رویارویی كابينه با مجلس آسانگیر و ملت سختگیر
| به گزارش جهان نیوز، لابي و معامله و فشارهاي سياسي و پدرخواندگي در چينش كابينه اين روزها گويا دارد جايگزين روند قانوني انتخاب كابينه ميشود. همه تصميمات در پشت سر گرفته ميشود و در نهايت نمايش رأي اعتماد به كابينه در صحن علني مجلس براي مردم و جمعي كه در بازي لابي و مشورت و معامله و سهمخواهي احزاب و گروهها و پدرخواندهها نبودهاند، اجرا ميشود. آيا سهمي كه قانون اساسي براي مجلس شوراي اسلامي به عنوان وكلاي ملت در تشكيل دولت جديد در نظر گرفته، همين است؟ حواشي پررنگ تشكيل يك كابينه سهمخواهي، لابي، فشار بر رئيسجمهور، معامله، تصميمگيرنده نهايي، دخالت نكردن رهبري و … واژههايي هستند كه اين روزها پيرامون چگونگي چينش كابينه دوم حسن روحاني زياد در خبرها ديده ميشود. مسير چينش كابينه هميشه از مشورتهاي رئيسجمهور با افراد مختلف ميگذرد و اتفاق جديدي نيست. اين دوره اما خبرهاي رسمي و غيررسمي بيشتر و رفتارهاي متفاوتتري ديده ميشود. يك سو جدال سهمخواهي اصلاحطلبان و دولت آنقدر دامنه پيدا ميكند كه همه خبردار شده و حتي به فضاي عمومي توئيتر هم كشيده ميشود و اتهام حسام الدين آشنا به عارف مبني بر سهمخواهي فردي از كابينه به اسم جريان، مقابل چشم هزاران كاربر توئيتر، همه را شگفتزده ميكند. اين سهمخواهي و جنگهاي پيرامونياش ميان اصلاحطلبان و دولتيها تازه يك سوي حاشيههاست. جدال بر سر حضور زنان در كابينه دوم حسن روحاني هم حاشيه پررنگ ديگري بود كه حجم زيادي از فضاي سياسي و رسانهاي كشور را درگير كرد. حاميان اصلاح طلب روحاني متوقع بودند او ركورد شكن تعداد حضور زنان در هيئت وزيران باشد، انتظاري كه خبرهايي در عدم تحققش به گوش ميرسد.
سهم قانوني خانه ملت در كابينه چرا اصلاحطلبان به اهرم قانوني بياعتنا هستند؟ فراكسيون اميد مجلس دهم گرچه كم تعداد نيست و آنچنان كه خود مدعي هستند، بيش از 150 عضو دارد، اما عملاً ضعيف ظاهر شده و نتوانسته خوي راديكالي اصلاحطلبان را راضي كند. انتقادات بسياري هم در يك سال و نيم گذشته از سوي برخي اصلاحطلبان به مديريت عارف بر اصلاحطلبان مجلس و اصل ليست اميد شده است. ضعف فراكسيون، ليست اميد را در موضوعات مختلف مطرح شده در صحن علني و حتي در موضوع مهمي همچون انتخاب رئيس و هيئت رئيسه مجلس دوپاره كرد، و همين موضوع اصلاحطلبان را به اين نتيجه رسانده كه بهتر است به فراكسيون اميديها اميد چنداني نداشته باشند.
