افراطی – افق

خیز افراطی ها برای بازگشت به دانشگاه؟!

به گزارش جهان، پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در سال 92 برخی فعالان دانشجویی رادیکال با تغییر فضای دانشگاه‌ها به دنبال از سرگیری فعالیت‌های سیاسی خود در دانشگاه‌ها بودند. در این میان تلاش برای آغاز به کار 4 جریان دانشجویی در دانشگاه‌ها از تابستان سال 92 آغاز شد.

یکی از این تشکل‌های دانشجویی که سابقه و قرابت فکری نزدیکی با طیف علامه دفتر تحکیم وحدت دارد و با شعار احیای انجمن‌های اسلامی به میدان آمده، “شورای احیا” بود، این تشکل جزو شاخه تندرو و افراطی تحکیم به شمار می‌رود و موضع‌گیری‌های نامبارک آن در جنگ غزه و اسرائیل به نفع رژیم اشغال‌گر قدس هنوز در اذهان باقی است. سابقه حضور افرادی چون علی افشاری، حسین فخر‌آور و اکبر عطری در این تشکل بر زاویه دار بودن آن با خطوط قرمز قانونی بیش از پیش تاکید می‌کند.

این تشکل دانشجویی در سال پایانی عمر دولت یازدهم به دنبال کسب مجوز اتحادیه دانشجویی است و با فعالیت تشکل‌هایی چون انجمن ترقی خواه دانشگاه امیرکبیر، آرمان دانشگاه علم و صعنت و انجمن اسلامی دانشگاه خواجه نصیر درصدد برگزاری نشستی برای اعلام موجودیت رسمی بود.

تشکل اصلاح طلب دیگری که در این بین سودای اتحادیه شدن را در سر دارد و به دنبال یارگیری در فضای دانشگاه‌هاست انجمن موسوم به “خط امام” است که شاخه جدا شده از تحکیم وحدت بوده و با محوریت انجمن اسلامی علوم پزشکی شیراز و مشهد و برخی دیگر از تشکل‌ها در صدد تشکیل اتحادیه انجمن‌‌های اسلامی خط امام(ره) بوده است این تشکل گر چه از نظر فکری و اعتقادی به شورای احیا نزدیک است اما در برخی مسائل با آن اختلاف نظر دارد.

شورای هماهنگی یا همان (تشکل‌های اسلامی دانشجویان ایران) تادا از دیگر تشکل‌های دانشجویی رادیکال است که با به دست آوردن برخی از دفاتر تحکیم وحدت و جدا کردن آنها از زیر مجموعه دفتر تحکیم وحدت درصدد راه‌اندازی اتحادیه دانشجویی تاداست. این تشکل دانشجویی با محوریت انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی قم و مجمع اسلامی دانشگاه امیرکبیر از جمله تشکل‌هایی است که شانس بیشتری را برای اتحادیه شدن برای خود قائل است.

دفاتری که خود را زیر نظر این تشکل می‌دانند طی هفته‌های گذشته دیدارهایی را با برخی از چهره‌ها نظیر عارف برگزار کردند.

اتحادیه 4دانشگاه آزاد نیز از دیگر تشکل‌های دانشجویی رادیکال است که فعالیت خود را پس از تغییرات دانشگاه آزاد از سر گرفت و امروز با تغییرات گسترده رخ داده در حوزه تشکل‌های دانشجویی دانشگاه آزاد و حضور شخصیتی جدید در مسند تشکل‌های دانشجویی این دانشگاه تلاش بیشتری برای کسب دفاتر دانشجویی تا تبدیل شدن به اتحادیه بزرگ دانشجویی دارد.

هر چند این تشکل‌های دانشجویی از سه سال قبل فعالیت خود را رسما در دانشگاه‌ها آغاز کرده و برای انتخابات مجلس به دنبال استفاده از ظرفیت خود در فضای سیاسی و تاثیرگذاری برآن بودند اما همچنان با گذشت سه سال سودای اتحادیه شدن را در سر می‌پروانند وعملا نتوانسته‌اند مجوز فعالیت خود را به شکل اتحادیه از وزارت علوم یا وزارت بهداشت کسب کنند و این در شرایطی است که مهره چینی صورت گرفته در بخش تشکل‌های وزارت علوم، بهداشت و دانشگاه آزاد همسو با آنهاست.

