نقطه ضعف اساسی بسته فشار پوتین به دولت اردوغان چیست؟

سرنگونی هواپیمای سوخوی روسیه توسط ترک ها هر لحظه هزینه های سنگین تری به ترکیه تحمیل می کند. پوتین در چند ماه اخیر نشان داده که می خواهد اردوغان را تنبیه کند و در این امر جدی است. اینکه میزان این تنبیه چه میزان خواهد بود، چندان معلوم نیست. هر چند که از رفتار دولت روسیه در قبال ترکیه در ماه های اخیر تاحدودی می توان فهمید که پوتین می خواهد اردوغان هزینه رویاروی با وی را بپردازد و مهمتر آنکه بداند تکرار این رویارویی بدون هزینه نخواهد بود. البته اینجا یک مسئله دیگر نیز وجود دارد و آن اینکه رفتار روسیه در پرونده سوریه در مواجه با ترک ها تنها به ترکیه محدود نمی شود. روسیه در هر صورت در سوریه با یک جبهه جنگ حقیقی و ائتلافی از کشورهای مختلف روبه رو است، بنابراین در مواجه با ترکیه مجبور به رفتار اقتدارآمیز برای تصحیح محاسبه دیگر طرف های درگیر نیز است. به این معنا که دولت روسیه معتقد است که اگر در مقابل ترکیه رفتار اقتدار آمیزی نداشته باشد دیگر کشورهای حامی معارضین بشار اسد نیز برای ضربه به نیروهای نظامی روسیه جسور می شوند. روسیه می خواهد رفتارش با ترکیه هم سرمشقی برای دیگر کشورهای هم قد و قواره ترکیه شود و هم خود ترک ها متوجه هزینه های درگیری با روسیه را به خوبی درک کنند. با این وجود برخی علایم نشان می دهد که روسیه می خواهد فشار به ترکیه را در پرونده سوریه بیشتر کند. روسیه بارها پیش از این علام کرده که عربستان و ترکیه حامیان تروریسم در سوریه هستند. روس ها حتی قبل از ین نیز تهدید کرده بودند که اسنادی در اختیار دارند که نشان می دهد چگونه برخی کشورها از تروریست ها و به خصوص داعشی ها در حال حمایت هستند.

این در حالیست که نماینده دائم روسیه در سازمان ملل متحد در نامه‌ای به دبیرکل این سازمان اسامی شرکت‌های ترکیه‌ای را که به گروه تروریستی داعش مواد لازم برای تولید دستگاه‌های انفجاری می‌دهند، فاش کرد.

به گزارش «روسیا الیوم»، «ویتالی چورکین» نماینده دائم روسیه در سازمان ملل، در نامه‌ای به «بان کی‌مون» دبیرکل سازمان ملل نوشت: عملیات تجزیه شیمیایی ترکیب مخلوط‌های انفجاری که از تروریست‌های مسلح در اطراف شهرهای تکریت در عراق و کوبانی (عین العرب) در سوریه ضبط شده است، و همچنین تحقیق درخصوص نوع شرکت‌های تولید کننده آنها و شرایط فروش آنها به دیگر کشورها نشان می‌دهد که این مواد در ترکیه تولید می‌شود و یا از طریق این کشور به فروش می‌رسد.

به‌گفته این دیپلمات روسیه، شرکت‌های «گولتاش کیمیا»، «ماریکیم»، شرکت مواد شیمیایی «متکین»، شرکت «اکیم گوبره» و شرکت «دیورسی کیمیا» در ترکیه مواد لازم برای ساخت دستگاه‌های منفجره را در اختیار داعش قرار می‌دهند.

به نظر می رسد افشای بخشی از اسناد ارتباط ترکیه با داعش توسط روس ها ادامه همان بسته فشاری بوده که دولت پوتین برای اردوغان آماده کرده است. چنانچه سیر افشای این اسناد با شدت بیشتری از طرف روسیه ادامه پیدا کند، ترک ها دچار دردرسر بیشتری در افکار عمومی حتی در داخل کشورشان خواهند شد.

البته روس ها یک اشتباه بزرگ در سوریه در حال انجام هستند. روس ها پذیرفته اند که حملات به دیگر گروه های تروریستی همانند احرار شام، ائتلاف جیش الفتح و دیگر گروه های تروریست را فعلا به عنوان توافق آتش بس متوقف کنند. اما روس ها اگر می خواهند فشار حقیقی به ترکیه بیاورند باید در پرونده سوریه همه ابعاد حمایت های ترکیه از تروریست ها را مورد هدف قرار دهند و با بازی خوردن در پازل این روزهای آمریکایی ها تنها بر داعش و ارتباطش با ترکیه تمرکز نکنند. این مسئله نقطه ضعف اساسی بسته فشار پوتین به اردوغان است. زیرا همه ابزارای های اردوغان در پرونده سوریه را مورد هدف قرار نمی دهد.

