به گزارش سرویس فرهنگی جهان نیوز؛ سید ابوطالب موسوی نوشت: پنجشنبه همین هفته، در ایستگاه صلواتی حاج عطای بهشت زهرا، نماز مغرب و عشاء را خواندیم و بعد راهی قعطه 26 شدیم. حضور جمعیت پراکنده، آن هم در این ساعت از شب در بهشت زهرا(سلام الله علیها) عجیب بود! به مصطفا که طبق معمول چند سالی است قرار پنجشنبه شبهای بهشت زهرایش ترک نمیشود، گفتم: مصطفا! دقت کردهای جمعیت نسبت به سال گذشته بیشتر شده است؟ مصطفا به علامت تائید سری تکان داد و گفت: سال گذشته بعد از نماز مغرب و عشاء کسی بهشت زهرا(سلام الله علیها) نمیماند؛ حتا یک ساعت قبل از غروب آفتاب، دیگر کسی نبود.
به قعطه 26 میرسیم. بعد از زیارت قبور شهدا به طرف مزار شهدای مدافع حرم میرویم. چند نفری سر قبور شهدای مدافع حرم شمع روشن کردهاند و جوانی خودش را انداخته است روی قبر شهید امیر لطفی که گویی همین چند روز پیش به خاک سپرده شده است و زار زار گریه میکند. چند نفری دیگر بر سر مزار شهیدان عبدالله باقری، حسن غفاری، امراللهی و سید مططفا موسوی و مسعود عسگری که متولد دهه هفتاد هستند، ایستادهاند.
کسی از میان جمعیت میگوید: «نگاه کن به قبر شهید، متولد هفتاد است. خجالت بکش!» طوری این کلمات آخر را ادا میکند انگار که مخاطب این جمله خودش است.
اما شاید مخاطب حرفش، همه باشیم که هر روز مهمان برکتی بیشتر از خوان شهدا هستیم. شاید حالا بتوان حدس زد که این جمعیت پراکنده که در دل شب قبور شهدا را میکاوند، دل به کجا دارند. آدمهای خجالتزده و جامانده در دل تاریکی بهشت زهرا(سلام الله علیها) و در سوز سرمای زمستان بیشمار شدهاند و این یکی دیگر از برکات شهدای حرم است که این روزها، فصل جدید شیداییاند