افق

مرحوم احدی چند سال قبل در گفت‌وگویی دوستانه این مسئله را برای ما شرح داد و گفت: تابستان سال 71 خیلی‌ها از استقلال جدا شدند؛ از شاهرخ بیانی گرفته تا مهدی فنونی‌زاده، جعفر مختاری‌فر، امیر هاشمی‌مقدم و… تازه خود منصورخان هم دیگر سرمربی نبود. بانک تجارت به من پیشنهاد داد و من هم رفتم تا با پول آن به زندگی‌ام سر و سامان بدهم. از استقلال که پولی نمی‌گرفتیم. آن همه سال در این تیم بازی کرده بودم. در آن ایام هرگاه با بانک تجارت مقابل استقلال بازی کردم، از طرفداران معذرت‌خواهی می‌کردم.

تابستان سال 73 به ذوب‌آهن پیوستم و به تیم ملی هم دوباره دعوت شدم اما قبل از بازی‌های آسیایی 1994 هیروشیما به شدت مصدوم شدم و کارم به جراحی کشیده شد. در آن مقطع استقلال خیلی مشکلات داشت و مدیران این باشگاه هم سراغی از من نگرفتند اما تنها کسی که فراموشم نکرد، امیر عابدینی بود. مدیرعامل وقت پرسپولیس فراموشم نکرد و در مراحل جراحی و… خیلی کمکم کرد. از سوی دیگر در زمستان سال 73 وقتی عابدینی پیشنهاد داد که به پرسپولیس بپیوندم، ابتدا منتظر استقلالی‌ها شدم اما مربیان آن زمان این تیم نظری روی من نداشتند.

باید هم به آنها حق داد چون سلایق در مربیگری متفاوت است و نباید کسی را به آنها تحمیل کرد. وقتی دیدم استقلالی‌ها مرا نمی‌خواهند، راهی پرسپولیس شدم. تازه در آن مقطع یورگن گده سرمربی این تیم شده بود و من قرار بود علاوه بر بازیگری، حرف‌های گده در داخل رختکن و درون زمین را هم ترجمه کنم چون گده اعتقاد داشت اگر یک فوتبالیست مترجم او باشد، خیلی بهتر حرف‌هایش منتقل می‌شود. این‌طوری بود که پرسپولیسی‌ شدم و…

به نوشته المانیتور تصمیم خروج نام بانک سپه از فهرست تحریم‌های آمریکا روز 17 ژانویه (یکشنبه) در جریان نشست شورای امنیت سازمان ملل اتخاذ شده است. به ادعای مقامات آمریکایی، پس از آنکه نماینده ونزوئلا از واشنگتن خواسته نام این بانک را از فهرست تحریم‌های خود خارج کند، واشنگتن تصمیم گرفته که برای نشان دادن حسن نیت با این تصمیم مخالفت نکند.

یک مقام دولت آمریکا به المانیتور گفته است: «ما این را به عنوان اقدامی که می‌تواند اعتمادساز باشد و نشانه‌ای از حسن نیت دیدیم.»

روز شنبه یوکیا آمانو مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با انتشار گزارشی تائید کرد که ایران گام‌های لازم برای اجرایی شدن توافق هسته‌ای را برداشته است. بعد از انتشار این گزارش آمریکا و اروپا تحریم‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران را رفع کردند، اما تحریم‌هایی را که به بهانه‌های دیگر وضع شده بود، حفظ کردند.

جاش ارنست گفت:این دقیقا نتیجه روند طولانی رسیدگی به ادعا در دیوان لاهه بود. در سال 1979 انقلاب ایران روی داد که  موجب تیره شدن روابط ما گردید. قبل از این انقلاب،دولت آمریکا با دولت وقت ایران به توافق رسیده بود حدود چهارصد میلیون دلار تجهیزات نظامی به دولت ایران بدهد.زمانی که انقلاب روی داد این تجهیزات به ایران داده نشد و ما پول ایران را نیز پس ندادیم. این پول در حساب توقیف شده قرار گرفت و ایرانی ها بیش از سی سال است که این ادعا را در لاهه مطرح کردند تا این چهارصد میلیون دلار را بدست آورند.

