وقتی مردم مناطق نفت خیز از دید زنگنه محو می شوند
مشکلات مناطق نفتخیز کشور و صنایع ان و بی کاری مردم و الودگی هوا و مشکلات اجتماعی و نیاز به توسعه و سرمایه گذاری در آن را هم وزارت نفت در کنار قراردادهای آی پی سی مورد مطالعه قرار دهد تا دو ریال هم مردم کاسب شوند.
در طی بیش از یکصد سالی که صنعت نفت ایران آغاز به کار خود را شروع کرده و نفت در مسجد سلیمان کشف شد این صنعت همواره با فراز و نشیبهای بسیاری روبرو بوده است. جنگهای متعددی را شاهد بودیم و بارها مناطق نفت خیز کشور تحت تاثیر حملات دشمنان تخریب شده و دوباره توسط مردم این مرز و بوم بازسازی شده است.
همواره مناطق نفت خیز کشور با بحرانهای متفاوتی روبرو بوده اند. این بحرانها از جنگ گرفته تا آلودگی محیط زیست و هوا و بیکاری گرفته تا چالشهای توسعه نیافتگی را در بر می گیرد.
موضوغ توسعه نیافتگی مناطق نفت خیز کشور و وجود فقر و حاشیه نشینی در این مناطق تنها مربوط به جند دوره وزارت زنکنه در صنعت نفت ایران نمی شود و این مناطق در دوره های مختلف همواره با چالش روبرو بوده اند. هرفردی که در وزارنفت نفت به قدرت رسید آمد تولید کرد و بردو فروخت و پس ماندهای نفتی و آلودگی سوختن گازهای همراه و تاسیسات عظیم را برای آنها به ارمغان گذاشت.
یک روز این میدان آتش گرفت، روز بعد ان خط لوله نشتی دادف روز بعد اینیکی دودش را کشورهای حاشیه خلیج فارس هم استنشاق کردن، فردا ریزگردها به این مناطق حمله می کند و پس فردا داد نمایندگان مردم بلند می شود که چرا از نیروهای بومی استفاده نمی کنید.
وزارت نفت هم آمار می دهد انقدر انشعاب گاز در کشور اضافه شد و انقدر خط لوله به قبلی ها اضافه کردیم. آتش فلان پالایشگاه را خواموش کردیم و یا داریم یک پتروشیمی دیگر را توسعه می دهیم.
بازار جلسات پشت جلسات و حق جلسات از این جلسه به ان جلسه هم گه نگو و نپرس. این وزیر که می آید همه مدیران ان وزیر را بی کار می کند چون دزد بوده اند و یا توان مدیریتیشان پایین تر بوده. آن یک وزیر این وزیر را می کوبد و این یکی وزیر هم که می اید بعد از مدتی هی مدیر عوض می کند. اصلا بال بشویی است در این صنعت ثروتمند که با یک امضایش چند میلیارد دلار جابجا می شود.
قرارداد آی پی سی می نویسند. قرارداد کرسنت امضا می کنند. شرکت نیکو تاسیس می کنند نفت می فروشند و می خرند. این شرکت را از ردیف کاری حذف می کنند. ان شرکت رامی آورند. یک شرکت دیگر تاسیس می کنند. اخر هم که می خواهند بروند به دنبال این هستند که چطور یک کار قلمبه گرفته باشند تا ده یا بیست سالی از عایدات آن استفاده کنند. امار هم که هی کم و بیش می دهند یا نمی دهند. اصلا مهم نیست. خدا بدهد واژه طلایی محرمانه را. اصولا در اینجا یک وقتی اگر لازم باشد تعداد آفتابه ها را هم می شود محرمانه کرد.
اما در این بین آن چیزی که کسی به فکر آن نیست تعهدات اجتماعی و ساخت و ساز و آبادانی در استانها و شهر هایی است که زیرش دریایی از نفت است و بوی گاز و دود و نفت و پالایشگاه و پتروشیمی و ضایعات آن را تحمل می کنند اما در آخر از نام پالایشگاه فقط مدال کاغذی افتخارش را که در روزنامه ها چاپ شده را می بینند و فرزندانشان از این روزنامه ها برای خودشان دمپایی درست می کنند و موشک هوا می کنند.
راستی آقای زنگنه شما دو دوره چهارساله در قبل و یک دوره دیگر هم هم اکنون وزیر نفت بوده و هستید. به عنوان وزیر نفت به جز آمار تعداد انشعابات گاز لوله کشی چه کار دیگری در وزارت شما و در مناطق نفت خیز انجام شده و مردم این شهرهای جنوبی کشور سهمشان از روزی دو میلیون صادرات نفت و میلیارد ها متر مکعب گاز و تاسیساتی که اینها را تولید می کند چیست.
در رابطه با موضوعات فرهنگی و اجتماعی و ساخت مدرسه و بیمارستان و مراکز تفریحی و ایجاد اشتغال و سرمایه گذاری برای توسعه صنایع پایین دستی صنعت نفت و گاز و پتروشیمی و پالایش و برای جبران خسارتهایی که به جان و روان مردم در مناطق نفت خیز وارد می شود و مسبب اصلی آن نفت است چکار کرده اید.
یک میلیارد تومان. ده میلیارد تومان. ۱۰۰ میلیارد تومان. چقدر هزینه کرده اید. این هزینه ای که کرده اید چند درصد از درآمدی است که در این مناطق، وزارت نفت و شرکتهای تابعه به دست می آورند. آیا شما که شدیدا پیگیر تصویب قراردادهای آی پی سی هستید تا حالا نگاهی به کارهایی که شرکتهای نفتی جهان در مناطق عملیاتی خود و برای رفاه حال مردم آن مناطق انجام داده اند کرده اید. شما که فردی آگاه و قدیمی نفت هستید به نظرتان چند در صد از استانداردهایی که در توسط شرکتهای نفتی جهان و برای شکوفایی اقتصاد مردم مناطق نفتخیز کشورهای فعال در آن را انجام داده اند را براورده کرده اید. آیا همین چند قلم کاری که با دستور مقامات و فشار آنها انجام شده به نظر شما تمام آن حقی است که مردم مناطق نفتخیز باید دارا باشند.
درست است که نفت ملی است و مربوط به همه ایرانیان می شود ولی حد اقل استانداردهای رفاه اجتماعی و توسعه ای که توسط شرکتهای فعال در اقصی نقاط جهان رعایت می شود را دستور بفرمایید در ایران هم رعایت شود و عنایتی بفرمایید که طرح مطالعاتی مربوط اگر خدایی نکرده هنوز محرمانه نشده و جزء خط قرمزها نیست و احتمال بهره برداری آن توسط رژیم غاصب صهیونیستی نمی رود را منتشر بفرمایند تا ما هم به ان افتخار کنیم.