برچسب: آتشی

گمان می‌رود با ادامه وضع موجود، در بهترین حالت، واردات بنزین در انتهای سالجاری از رقم 17 میلیون لیتر در روز کمتر نباشد، واقعه‌ای بس تلخ که بلا درنگ چوب حراج به منافع ملی را در ذهن تداعی می‌کند. اجرایی شدن چنین سیاستی دایر بر ابراز رضایت از واردات این حجم از بنزین ، یعنی چراغ سبزی واضح به خروج لااقل دو میلیارد دلار ارز از کشور.

از قرار معلوم میزان واردات بنزین از سال 92 تا انتهای سال  94 به کشور، روندی صعودی داشته و از رقم روزانه حدود 4.5 میلیون لیتر در سال 92 به  8.5 میلیون لیتر در سال  94 رسیده که اکنون این رقم به روزانه 15 میلیون لیتر هم رسیده است.

ورود روزانه 15 میلیون لیتر بنزین به کشور یعنی افزایش دقیقا دو برابری  واردات این محصول مهم سوختی  در  کشور در کمتر از چند ماه.

شرکت ملی پخش فرآورده های  نفتی گزارش داده که در 9 پالایشگاه  کشور در سال قبل حدود 62  میلیون و 500 هزار لیتر  بنزین در روز  تولید شده  و به طور متوسط  70 میلیون و500 هزار لیتر در کشور هم مصرف شده  ، به عبارت بهتر  روزانه هفت میلیون  لیتر  بنزین از خارج کشور به سمت  مرز  ایران سرازیر شده است. دیگر می توان با محاسبه دقیق، تایید کرد که وزارت نفت  در اعلام آمار واردات  بنزین کم اظهاری می کند.

اتفاقی که مهمترین دلیل  آن فرار از نگاه سنگین رسانه ها نسبت  به عملکرد بسیار ضعیف سکاندار وزارت نفت در تولید بنزینی بوده که تا اکنون همه ژنرا‌ل‌های زنگنه در وزارت نفت هم نتوانسته اند گره ای ازگره های نرسیدن به خودکفایی را باز کنند. به گزارش نسیم آنلاین درست در همان نقطه ای  که روزگاری ، وزیر کهنه کارنفت کشور، آن را نقطه تمرکز سرجوخه هایی می دانست که با همه درجه های پایینشان توانستند در بحبحه تنگتر شدن حلقه تحریم ها، کشور را از واردات بنزین در همین چهار سال قبل مصون دارند. بر کسی پوشیده نیست که  واردات بنزین دستاوردی جز وابستگی بیش از پیش کشور به واردات بنزین، افزایش روزافزون خروج ارز از کشور و حرکت در مسیر مخالف اقتصاد مقاومتی ندارد.

پس پرسش اساسی این است که  چرا وزارت نفت تن به واردات روزانه 15 میلیون لیتر بنزین داده اما تلاشی برای رسیدن به ایستگاه خودکفایی در این محصول مهم نفتی نمی‌کند؟

به ویژه آنکه  طبق آمار وزارت نفت میانگین  مصرف بنزین کشور در اردیبشهت ماه  سال جاری  از عدد 78 میلیون لیتر در روز فراتر رفته  که این رقم یعنی مصرف این فراورده نفتی  کشور در ماه دوم سالجاری  نسبت به میاینگین کل سال قبل روزانه 7.5 میلیون لیتر بیشتر شده است. این رقم در نوع خود یک رکورد جدی محسوب شده که تا اکنون نهادهای  نظارتی  نسبت به واردات این حجم از بنزین واکنشی از خود نشان نداده اند. دلایل مختلفی  برای  افزایش  حجم واردات بنزین به کشور تا اکنون  برشمرده شده که  از جمله آنها  می‌توان به مواردی چون بدعت غلط زنگنه درعدم توجه به ساخت پالایشگاه در کشور، وجود رانت شدید در واردات بنزین، تاخیر در  زمان اجرای  فاز دوم هدفمندی  یارانه ها ، افزایش نامناسب قیمت بنزین در فاز دوم و تک نرخی شدن آن در فازسوم اشاره داشت.

