رفتن به نوشتهها
خط و نشان یک نفتی برای یک استقلالی؛ به بختیار هشدار دادم تکرار نکند
آی اسپورت- اولین بازی استقلال در لیگ شانزدهم دستخوش حواشی ریز و درشتی شد تا افتتاحیه آنها در لیگ هم چندان کمحاشیه نباشد. حضور پررنگ دو بازیکن جدید استقلال در یکی از درگیریهای درون بازی امشب که لحظاتی از وقت بازی را گرفت، باعث شد تا وحید حمدینژاد در پایان بازی خط و نشان جالبی برای آنها بکشد. صحبتهای مدافع نفتیها را میخوانید: «اصلا اینطور نیست که ما بدنسازی نکردیم و بدنمان سبک تر باشد. ما هم بدنسازی کردیم و فشار زیادی در تمرینات داشتیم. نشان می دهد که دایی در تاکتیک تیمی موفق بوده است. همه دیدن که چه قدر موقعیت داشتیم. فکر می کنم استقلال باید بابت مساوی برابر ما خوشحال باشد. من با کاوه رضایی و بختیار رحمانی درگیری نداشتم. یک صحنه عادی بود اما بعد از آن بختیار رحمانی آمد سمت من و به او هشدار دادم که دیگر این کار را نکند.»
خط و نشان یک نفتی برای یک استقلالی؛ به بختیار هشدار دادم تکرار نکند
(image)
آی اسپورت- اولین بازی استقلال در لیگ شانزدهم دستخوش حواشی ریز و درشتی شد تا افتتاحیه آنها در لیگ هم چندان کمحاشیه نباشد. حضور پررنگ دو بازیکن جدید استقلال در یکی از درگیریهای درون بازی امشب که لحظاتی از وقت بازی را گرفت، باعث شد تا وحید حمدینژاد در پایان بازی خط و نشان جالبی برای آنها بکشد. صحبتهای مدافع نفتیها را میخوانید: «اصلا اینطور نیست که ما بدنسازی نکردیم و بدنمان سبک تر باشد. ما هم بدنسازی کردیم و فشار زیادی در تمرینات داشتیم. نشان می دهد که دایی در تاکتیک تیمی موفق بوده است. همه دیدن که چه قدر موقعیت داشتیم. فکر می کنم استقلال باید بابت مساوی برابر ما خوشحال باشد. من با کاوه رضایی و بختیار رحمانی درگیری نداشتم. یک صحنه عادی بود اما بعد از آن بختیار رحمانی آمد سمت من و به او هشدار دادم که دیگر این کار را نکند.»
خط و نشان یک نفتی برای یک استقلالی؛ به بختیار هشدار دادم تکرار نکند
خرید بک لینک قوی
سپهر نیوز
مجلس در سوال از زنگنه تعلل نکند که نفت در خطر است
به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز) : به نظر میرسد که مجلس هر چه سریعتر با طرح سوالات ویژه و تخصصی از بیژن زنگنه بپرسد که موضوع چیست و آیا قرار است مانند قرارداد کرسنت پای ایران به قراردادهای غیر صیانتی که خسارتهای چند ده میلیاردی برای کشور به بار می اورد باز شود.
چرا بیژن زنگنه به عنوان وزیر الوزرای دولت روحانی و کسی که از قدیمیهای نفت در ایران و خاور میانه است به دنبال اجرای قراردادهایی بود که حتی از نظر خود وی دارای ایراد است و چه مسائلی پشت پرده است که او تصمیم گرفت تا قبل از پایان دولت یازدهم هر چه سریعتر قراردادهایی را با شکل آی پی سی که دارای مشکلات عدیده ایست به امضا برساند.
موضوع قراردادهای ای پی سی چند وقتی است به سوژه داغ وزارت نفت تبدیل شده و بیژن زنگنه شدیدا به دنبال غقد قراردادهایی با شرکتهای خارجی بر این اساس است.