هر چند برخی مسئولان وزارت علوم از احتمال اضافه شدن دو اتحادیه دانشجویی به اتحادیه‌های دانشجویی فعلی کشور خبر می‌دهند اما به نظر می‌رسد یکی از دلایل عدم تحقق این مسئله ایجاد اختلاف عمیق و گسترده بین این تشکل‌های دانشجویی تندرو است تا جاییکه برخی دفاتر و انجمن‌های اسلامی دانشجویی هنوز مشخص نیست قرار است زیر نظر کدام تشکل به فعالیت خود ادامه دهند و از طرف دیگر برخی تشکل‌های دانشجویی با فرصت‌طلبی، تمایلی برای پرداخت هزینه برای اتحادیه‌های دانشجویی ندارند و به دنبال این هستند پس از اخذ مجوز به هر یک از این اتحادیه‌ها به آنها بپیوندند.

هر چند این تشکل‌ها دارای اختلافات فراوانی با یکدیگر هستند اما همه آنها در عبور از خطوط قرمز قانونی تا حد زیادی مشترک‌اند لذا اعطای مجوز احتمالی به هر یک از این تشکل‌ها از سوی مسئولان مربوطه در وزارت‌خانه‌ها می‌تواند محل بحث و سوال باشد.

با وجود اینکه معاون فرهنگی وزیر علوم در گفت‌وگویی فعالیت یکی از این تشکل‌ها را بدون مجوز اعلام کرده است اما آنچه مشخص است این است که این تشکل‌ها در سال پایانی عمر دولت بنا دارند با کمک مسئولان وزارت علوم و بهداشت حرکت چراغ خاموش خود را کنار گذاشته و فعالیت‌های خود را جدی‌تر و علنی‌تر دنبال کنند تا به عنوان یک تشکل دانشجویی حامی دولت به فعالیت خود در پایان عمر 4 ساله دولت ادامه دهند.

در حالیکه برخی منابع از فعالیت غیر قانونی بعضی تشکل دانشجویی تندرو و یارگیری آنها در آستانه انتخابات آینده ریاست جمهوری خبر می‌دهند اما به نظر می‌رسد فعالیت مجدد و قانونی شورای احیا و طیف غیرقانونی علامه با اختلافاتی که در بین این تشکل‌ها موجود است در هاله‌ای از ابهام است و در این میان سایر تشکل‌های دانشجویی که عنوان اصلاح طلبی را یدک می‌کشند و سودای اتحادیه شدن را در ذهن می‌پرورانند به دنبال مشخص شدن سرنوشت این تشکل دانشجویی هستند تا بتوانند مسیر فعالیت خود را برنامه‌ریزی کنند.

منبع:تسنیم

خیز افراطی ها برای بازگشت به دانشگاه؟!

منبع:تسنیم

خیز افراطی ها برای بازگشت به دانشگاه؟!

تکنولوژی جدید

به گزارش کاپ،وقتی هوادار پرسپولیس در خلال بازی این تیم با نفت فوت می کند، انتظار نداشتیم سرخ ها از داور بخواهند همچون تیم های اروپایی بازی را متوقف و نیمه کاره بگذارد اما جای تعجب فراوان دارد که در مراسم های تشییع و تدفین و ترحیم این هوادار قدیمی نه تنها مدیریت باشگاه بلکه هیچ یک از مربیان، بازیکنان و دیگر اعضای تیم شرکت نکرده و تسلیت و ابراز همدردی خود را از خانواده یک هوادار به رغم انتقادات صریح برنامه ۹۰ و دیگر رسانه ها دریغ کرده اند.

تاسف بار است که دقیقا ساعاتی پس از درگذشت رضا احدی ستاره اسبق تیم ملی و استقلال که پیشکسوت پرسپولیس نیز محسوب می شود جشن تولد بازیکن پرسپولیس در رختکن تیم برگزار شده و سرخ ها در پی انتقاداتی که بلافاصله در فصای مجازی مطرح شد شروع کردند به انتشار پست هایی برای عرض تسلیت به خانواده احدی.