با این حال، یک دلیل مهم دیگر وجود داشته که کمتر به زیر ذره بین رسانه‌ها لغزیده و آنهم تاخیر در طرح های راه اندازی پالایشگاه های تولید بنزین در کشور بوده است؛ احداث پالایشگاه‌های نفت ستاره خلیج فارس، آناهیتای کرمانشاه، نفت سنگین خوزستان، نفت سنگین هرمز «بهمن گنو»، نوسازی و ارتقای پالایشگاه‌های پارس شیراز، طرح تثبیت پالایشگاه‌های نفت اصفهان و آبادان، پالایشگاه شهریار تبریز و کاسپین گلستان و مجتمع بنزین سازی پالایشگاه بندرعباس که همه این موارد به دلایل مختلف فنی، عملیاتی و تامین منابع مالی و اعتباری متوقف و یا از پیشرفت لاک پشتی برخوردار هستند.

هرچند که بیژن نامدار زنگنه، سالجاری را سال خودکفایی کشور در تولید بنزین خوانده اما هنوز معلوم نیست چگونه به این مهم دست خواهد یافت. برای مثال، گزارش ها نشان می دهد که پیشرفت فیزیکی  پالایشگاه بندر عباس 91  درصد بوده، مجموعه ای  که طرح بنزین سازی آن 9 سال پیش آغاز شده و اکنون طبق اعلام شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی پایان شهریورماه افتتاح خواهد شد.

جلیل سالاری، مدیر عامل اسبق شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی  به نسیم آنلاین گفته که  پیشرفت فیزیکی  پالایشگاه ستاره خلیج فارس ماهانه 3 دهم درصد بوده که برآورد می شود این طرح پالایشی در انتهای سال هم به بهره برداری نرسد.

او اذعان دارد که دولت قبل، طرح  بنزین سازی بندر عباس را با 92 درصد پیشرفت فیزیکی  تحویل دولت یازدهم داده که با گذشت 3 سال  هنوز این طرح به بهره برداری نرسیده است، موضوعی که در صورت قرین به صحت بودن، نمی تواند امری سهوی به نظر آید، به ویژه آنکه رانت واردات بنزین  در کشور همواره یکی از سوژه های داغ رسانه ها بوده است.

دست اندرکاران امر معتقدند که سیاست های  نادرست وزارت نفت در  راه اندازی طرح های  پالایشی، کشور را به یکی از وارد کنندگان مهم بنزین در منطقه خاورمیانه مبدل ساخته  و اذعان دارند که  عدم ایجاد تمایز بین پالایشگاههای فعال و کمتر فعال از سوی  وزارت نفت ،سبب شده  تا انگیزه تولید رقابتی بنزین در بین پالایشگاهها هم به شدت فروبکاهد.

منهای اشاره به سود کلان دلالان از واردات بنزین  تا اکنون، اما طرح های توسعه ای  بزرگ تولید بنزین در کشور از  سرعت خوبی برخوردار نبوده که این امر دیگر به تحریم ارتباطی نداشته و از افت اهمیت رسیدن به خودکفایی در تولید بنزین در راس هرم وزارت نفت حکایت دارد.