خارج از این بحث که اصولا چیزی به عنوان قراردادهای آی پی سی و قراردادهای نفتی تا کنون از سوی وزارت نفت به طور مدون و با مدل قرارداد ارائه نشده است ذکر این نکته ضروری است که این نوع تغییر در شکل قراردادها تنها می تواند حاکمیت ملی را بر میادین نفتی کشور زیر سوال ببرد.
در این رابطه در بند ۱۰ از ماده ۳ IPC حاکمیت بر تولید نقض شده است و این موضوع یکی جدیترین نقدهای وارد به این الگوی قراردادی است.
در این بند آمده است ” چنانچه دولت جمهوری اسلامی ایران تصمیم به کاهش سطح تولید و یا توقف آن به هر دلیلی به جز دلایل فنی مربوط به میدان/مخزن داشته باشد، اولویت اعمال چنین کاهشی از سطح تولید میدانها/مخزنهایی که متعهد به بازپرداخت نیستند خواهد بود و در صورتی که این تصمیم در مورد میدان/ مخزن موضوع قرارداد اتخاذ شود، نباید بازپرداخت هزینه ها و دستمزد متعلقه به پیمانکار متأثر گردد”.
به عنوان شرکت نفتی تجاری محسوب می شود و این درحالیست که در IPC شرکتهای خصوصی داخلی در کنار شرکتهای خارجی حضور دارند و شرکتهای تابع شرکت ملی نفت به عنوان شرکت حاکمیتی حضور دارند که برخلاف روح اساسنامه است.
به هر حال نه تنها مجلس و شورای عالی امنیت ملی باید قراردادهایی را که نفت ایران را برای ۲۰ سال آینده در اختیار خارجیها میگذارد، تصویب کنند و مورد بررسی دقیق قرار دهند بلکه شرکتهای حقوقی بین المللی خبره در قرار دادهای نفتی باید مهر تایید بر ان بزنند.
البته وزیر نفت باید پاسخ دهد که چرا علی رغم اینکه قراردادهای نفتی دارای ایرادات اساسی بود قبل از اینکه منتقدان وارد معرکه شوند اسرار داشت تا زودتر این قراردادها عملیاتی شود و چه شد که از خواسته خود عقب نشینی کرد و با اصلاحات قراردادها موافقت کرد.
چرا بیزن زنگنه به عنوان شیخ الوزرا دولت روحانی و کسی که از قدیمیهای نفت در ایران و خاور میانه است به دنبال اجرای قراردادهایی بود که حتی از نظر خود وی دارای ایراد است و چه مسائلی پشت پرده است که او تصمیم گرفت تا قبل از پایان دولت یازدهم هر چه سریعتر قراردادهایی را با شکل آی پی سی که دارای مشکلات عدیده ایست به امضا برساند.
سوال مهم دیگر از وزیر نفت این است که تا چه زمانی ملت ایران باید درگیر قراردادهایی مانند کرسنت باشد که زنگنه امضا می کند و بعد از آن می گوید قرارداد ایراد داشته وی باید اجرا می شد.
ایا این گونه قراردادهای برنامه ریزی شده که دارای اشکالات عمده است عمدا برای تصویب و اجرا از سوی وزارت نفت ارسال می شود و یا اینکه وزارت نفت کارشناس خبره ندارد که قراردادهای دارای اشکالات اساسی خلق می کند و روی میز می اندازد تا بر اساس شانس و اقبال یا تصویب شود ویا اگر نشد لا اقل با کمی اصلاحات روانه واحد حقوقی شود.
به هر حال مسئولین مد نظر داشته باشند که برخی کاراها در وزارت نفت در حال انجام شدن است که می تواند اینده نفت به عنوان ثروت ملی ایرانیان و بیت المال را به مخاطره انداخته و منجر به نابودی و از دست رفتن میادین نفتی ایران بشود.