از آن سو و از جمع بازیکنان استقلال نیر فقط چهار بازیکن تیم افتخار دادند که در مراسم تشییع پیکر احدی حضور یابند و دیگر بازیکنان تیم که میلیاردی قرارداد بسته اند حاصر نشدند برای ادای احترام به یک پیشکسوت پرافتخار تاریخ استقلال در مراسم تشییع و حتی ترحیم شرکت کنند، چرا که در مراسم ترحیم نیز همان نفراتی که در روز تدفین به امجدیه رفته بودند به اتفاق دو سه بازیکن دیگر در مراسم ترحیمی شرکت کردند که حتی ورزشکاران دیگر رشته های ورزشی نیز حضور یافته بودند.

چگونه می شود همایون بهزادی به رغم کسالت شدید دو بار برای عیادت از منصور پورحیدری به بیمارستان ایرانمهر رفته و یکبار هم مجددا از سر دلواپسی به منزل منصورخان می رود اما به رقم انتقاد و درخواست مکرر رسانه ها کمتر بازیکنی از تیم استقلال برای عیادت از احدی و پورحیدری راهی بیمارستان می شود.

آن هم در حالی که پورحیدری به عنوان مدیر و سرپرست تیم هر روز بالای سرهمین بازیکنان بوده و با دلسوزی های پدرانه خود مدام برای حل و فصل مشکلات همین بازیکنان خودش را به زحمت انداخته است.

باعث تاسف است وقتی می شنویم در دیدار تدارکاتی استقلال و تیم ملی دانشجویان حریف آبی ها با بازوبند مشکی به میدان رفته اما تیم استقلال…

آیا باید برویم و با کمی جستجو در اینترنت ده ها نمونه از اقدامات و واکنش های مدیران باشگاه ها و مربیان و بازیکنان تیم اروپایی پس از درگذشت یک هوادار، ستاره و اسطوره را استخراج کرده و آنها را با این رسته گل به آب دادن دو باشگاه فرهنگی و پرطرفدار پایتخت قیاس کنیم تا به این نتیجه برسیم که برخلاف تصورات این ما هستیم که عاطفه و احساس کمتری نسبت به آنها داشته و از قافله حفط احترام و حرمت ها جا مانده ایم؟

وقتی همایون بهزادی یکی از مفاخر فوتبال آسیا دار فانی را وداع گفت کمترین انتظار به میدان رفتن پرسپولیس با پیراهن یکدست مشکی یا برخی اقدامات خاص دیگر برای ادای احترام هر چه بیشتر باشگاه و تیم پرسپولیس به اسطوره پرافتخاری بود که یکی از اصلی ترین بانیان برگزاری پرسپولیس محسوب می شود اما همه اقدامات این تیم در روز فوت اسطوره به ورود بازیکنان با یک قاب عکس سرطلایی و بستن بازوبند مشکی ختم شد.

بازیکنانی که متاسفانه برخی از آنها در نیمه دوم این بازوبند را بر بازو نداشته و پس از سه بار باز کردن دروازه سایپا شادی گل هایی افراطی و زیاده از حد داشته و انگار پس از گلزنی در یک بازی فوق العاده حساس و رسمی و سرنوشت ساز سراز پا نمی شناختند.

بازیکنانی که حتی یک نفر آنها پس از اتمام بازی راهی منزل سرطلایی نشدند تا به خانواده اش تسلیت بگویند و عجیب اینکه از جمع ۲۵ بازیکن تیم فقط دو سرخپوش با تجربه به انتشار پیام تسلیتی اکتفا کرده بودند.

درست مثل آبی ها که در این تیم نیز فقط نفرات باسابقه به عیادت پورحیدری رفته و در مراسم وداع با احدی شرکت کردند. این وسط چندان به مدیران باشگاه و تیم و نقش و مسئولیت آنها در بروز چنین اتفاقاتی اشاره نکردیم.

سخن به درازا کشیده شد. حرف بسیار است و درد دل زیاد. برای نسل جدید فوتبال ایران و ستاره هایش و برای مدیران و مسئولانی که در این هفته های تلخ و عم انگیز سرخابی امتحان خوبی پس ندادند آرزو می کنیم بدانند به کجا می روند و چه قصوری داشته اند.

آرزو می کنیم عاطفه و احساس ما ایرانی ها که همواره به آن می بالیدیم … چه روزگاری شده. به کجا می رویم ما و نسل جدید فوتبال پولکی ما دقیقا به کجا می رود؟ ناکجا آباد؟