هر چند که این اواخر وزارت نفت خبرداده که با شش کشور  برای  مشارکت در خرید سهام  پالایشگاه نفت در حال مذاکره و همکاری است اما  این امر چیزی از مسئولیت وزارت نفت در به بهره برداری رسیدن از طرح های داخلی ساخت بنزین کم نمی کند. با گذشت سه سال از عمر دولت تدبیر و ادامه این رفتار می توان رای قطعی داد که خودکفایی در  بنزین در کشور به  سال چهارم دولت تدبیر هم قد نخواهد داد. موضوعی که یکی از اولویت های  اصلی زنگنه در اخذ رای  اعتماد، در بدو ورود او به مسند وزارت نفت به شمار می رفت. اما تا اینجای کار و با شکست در  برنامه های وزیر در رسیدن به خودکفایی بنزین به سختی می توان باور داشت که زنگنه به هدف از پیش تعیین شده خود در یکسال باقیمانده  برسد.  آیا ذخایرمدیریتی زنگنه برای همیشه به پایان رسیده است؟

گمان می‌رود با ادامه وضع موجود، در بهترین حالت، واردات بنزین در انتهای سالجاری از رقم 17 میلیون لیتر در روز کمتر نباشد، واقعه‌ای بس تلخ که بلا درنگ چوب حراج به منافع ملی را در ذهن تداعی می‌کند. اجرایی شدن چنین سیاستی دایر بر ابراز رضایت از واردات این حجم از بنزین ، یعنی چراغ سبزی واضح به خروج لااقل دو میلیارد دلار ارز از کشور.

از قرار معلوم میزان واردات بنزین از سال 92 تا انتهای سال  94 به کشور، روندی صعودی داشته و از رقم روزانه حدود 4.5 میلیون لیتر در سال 92 به  8.5 میلیون لیتر در سال  94 رسیده که اکنون این رقم به روزانه 15 میلیون لیتر هم رسیده است.

ورود روزانه 15 میلیون لیتر بنزین به کشور یعنی افزایش دقیقا دو برابری  واردات این محصول مهم سوختی  در  کشور در کمتر از چند ماه.

شرکت ملی پخش فرآورده های  نفتی گزارش داده که در 9 پالایشگاه  کشور در سال قبل حدود 62  میلیون و 500 هزار لیتر  بنزین در روز  تولید شده  و به طور متوسط  70 میلیون و500 هزار لیتر در کشور هم مصرف شده  ، به عبارت بهتر  روزانه هفت میلیون  لیتر  بنزین از خارج کشور به سمت  مرز  ایران سرازیر شده است. دیگر می توان با محاسبه دقیق، تایید کرد که وزارت نفت  در اعلام آمار واردات  بنزین کم اظهاری می کند.

اتفاقی که مهمترین دلیل  آن فرار از نگاه سنگین رسانه ها نسبت  به عملکرد بسیار ضعیف سکاندار وزارت نفت در تولید بنزینی بوده که تا اکنون همه ژنرا‌ل‌های زنگنه در وزارت نفت هم نتوانسته اند گره ای ازگره های نرسیدن به خودکفایی را باز کنند. به گزارش نسیم آنلاین درست در همان نقطه ای  که روزگاری ، وزیر کهنه کارنفت کشور، آن را نقطه تمرکز سرجوخه هایی می دانست که با همه درجه های پایینشان توانستند در بحبحه تنگتر شدن حلقه تحریم ها، کشور را از واردات بنزین در همین چهار سال قبل مصون دارند. بر کسی پوشیده نیست که  واردات بنزین دستاوردی جز وابستگی بیش از پیش کشور به واردات بنزین، افزایش روزافزون خروج ارز از کشور و حرکت در مسیر مخالف اقتصاد مقاومتی ندارد.

پس پرسش اساسی این است که  چرا وزارت نفت تن به واردات روزانه 15 میلیون لیتر بنزین داده اما تلاشی برای رسیدن به ایستگاه خودکفایی در این محصول مهم نفتی نمی‌کند؟