وی گفت:  این راه حل که ما با آن موافقت کردیم به این صورت بود که چهارصد میلیون دلار را پس دهیم و همچنین یک میلیارد دلار به عنوان سود آن را پرداخت کنیم.علت این که این توافق بسیار خوبی برای مالیات دهندگان است این است که پرداخت سود پول می توانست بسیار بیشتر از این باشد. ایرانی ها بدنبال  پرداخت هفت تا هشت میلیارد دلار برای سود بودند و این نشان دهنده آن است که چگونه منافع مالیات دهندگان (آمریکایی) به خوبی با رسیدن به این توافق تامین شد.

خبرنگای پرسید وزارت امور خارجه آمریکا از پرداخت این پول به دولت ایران درست قبل از ترک هواپیمای حامل زندانیان آزاد شده آمریکایی خبر داد.آیا این کاملا اتفاقی بود؟

جاش ارنست گفت:‌ ما به وضوح گفتیم این کاملا اتفاقی نبود.حقیقت این است فرصت های دیپلماتیک به وجود آمد.

خبرنگار گفت: پال رایان (رئیس مجلس نمایندگان آمریکا )گفته است این به نوعی باج دادن برای آزادی زندانیان بوده است.

جاش ارنست گفت: او اشتباه می گوید.حل موفقیت آمیز نگرانی های ما درباره برنامه هسته ای ایران فرصت های متعدد دیپلماتیک به وجود آورد که آمریکا از آنها استفاده کرد. ما از این گشایش و تعامل بیشتر دیپلماتیک استفاده کردیم تا آزادی پنج شهروند آمریکایی را بدست آوریم که به صورت ناعادلانه در ایران در بازداشت بودند.ما از این گشایش دیپلماتیک استفاده کردیم تا ادعای طولانی مدت مالی ایران علیه آمریکا را حل کنیم طوری که درنهایت میلیاردها دلار، شش تا هفت میلیارد دلار برای مالیات دهندگان آمریکایی صرفه جویی شده است. بنابراین دولت دیپلماسی اصولی سختی را دنبال کرد که منجر به امنیت بیشتر برای مردم آمریکا و پیشبرد موثرترمنافع آمریکا به نسبت اقدام نظامی شد.
 

بازی مطابق انتظار با حملات ناپولی آغاز شد و شاگردان مائوریتزیو ساری تلاش کردند در همان ابتدای مسابقه به گل برسند. با این وجود حملات آنها خیلی خطرناک نبود و در نهایت به ضربات از راه دور دلخوش کردند که فایده ای نداشت. با گذشت زمان اینتر کمی بازی را گرفت اما آنها هم نتوانستند خیلی خطرناک باشند. ناپولی در یکی از ضدحملات با فرار کایخون و شوت گابیادینی می توانست به گل برسد اما هندانوویچ دوباره مانع گل خوردن اینتر شد.

گابیادینی یک بار در موقعیت آفساید فرصت مهمی بدست آورد و یک بار دیگر از روی یک ضربه آزاد شوتش را راهی دروازه اینتر کرد اما هندانوویچ مستحکم نشان داد. نیمه دوم متعادل دنبال شد. در دقیقه ۶۵ بازی، گری مدل از ناهماهنگی خط دفاع ناپولی استفاده کرد و شوت محکمی را به سمت دروازه رینا روانه کرد که توپ با اختلاف کمی به بیرون رفت.

در ادامه کار، بازیکنان مهم ناپولی به زمین آمدند اما شوت غافلگیر کننده و زیبای استوان یووتیچ، ورزشگاه را در دقیقه ۷۴ ساکت کرد. ناپولی سعی کرد بازی را به تساوی بکشاند اما دو شوت بی نقص هیگواین را هندانوویچ دفع کرد. اینتری ها در دقیقه ۹۰ و از روی یک ضدحمله توسط ادم لیاییچ در موقعیت تک به تک قرار گرفتند و با زدن گل دوم، کار را تمام کردند.