مسکوت ماندن بعضی موضوعات در الگوی قراردادی IPC، به طرح برخی سوالات در این زمینه پرداخت و گفت: حضور شرکت های داخلی با چه ساز و کاری انجام می گیرد؟ چه میزانی از ریسک را متقبل می شوند؟ انتخاب آنان بر چه اساسی انجام می گیرد؟ افزایش ضریب بازیافت مخازن طبق چه سازوکاری انجام می گیرد؟ انتقال فناوری بر اساس چه مکانیسمی صورت می گیرد؟ مثلآ آیا قید شده است که در ساخت تجهیزات پیشرفته فرایندی و ابزارآلات پیشرفته تکمیل چاه و سایر حوزه هایی که در تأمین کالا دارای مشکل هستیم، فناوریشان را منتقل کنند؟ پاسخ خیر است. بنابراین منظور از انتقال فناوری چیست و به کدام حوزه ها مربوط است؟
اینها از دیگر مشکلات قراردادهایی است که زنگنه به دنبال محرمانه کردن انها است. در صورتی که مردم حق دارند ببینند که زنگنه و دوستان او در وزارت نفت چکار می کنند و قرار است بر سر اموال مردم بیاید.
به نظر میرسد که مجلس هر چه سریعتر با طرح سوالات ویژه و تخصصی از بیژن زنگنه بپرسد که موضوع چیست و آیا قرار است مانند قرارداد کرسنت پای ایران به قراردادهای غیر صیانتی که خسارتهای چند ده میلیاردی برای کشور به بار می اورد باز شود
منبع: شمانیوز
مجلس در سوال از زنگنه تعلل نکند که نفت در خطر است
به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز) : به نظر میرسد که مجلس هر چه سریعتر با طرح سوالات ویژه و تخصصی از بیژن زنگنه بپرسد که موضوع چیست و آیا قرار است مانند قرارداد کرسنت پای ایران به قراردادهای غیر صیانتی که خسارتهای چند ده میلیاردی برای کشور به بار می اورد باز شود.
چرا بیژن زنگنه به عنوان وزیر الوزرای دولت روحانی و کسی که از قدیمیهای نفت در ایران و خاور میانه است به دنبال اجرای قراردادهایی بود که حتی از نظر خود وی دارای ایراد است و چه مسائلی پشت پرده است که او تصمیم گرفت تا قبل از پایان دولت یازدهم هر چه سریعتر قراردادهایی را با شکل آی پی سی که دارای مشکلات عدیده ایست به امضا برساند.
موضوع قراردادهای ای پی سی چند وقتی است به سوژه داغ وزارت نفت تبدیل شده و بیژن زنگنه شدیدا به دنبال غقد قراردادهایی با شرکتهای خارجی بر این اساس است.
خارج از این بحث که اصولا چیزی به عنوان قراردادهای آی پی سی و قراردادهای نفتی تا کنون از سوی وزارت نفت به طور مدون و با مدل قرارداد ارائه نشده است ذکر این نکته ضروری است که این نوع تغییر در شکل قراردادها تنها می تواند حاکمیت ملی را بر میادین نفتی کشور زیر سوال ببرد.
در این رابطه در بند ۱۰ از ماده ۳ IPC حاکمیت بر تولید نقض شده است و این موضوع یکی جدیترین نقدهای وارد به این الگوی قراردادی است.
در این بند آمده است ” چنانچه دولت جمهوری اسلامی ایران تصمیم به کاهش سطح تولید و یا توقف آن به هر دلیلی به جز دلایل فنی مربوط به میدان/مخزن داشته باشد، اولویت اعمال چنین کاهشی از سطح تولید میدانها/مخزنهایی که متعهد به بازپرداخت نیستند خواهد بود و در صورتی که این تصمیم در مورد میدان/ مخزن موضوع قرارداد اتخاذ شود، نباید بازپرداخت هزینه ها و دستمزد متعلقه به پیمانکار متأثر گردد”.