به ویژه آنکه  طبق آمار وزارت نفت میانگین  مصرف بنزین کشور در اردیبشهت ماه  سال جاری  از عدد 78 میلیون لیتر در روز فراتر رفته  که این رقم یعنی مصرف این فراورده نفتی  کشور در ماه دوم سالجاری  نسبت به میاینگین کل سال قبل روزانه 7.5 میلیون لیتر بیشتر شده است. این رقم در نوع خود یک رکورد جدی محسوب شده که تا اکنون نهادهای  نظارتی  نسبت به واردات این حجم از بنزین واکنشی از خود نشان نداده اند. دلایل مختلفی  برای  افزایش  حجم واردات بنزین به کشور تا اکنون  برشمرده شده که  از جمله آنها  می‌توان به مواردی چون بدعت غلط زنگنه درعدم توجه به ساخت پالایشگاه در کشور، وجود رانت شدید در واردات بنزین، تاخیر در  زمان اجرای  فاز دوم هدفمندی  یارانه ها ، افزایش نامناسب قیمت بنزین در فاز دوم و تک نرخی شدن آن در فازسوم اشاره داشت.

با این حال، یک دلیل مهم دیگر وجود داشته که کمتر به زیر ذره بین رسانه‌ها لغزیده و آنهم تاخیر در طرح های راه اندازی پالایشگاه های تولید بنزین در کشور بوده است؛ احداث پالایشگاه‌های نفت ستاره خلیج فارس، آناهیتای کرمانشاه، نفت سنگین خوزستان، نفت سنگین هرمز «بهمن گنو»، نوسازی و ارتقای پالایشگاه‌های پارس شیراز، طرح تثبیت پالایشگاه‌های نفت اصفهان و آبادان، پالایشگاه شهریار تبریز و کاسپین گلستان و مجتمع بنزین سازی پالایشگاه بندرعباس که همه این موارد به دلایل مختلف فنی، عملیاتی و تامین منابع مالی و اعتباری متوقف و یا از پیشرفت لاک پشتی برخوردار هستند.

هرچند که بیژن نامدار زنگنه، سالجاری را سال خودکفایی کشور در تولید بنزین خوانده اما هنوز معلوم نیست چگونه به این مهم دست خواهد یافت. برای مثال، گزارش ها نشان می دهد که پیشرفت فیزیکی  پالایشگاه بندر عباس 91  درصد بوده، مجموعه ای  که طرح بنزین سازی آن 9 سال پیش آغاز شده و اکنون طبق اعلام شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی پایان شهریورماه افتتاح خواهد شد.

جلیل سالاری، مدیر عامل اسبق شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی  به نسیم آنلاین گفته که  پیشرفت فیزیکی  پالایشگاه ستاره خلیج فارس ماهانه 3 دهم درصد بوده که برآورد می شود این طرح پالایشی در انتهای سال هم به بهره برداری نرسد.

او اذعان دارد که دولت قبل، طرح  بنزین سازی بندر عباس را با 92 درصد پیشرفت فیزیکی  تحویل دولت یازدهم داده که با گذشت 3 سال  هنوز این طرح به بهره برداری نرسیده است، موضوعی که در صورت قرین به صحت بودن، نمی تواند امری سهوی به نظر آید، به ویژه آنکه رانت واردات بنزین  در کشور همواره یکی از سوژه های داغ رسانه ها بوده است.

دست اندرکاران امر معتقدند که سیاست های  نادرست وزارت نفت در  راه اندازی طرح های  پالایشی، کشور را به یکی از وارد کنندگان مهم بنزین در منطقه خاورمیانه مبدل ساخته  و اذعان دارند که  عدم ایجاد تمایز بین پالایشگاههای فعال و کمتر فعال از سوی  وزارت نفت ،سبب شده  تا انگیزه تولید رقابتی بنزین در بین پالایشگاهها هم به شدت فروبکاهد.

منهای اشاره به سود کلان دلالان از واردات بنزین  تا اکنون، اما طرح های توسعه ای  بزرگ تولید بنزین در کشور از  سرعت خوبی برخوردار نبوده که این امر دیگر به تحریم ارتباطی نداشته و از افت اهمیت رسیدن به خودکفایی در تولید بنزین در راس هرم وزارت نفت حکایت دارد.