نكته مهمتر آن است كه اصلاحطلبان نميخواهند اختلاف با روحاني بر سر چينش كابينه به صحن علني مجلس برسد و علاقه ندارند هزينه تقابل با دولت را بدهند. چه آنكه در آن صورت، هم مردم از اين اختلاف بر سر سهمخواهي در كابينه و جنگ بر سر قدرت از اصلاحطلبان و دولت هر دو با هم دلزده خواهند شد و هم دولت از اهرمهاي فشار خود بر نمايندگان استفاده خواهد كرد. در هر دو حال، اتفاق خوشايندي براي اصلاحطلبان نخواهد بود كه جروبحث پشت پرده را در صحن علني دنبال كنند و با اهرم «عدم رأي اعتماد» مخالفت خود را بروز دهند. اينجا قانون براي اصلاحطلبان امر خوشايندي نيست و در سطح يك نمايش به آن رضايت ميدهند. از سويي ديگر، اصلاحطلبان اگر رأي اعتماد ندهند، يعني به مخالفت با دولتي پرداختند كه مدعي هستند خود آن را سركار آوردهاند و اگر رأي اعتماد بدهند، معتقدند سهم خود را نگرفتهاند. يك دو راهي دو سر باخت، چيزي است كه دولت براي اصلاحطلبان ساخته است. دورانديشي سياسي دولت براي امروز! کبری آسوپار منبع: جوان |
رویارویی كابينه با مجلس آسانگیر و ملت سختگیر
| به گزارش جهان نیوز، لابي و معامله و فشارهاي سياسي و پدرخواندگي در چينش كابينه اين روزها گويا دارد جايگزين روند قانوني انتخاب كابينه ميشود. همه تصميمات در پشت سر گرفته ميشود و در نهايت نمايش رأي اعتماد به كابينه در صحن علني مجلس براي مردم و جمعي كه در بازي لابي و مشورت و معامله و سهمخواهي احزاب و گروهها و پدرخواندهها نبودهاند، اجرا ميشود. آيا سهمي كه قانون اساسي براي مجلس شوراي اسلامي به عنوان وكلاي ملت در تشكيل دولت جديد در نظر گرفته، همين است؟ حواشي پررنگ تشكيل يك كابينه سهمخواهي، لابي، فشار بر رئيسجمهور، معامله، تصميمگيرنده نهايي، دخالت نكردن رهبري و … واژههايي هستند كه اين روزها پيرامون چگونگي چينش كابينه دوم حسن روحاني زياد در خبرها ديده ميشود. مسير چينش كابينه هميشه از مشورتهاي رئيسجمهور با افراد مختلف ميگذرد و اتفاق جديدي نيست. اين دوره اما خبرهاي رسمي و غيررسمي بيشتر و رفتارهاي متفاوتتري ديده ميشود. يك سو جدال سهمخواهي اصلاحطلبان و دولت آنقدر دامنه پيدا ميكند كه همه خبردار شده و حتي به فضاي عمومي توئيتر هم كشيده ميشود و اتهام حسام الدين آشنا به عارف مبني بر سهمخواهي فردي از كابينه به اسم جريان، مقابل چشم هزاران كاربر توئيتر، همه را شگفتزده ميكند. اين سهمخواهي و جنگهاي پيرامونياش ميان اصلاحطلبان و دولتيها تازه يك سوي حاشيههاست. جدال بر سر حضور زنان در كابينه دوم حسن روحاني هم حاشيه پررنگ ديگري بود كه حجم زيادي از فضاي سياسي و رسانهاي كشور را درگير كرد. حاميان اصلاح طلب روحاني متوقع بودند او ركورد شكن تعداد حضور زنان در هيئت وزيران باشد، انتظاري كه خبرهايي در عدم تحققش به گوش ميرسد.
سهم قانوني خانه ملت در كابينه چرا اصلاحطلبان به اهرم قانوني بياعتنا هستند؟ فراكسيون اميد مجلس دهم گرچه كم تعداد نيست و آنچنان كه خود مدعي هستند، بيش از 150 عضو دارد، اما عملاً ضعيف ظاهر شده و نتوانسته خوي راديكالي اصلاحطلبان را راضي كند. انتقادات بسياري هم در يك سال و نيم گذشته از سوي برخي اصلاحطلبان به مديريت عارف بر اصلاحطلبان مجلس و اصل ليست اميد شده است. ضعف فراكسيون، ليست اميد را در موضوعات مختلف مطرح شده در صحن علني و حتي در موضوع مهمي همچون انتخاب رئيس و هيئت رئيسه مجلس دوپاره كرد، و همين موضوع اصلاحطلبان را به اين نتيجه رسانده كه بهتر است به فراكسيون اميديها اميد چنداني نداشته باشند.
نكته مهمتر آن است كه اصلاحطلبان نميخواهند اختلاف با روحاني بر سر چينش كابينه به صحن علني مجلس برسد و علاقه ندارند هزينه تقابل با دولت را بدهند. چه آنكه در آن صورت، هم مردم از اين اختلاف بر سر سهمخواهي در كابينه و جنگ بر سر قدرت از اصلاحطلبان و دولت هر دو با هم دلزده خواهند شد و هم دولت از اهرمهاي فشار خود بر نمايندگان استفاده خواهد كرد. در هر دو حال، اتفاق خوشايندي براي اصلاحطلبان نخواهد بود كه جروبحث پشت پرده را در صحن علني دنبال كنند و با اهرم «عدم رأي اعتماد» مخالفت خود را بروز دهند. اينجا قانون براي اصلاحطلبان امر خوشايندي نيست و در سطح يك نمايش به آن رضايت ميدهند. از سويي ديگر، اصلاحطلبان اگر رأي اعتماد ندهند، يعني به مخالفت با دولتي پرداختند كه مدعي هستند خود آن را سركار آوردهاند و اگر رأي اعتماد بدهند، معتقدند سهم خود را نگرفتهاند. يك دو راهي دو سر باخت، چيزي است كه دولت براي اصلاحطلبان ساخته است. دورانديشي سياسي دولت براي امروز! کبری آسوپار منبع: جوان |
رویارویی كابينه با مجلس آسانگیر و ملت سختگیر