به عنوان شرکت نفتی تجاری محسوب می شود و این درحالیست که در IPC شرکتهای خصوصی داخلی در کنار شرکتهای خارجی حضور دارند و شرکتهای تابع شرکت ملی نفت به عنوان شرکت حاکمیتی حضور دارند که برخلاف روح اساسنامه است.
به هر حال نه تنها مجلس و شورای عالی امنیت ملی باید قراردادهایی را که نفت ایران را برای ۲۰ سال آینده در اختیار خارجیها میگذارد، تصویب کنند و مورد بررسی دقیق قرار دهند بلکه شرکتهای حقوقی بین المللی خبره در قرار دادهای نفتی باید مهر تایید بر ان بزنند.
البته وزیر نفت باید پاسخ دهد که چرا علی رغم اینکه قراردادهای نفتی دارای ایرادات اساسی بود قبل از اینکه منتقدان وارد معرکه شوند اسرار داشت تا زودتر این قراردادها عملیاتی شود و چه شد که از خواسته خود عقب نشینی کرد و با اصلاحات قراردادها موافقت کرد.
چرا بیزن زنگنه به عنوان شیخ الوزرا دولت روحانی و کسی که از قدیمیهای نفت در ایران و خاور میانه است به دنبال اجرای قراردادهایی بود که حتی از نظر خود وی دارای ایراد است و چه مسائلی پشت پرده است که او تصمیم گرفت تا قبل از پایان دولت یازدهم هر چه سریعتر قراردادهایی را با شکل آی پی سی که دارای مشکلات عدیده ایست به امضا برساند.
سوال مهم دیگر از وزیر نفت این است که تا چه زمانی ملت ایران باید درگیر قراردادهایی مانند کرسنت باشد که زنگنه امضا می کند و بعد از آن می گوید قرارداد ایراد داشته وی باید اجرا می شد.
ایا این گونه قراردادهای برنامه ریزی شده که دارای اشکالات عمده است عمدا برای تصویب و اجرا از سوی وزارت نفت ارسال می شود و یا اینکه وزارت نفت کارشناس خبره ندارد که قراردادهای دارای اشکالات اساسی خلق می کند و روی میز می اندازد تا بر اساس شانس و اقبال یا تصویب شود ویا اگر نشد لا اقل با کمی اصلاحات روانه واحد حقوقی شود.
به هر حال مسئولین مد نظر داشته باشند که برخی کاراها در وزارت نفت در حال انجام شدن است که می تواند اینده نفت به عنوان ثروت ملی ایرانیان و بیت المال را به مخاطره انداخته و منجر به نابودی و از دست رفتن میادین نفتی ایران بشود.
مسکوت ماندن بعضی موضوعات در الگوی قراردادی IPC، به طرح برخی سوالات در این زمینه پرداخت و گفت: حضور شرکت های داخلی با چه ساز و کاری انجام می گیرد؟ چه میزانی از ریسک را متقبل می شوند؟ انتخاب آنان بر چه اساسی انجام می گیرد؟ افزایش ضریب بازیافت مخازن طبق چه سازوکاری انجام می گیرد؟ انتقال فناوری بر اساس چه مکانیسمی صورت می گیرد؟ مثلآ آیا قید شده است که در ساخت تجهیزات پیشرفته فرایندی و ابزارآلات پیشرفته تکمیل چاه و سایر حوزه هایی که در تأمین کالا دارای مشکل هستیم، فناوریشان را منتقل کنند؟ پاسخ خیر است. بنابراین منظور از انتقال فناوری چیست و به کدام حوزه ها مربوط است؟
اینها از دیگر مشکلات قراردادهایی است که زنگنه به دنبال محرمانه کردن انها است. در صورتی که مردم حق دارند ببینند که زنگنه و دوستان او در وزارت نفت چکار می کنند و قرار است بر سر اموال مردم بیاید.