هر چند که این اواخر وزارت نفت خبرداده که با شش کشور  برای  مشارکت در خرید سهام  پالایشگاه نفت در حال مذاکره و همکاری است اما  این امر چیزی از مسئولیت وزارت نفت در به بهره برداری رسیدن از طرح های داخلی ساخت بنزین کم نمی کند. با گذشت سه سال از عمر دولت تدبیر و ادامه این رفتار می توان رای قطعی داد که خودکفایی در  بنزین در کشور به  سال چهارم دولت تدبیر هم قد نخواهد داد. موضوعی که یکی از اولویت های  اصلی زنگنه در اخذ رای  اعتماد، در بدو ورود او به مسند وزارت نفت به شمار می رفت. اما تا اینجای کار و با شکست در  برنامه های وزیر در رسیدن به خودکفایی بنزین به سختی می توان باور داشت که زنگنه به هدف از پیش تعیین شده خود در یکسال باقیمانده  برسد.  آیا ذخایرمدیریتی زنگنه برای همیشه به پایان رسیده است؟

وی بر لزوم نمایش زندگی فلاكت بار معتادان توسط رسانه‌های جمعی اشاره كرد و افزود: اعتیاد عوارض بسیار زیادی را به همراه دارد و سبب بروز مشكلات شدیدی در جوامع می‌شود بنابراین پیشگیری از این معضل اجتماعی یك ضرورت است و همه باید دست به دست هم دهیم تا اقدامات لازم را برای  پیشگیری از اعتیاد انجام دهیم.

خسرونیا ادامه داد: رویكرد اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر بسیار حائز اهمیت است و در صورت تحقق این موضوع به صورت كامل و جامع می‌توانیم به كاهش اعتیاد و پیشگیری از مصرف مواد مخدر امیدوار باشیم. وزارت بهداشت، سازمان نظام پزشكی و انجمن‌های علمی نیز در این راستا می‌توانند همكاری داشته باشند و برنامه‌های زیادی را همگام با سایر دستگاه‌ها ایفا كنند.

وی با تأكید بر اینكه باید جوانان را آموزش داد و اطلاعات آنها و خانواده‌هایشان را بروز كرد، افزود:  بخشی از كتاب‌ها و ساعت‌های درسی باید به موضوع پیشگیری از اعتیاد و مبارزه اجتماعی با مواد مخدر اختصاص یابد چرا كه این معضل در حال فراگیر شدن است و باید برای  خشكاندن ریشه‌های آن به صورت جدی گام برداشت.

خسرونیا ریشه اعتیاد را در كشور فقر، مشكلات مالی و عدم مطالعه مطبوعات توسط مردم برشمرد و اظهار داشت: سواد مطبوعاتی و اشتغال در پیشگیری از اعتیاد بسیار موثر است و هرچند كه اعتیاد علل مختلفی می‌تواند داشته باشد ولی عمده ریشه آن فقر و بیكاری بوده و لازم است كه مسئولان و دست‌اندكاران گام‌های اساسی را در این زمینه بردارند.

رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران به عوارض اعتیاد اشاره كرد و گفت: اینكه امروزه دختران و جوانان درگیر معضل مواد مخدر می‌شوند نشان از عدم آگاهی و دانش آنها دارد؛ چرا یك زن ایرانی برای كسب زیبایی دست به هركاری می‌زند كه سرانجام آن نابودی زندگی است؟! این مسئله باید ریشه یابی شود و اقدامات لازم برای این موضوع صورت گیرد.

خسرونیا با بیان اینكه جوانان ما از عوارض اعتیاد به ویژه از نوع صنعتی آگاهی مناسبی ندارند، تصریح كرد: اعتیاد به مواد صنعتی علاوه بر اینكه زندگی فرد را به خطر انداخته، جامعه را با مخاطرات زیادی همراه می‌كند. امروزه بسیاری از تصادفات شبانه و قتل و نزاع‌ها به دلیل توهم ناشی از روان‌گردان‌ها به وقوع می‌پیونند و افراد جامعه باید نسبت به این مسائل آگاه و هشیار باشند.