سرنگونی هواپیمای سوخوی روسیه توسط ترک ها هر لحظه هزینه های سنگین تری به ترکیه تحمیل می کند. پوتین در چند ماه اخیر نشان داده که می خواهد اردوغان را تنبیه کند و در این امر جدی است. اینکه میزان این تنبیه چه میزان خواهد بود، چندان معلوم نیست. هر چند که از رفتار دولت روسیه در قبال ترکیه در ماه های اخیر تاحدودی می توان فهمید که پوتین می خواهد اردوغان هزینه رویاروی با وی را بپردازد و مهمتر آنکه بداند تکرار این رویارویی بدون هزینه نخواهد بود. البته اینجا یک مسئله دیگر نیز وجود دارد و آن اینکه رفتار روسیه در پرونده سوریه در مواجه با ترک ها تنها به ترکیه محدود نمی شود. روسیه در هر صورت در سوریه با یک جبهه جنگ حقیقی و ائتلافی از کشورهای مختلف روبه رو است، بنابراین در مواجه با ترکیه مجبور به رفتار اقتدارآمیز برای تصحیح محاسبه دیگر طرف های درگیر نیز است. به این معنا که دولت روسیه معتقد است که اگر در مقابل ترکیه رفتار اقتدار آمیزی نداشته باشد دیگر کشورهای حامی معارضین بشار اسد نیز برای ضربه به نیروهای نظامی روسیه جسور می شوند. روسیه می خواهد رفتارش با ترکیه هم سرمشقی برای دیگر کشورهای هم قد و قواره ترکیه شود و هم خود ترک ها متوجه هزینه های درگیری با روسیه را به خوبی درک کنند. با این وجود برخی علایم نشان می دهد که روسیه می خواهد فشار به ترکیه را در پرونده سوریه بیشتر کند. روسیه بارها پیش از این علام کرده که عربستان و ترکیه حامیان تروریسم در سوریه هستند. روس ها حتی قبل از ین نیز تهدید کرده بودند که اسنادی در اختیار دارند که نشان می دهد چگونه برخی کشورها از تروریست ها و به خصوص داعشی ها در حال حمایت هستند.

این در حالیست که نماینده دائم روسیه در سازمان ملل متحد در نامه‌ای به دبیرکل این سازمان اسامی شرکت‌های ترکیه‌ای را که به گروه تروریستی داعش مواد لازم برای تولید دستگاه‌های انفجاری می‌دهند، فاش کرد.

به گزارش «روسیا الیوم»، «ویتالی چورکین» نماینده دائم روسیه در سازمان ملل، در نامه‌ای به «بان کی‌مون» دبیرکل سازمان ملل نوشت: عملیات تجزیه شیمیایی ترکیب مخلوط‌های انفجاری که از تروریست‌های مسلح در اطراف شهرهای تکریت در عراق و کوبانی (عین العرب) در سوریه ضبط شده است، و همچنین تحقیق درخصوص نوع شرکت‌های تولید کننده آنها و شرایط فروش آنها به دیگر کشورها نشان می‌دهد که این مواد در ترکیه تولید می‌شود و یا از طریق این کشور به فروش می‌رسد.

به‌گفته این دیپلمات روسیه، شرکت‌های «گولتاش کیمیا»، «ماریکیم»، شرکت مواد شیمیایی «متکین»، شرکت «اکیم گوبره» و شرکت «دیورسی کیمیا» در ترکیه مواد لازم برای ساخت دستگاه‌های منفجره را در اختیار داعش قرار می‌دهند.

به نظر می رسد افشای بخشی از اسناد ارتباط ترکیه با داعش توسط روس ها ادامه همان بسته فشاری بوده که دولت پوتین برای اردوغان آماده کرده است. چنانچه سیر افشای این اسناد با شدت بیشتری از طرف روسیه ادامه پیدا کند، ترک ها دچار دردرسر بیشتری در افکار عمومی حتی در داخل کشورشان خواهند شد.

البته روس ها یک اشتباه بزرگ در سوریه در حال انجام هستند. روس ها پذیرفته اند که حملات به دیگر گروه های تروریستی همانند احرار شام، ائتلاف جیش الفتح و دیگر گروه های تروریست را فعلا به عنوان توافق آتش بس متوقف کنند. اما روس ها اگر می خواهند فشار حقیقی به ترکیه بیاورند باید در پرونده سوریه همه ابعاد حمایت های ترکیه از تروریست ها را مورد هدف قرار دهند و با بازی خوردن در پازل این روزهای آمریکایی ها تنها بر داعش و ارتباطش با ترکیه تمرکز نکنند. این مسئله نقطه ضعف اساسی بسته فشار پوتین به اردوغان است. زیرا همه ابزارای های اردوغان در پرونده سوریه را مورد هدف قرار نمی دهد.