به نظر میرسد که مجلس هر چه سریعتر با طرح سوالات ویژه و تخصصی از بیژن زنگنه بپرسد که موضوع چیست و آیا قرار است مانند قرارداد کرسنت پای ایران به قراردادهای غیر صیانتی که خسارتهای چند ده میلیاردی برای کشور به بار می اورد باز شود
منبع: شمانیوز
مجلس در سوال از زنگنه تعلل نکند که نفت در خطر است
گیم پلی استیشن
آمریکا شکست مقابل نیروی دریایی ایران را فراموش نکند
به گزارش جهان به نقل از فارس، وبگاه آمریکایی «بریت بارت» در گزارشی با اشاره به رزمایش شبیه سازی شده «چالش هزاره 2002 و شکست نیروی دریایی آمریکا مقابل ایران» نوشت: هشت گذرگاه مهم دریایی برای تردد نفتکشها در جهان وجود دارد که بین آنها تنگه هرمز در خلیج فارس مکانی است که روزانه 17 میلیون بشکه نفت خام از آنجا عبور میکند. تنگه هرمز مکانی در سواحل ایران و بین خلیج فارس و دریای عمان است و عبور بیوقفه جریان نفت از آنجا، نیاز روزانه انرژی اروپا و آسیا را فراهم میکند.
بریت بارت با اشاره به رزمایش سال 2002 آمریکا در خلیج فارس موسوم به «چالش هزاره 2002» یا «Millennium Challenge » نوشت: آنچه که کمتر اعلام شد این بود که در این رزمایش شبیه سازی شده برای باز نگه داشتن تنگه هرمز برابر تهدیدهای ایران، نیروی دریایی آمریکا مغلوب این کشور شد و 16 کشتی خود را از دست داد.
برت بارت نوشت: خوشبختانه این رویداد تنها «یک رزمایش» بود که البته 250 میلیون دلار هزینه در برداشت و دو سال طول کشید. این ماجرا برخلاف سال 1988 میلادی و مواجهه نیروی دریایی دو کشور ایران و آمریکا که در آن نیروی دریایی آمریکا قاطعانه ایران را مغلوب ساخت، به اهدافش نرسید و نتیجه متفاوت در برداشت و کار را به جایی رسانید که ایران اخیرا نیز از آن استفاده و تهدید به بستن تنگه هرمز بر آمریکا و متحدانش در منطقه نموده است.
این نشریه آمریکایی به صراحت نوشت: متاسفانه عبرتهای گرفته شده از رزمایش دریایی چالش هزاره 2002 به فراموشی سپرده شده اند. در 14 سال گذشته قابلیتهای مورد نیاز (نظامی) ایران برای بستن تنگه هرمز به طرز چشمگیری افزایش یافته در حالیکه توانمندیهای نیروی دریایی آمریکا کاهش یافته است.
بر این اساس، این رزمایش آشکار ساخت که ایران روش و قاعده موثری را برای مسدود نمودن جریان صادرات نفت در تنگه هرمز دارد . با افزایش توانمندیهای ایران تنها یک عامل بالقوه برای تغییر چنین موردی وجود دارد که میتواند امتیازهای ایران را خنثی نماید.
بریت بارت با تاکید بر تقویت کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به عنوان عامل موثر برای مقابله با ایران نوشت: هرچند که باراک اوباما رییس جمهور آمریکا فرصت برای بکبارگیری این عامل را در معادلات موجود کاهش داد، اما وظیفه جانشین او است که در ابتدا خسارتهایی را که اوباما موجب شده است ، جبران نماید و قابلیتهای شورای همکاری خلیج فارس را افزایش دهد.
وبگاه یاد شده در ادامه این گزارش با اشاره به پیدایش شورای همکاری خلیج فارس که متشکل از 6 کشور عربستان سعودی، بحرین، کویت، عمان، قطر و امارات متحده عربی است، نوشت: پنج کشور از 6 کشور اشاره شده سنی هستند و کشور ششم که بحرین شیعه مسلک است، از سوی خاندان سلطنتی سنی اداره میشود. بنابر این شورای همکاری خلیج فارس نقش جبهه متحد ضد دشمن قسم خوردهاش(!)یعنی ایران شیعه را ایفا میکند. این شورا از دیرباز به کمکهای نظامی آمریکا در قالب چتر حمایتی نظر داشته است .