وی گفت: جوانانی كه به سمت مواد مخدر سوق می‌یابد زندگی و طول عمر آنها ۵۰ درصد نسبت به سایر افراد جامعه كاهش می‌یابد و سلامتی آنها با چالش‌های بسیاری همراه می‌شود لذا با همكاری همه مردم و مسئولان باید اقدامات اساسی برای پیشگیری اجتماعی و مبارزه با مواد مخدر صورت گیرد.

وی بر لزوم نمایش زندگی فلاكت بار معتادان توسط رسانه‌های جمعی اشاره كرد و افزود: اعتیاد عوارض بسیار زیادی را به همراه دارد و سبب بروز مشكلات شدیدی در جوامع می‌شود بنابراین پیشگیری از این معضل اجتماعی یك ضرورت است و همه باید دست به دست هم دهیم تا اقدامات لازم را برای  پیشگیری از اعتیاد انجام دهیم.

خسرونیا ادامه داد: رویكرد اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر بسیار حائز اهمیت است و در صورت تحقق این موضوع به صورت كامل و جامع می‌توانیم به كاهش اعتیاد و پیشگیری از مصرف مواد مخدر امیدوار باشیم. وزارت بهداشت، سازمان نظام پزشكی و انجمن‌های علمی نیز در این راستا می‌توانند همكاری داشته باشند و برنامه‌های زیادی را همگام با سایر دستگاه‌ها ایفا كنند.

وی با تأكید بر اینكه باید جوانان را آموزش داد و اطلاعات آنها و خانواده‌هایشان را بروز كرد، افزود:  بخشی از كتاب‌ها و ساعت‌های درسی باید به موضوع پیشگیری از اعتیاد و مبارزه اجتماعی با مواد مخدر اختصاص یابد چرا كه این معضل در حال فراگیر شدن است و باید برای  خشكاندن ریشه‌های آن به صورت جدی گام برداشت.

خسرونیا ریشه اعتیاد را در كشور فقر، مشكلات مالی و عدم مطالعه مطبوعات توسط مردم برشمرد و اظهار داشت: سواد مطبوعاتی و اشتغال در پیشگیری از اعتیاد بسیار موثر است و هرچند كه اعتیاد علل مختلفی می‌تواند داشته باشد ولی عمده ریشه آن فقر و بیكاری بوده و لازم است كه مسئولان و دست‌اندكاران گام‌های اساسی را در این زمینه بردارند.

رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران به عوارض اعتیاد اشاره كرد و گفت: اینكه امروزه دختران و جوانان درگیر معضل مواد مخدر می‌شوند نشان از عدم آگاهی و دانش آنها دارد؛ چرا یك زن ایرانی برای كسب زیبایی دست به هركاری می‌زند كه سرانجام آن نابودی زندگی است؟! این مسئله باید ریشه یابی شود و اقدامات لازم برای این موضوع صورت گیرد.

خسرونیا با بیان اینكه جوانان ما از عوارض اعتیاد به ویژه از نوع صنعتی آگاهی مناسبی ندارند، تصریح كرد: اعتیاد به مواد صنعتی علاوه بر اینكه زندگی فرد را به خطر انداخته، جامعه را با مخاطرات زیادی همراه می‌كند. امروزه بسیاری از تصادفات شبانه و قتل و نزاع‌ها به دلیل توهم ناشی از روان‌گردان‌ها به وقوع می‌پیونند و افراد جامعه باید نسبت به این مسائل آگاه و هشیار باشند.

وی گفت: جوانانی كه به سمت مواد مخدر سوق می‌یابد زندگی و طول عمر آنها ۵۰ درصد نسبت به سایر افراد جامعه كاهش می‌یابد و سلامتی آنها با چالش‌های بسیاری همراه می‌شود لذا با همكاری همه مردم و مسئولان باید اقدامات اساسی برای پیشگیری اجتماعی و مبارزه با مواد مخدر صورت گیرد.