این رسانه آمریکایی در خاتمه نوشت: رفتار تند اوباما با متحدان خلیج فارس آمریکا نقش کلیدی آنها در آینده و در تقابل با تهدیدهای ایران در بستن تنگه هرمز را کاهش داده است. فقدان یک حمله تمام عیار علیه ایران ، تنها راهی است که قادریم جلوی مسدود شدن جریان عبور نفت در تنگه هرمز از سوی ایرانی ها را بگیریم، باید به کمک به ارتش کشورهای عضور شورای همکاری خلیج فارس و آموزش و تجهیز مناسب آنها و البته تعامل با آمریکا مبدل شود . رزمایش چالش هزاره 2002 ضعف آشکار آمریکا در تلاش برای مقابله کردن با ایران در بستن تنگه هرمز را به نمایش گذاشت. چالش کنونی نیز ایجاد همکاری با شرکای عرب آمریکا به طوری است که قابلیتهای دفاعی آنها در کنار آمریکا برای مبارزه افزایش یابد.
در رزمایش چالش هزاره 2002 اعلام شده بود که هدف این رزمایش شبیه سازی جنگ احتمالی با عراق زمان صدام است، اما هدف اصلی آن، تمرین رویارویی با ایران در خلیج فارس بود. در سناریوی رزمایش چالش هزاره 2002، ایران با شلیک تعداد قابل توجهی موشک به تهاجم نظامی آمریکا پاسخ داد که باعث برهم خوردن آرایش نظامی نیروهای آمریکایی و نابودی 16ناو آمریکایی، شامل یک ناو هواپیمابر، 10 رزمناو و 5 کشتی آبی، خاکی شد. برآوردهای بعد از این رزمایش نشان داد که در صورت وقوع واقعی چنین رویارویی بیش از 20 هزار نظامی آمریکایی در روز نخست جنگ با ایران کشته خواهند شد. |
|
آمریکا شکست مقابل نیروی دریایی ایران را فراموش نکند
به گزارش جهان به نقل از فارس، وبگاه آمریکایی «بریت بارت» در گزارشی با اشاره به رزمایش شبیه سازی شده «چالش هزاره 2002 و شکست نیروی دریایی آمریکا مقابل ایران» نوشت: هشت گذرگاه مهم دریایی برای تردد نفتکشها در جهان وجود دارد که بین آنها تنگه هرمز در خلیج فارس مکانی است که روزانه 17 میلیون بشکه نفت خام از آنجا عبور میکند. تنگه هرمز مکانی در سواحل ایران و بین خلیج فارس و دریای عمان است و عبور بیوقفه جریان نفت از آنجا، نیاز روزانه انرژی اروپا و آسیا را فراهم میکند.
بریت بارت با اشاره به رزمایش سال 2002 آمریکا در خلیج فارس موسوم به «چالش هزاره 2002» یا «Millennium Challenge » نوشت: آنچه که کمتر اعلام شد این بود که در این رزمایش شبیه سازی شده برای باز نگه داشتن تنگه هرمز برابر تهدیدهای ایران، نیروی دریایی آمریکا مغلوب این کشور شد و 16 کشتی خود را از دست داد.
برت بارت نوشت: خوشبختانه این رویداد تنها «یک رزمایش» بود که البته 250 میلیون دلار هزینه در برداشت و دو سال طول کشید. این ماجرا برخلاف سال 1988 میلادی و مواجهه نیروی دریایی دو کشور ایران و آمریکا که در آن نیروی دریایی آمریکا قاطعانه ایران را مغلوب ساخت، به اهدافش نرسید و نتیجه متفاوت در برداشت و کار را به جایی رسانید که ایران اخیرا نیز از آن استفاده و تهدید به بستن تنگه هرمز بر آمریکا و متحدانش در منطقه نموده است.
این نشریه آمریکایی به صراحت نوشت: متاسفانه عبرتهای گرفته شده از رزمایش دریایی چالش هزاره 2002 به فراموشی سپرده شده اند. در 14 سال گذشته قابلیتهای مورد نیاز (نظامی) ایران برای بستن تنگه هرمز به طرز چشمگیری افزایش یافته در حالیکه توانمندیهای نیروی دریایی آمریکا کاهش یافته است.
بر این اساس، این رزمایش آشکار ساخت که ایران روش و قاعده موثری را برای مسدود نمودن جریان صادرات نفت در تنگه هرمز دارد . با افزایش توانمندیهای ایران تنها یک عامل بالقوه برای تغییر چنین موردی وجود دارد که میتواند امتیازهای ایران را خنثی نماید.
بریت بارت با تاکید بر تقویت کشورهای شورای همکاری خلیج فارس به عنوان عامل موثر برای مقابله با ایران نوشت: هرچند که باراک اوباما رییس جمهور آمریکا فرصت برای بکبارگیری این عامل را در معادلات موجود کاهش داد، اما وظیفه جانشین او است که در ابتدا خسارتهایی را که اوباما موجب شده است ، جبران نماید و قابلیتهای شورای همکاری خلیج فارس را افزایش دهد.
وبگاه یاد شده در ادامه این گزارش با اشاره به پیدایش شورای همکاری خلیج فارس که متشکل از 6 کشور عربستان سعودی، بحرین، کویت، عمان، قطر و امارات متحده عربی است، نوشت: پنج کشور از 6 کشور اشاره شده سنی هستند و کشور ششم که بحرین شیعه مسلک است، از سوی خاندان سلطنتی سنی اداره میشود. بنابر این شورای همکاری خلیج فارس نقش جبهه متحد ضد دشمن قسم خوردهاش(!)یعنی ایران شیعه را ایفا میکند. این شورا از دیرباز به کمکهای نظامی آمریکا در قالب چتر حمایتی نظر داشته است .
این رسانه آمریکایی در خاتمه نوشت: رفتار تند اوباما با متحدان خلیج فارس آمریکا نقش کلیدی آنها در آینده و در تقابل با تهدیدهای ایران در بستن تنگه هرمز را کاهش داده است. فقدان یک حمله تمام عیار علیه ایران ، تنها راهی است که قادریم جلوی مسدود شدن جریان عبور نفت در تنگه هرمز از سوی ایرانی ها را بگیریم، باید به کمک به ارتش کشورهای عضور شورای همکاری خلیج فارس و آموزش و تجهیز مناسب آنها و البته تعامل با آمریکا مبدل شود . رزمایش چالش هزاره 2002 ضعف آشکار آمریکا در تلاش برای مقابله کردن با ایران در بستن تنگه هرمز را به نمایش گذاشت. چالش کنونی نیز ایجاد همکاری با شرکای عرب آمریکا به طوری است که قابلیتهای دفاعی آنها در کنار آمریکا برای مبارزه افزایش یابد.
در رزمایش چالش هزاره 2002 اعلام شده بود که هدف این رزمایش شبیه سازی جنگ احتمالی با عراق زمان صدام است، اما هدف اصلی آن، تمرین رویارویی با ایران در خلیج فارس بود. در سناریوی رزمایش چالش هزاره 2002، ایران با شلیک تعداد قابل توجهی موشک به تهاجم نظامی آمریکا پاسخ داد که باعث برهم خوردن آرایش نظامی نیروهای آمریکایی و نابودی 16ناو آمریکایی، شامل یک ناو هواپیمابر، 10 رزمناو و 5 کشتی آبی، خاکی شد. برآوردهای بعد از این رزمایش نشان داد که در صورت وقوع واقعی چنین رویارویی بیش از 20 هزار نظامی آمریکایی در روز نخست جنگ با ایران کشته خواهند شد. |
|
آمریکا شکست مقابل نیروی دریایی ایران را فراموش نکند
اس ام اس جدید