دیانای مصنوعی در خدمت حفظ آثار
| به گزارش جهان به نقل از تسنیم، دانشمندان از «دیانای» به عنوان یک «هارد دیسک» (دیسک سخت)ساختند که می‌توان یک میلیون نسخه از فیلمی قدیمی را درون آن ذخیره کرد.
موسسه بیوانفورماتیک اروپا و شرکت «رنگارنگ» (Technicolor)،یک قرن سابقه خود در علم فیلم‌سازی را با این دستاورد جشن گرفته است. این شرکت با دوربین‌های سه نواره و با فیلم‌هایی همچون «جادوگر شهر اوز» و «بربادرفته» در میان علاقه‌مندان به فیلم و هنر هفتم شناخته می‌شود. بر اساس این گزارش در مراسمی که برای یادبود این رخداد و اعطای نشان ستاره افتخار هالیوود به «فردریک رُز»، رئیس این شرکت برگزار شد، وی جدیدترین ابتکار شرکتش را که کدگذاری یک میلیون فیلم در یک «دیانای» (DNA) مصنوعی بود به نمایش عمومی گذاشت. در واقع این «دیانای» ظرف شیشه‌ای کوچک (vial)، تقریبا به اندازه یک گلوله بود که یک میلیون نسخه از فیلم فرانسوی صامت «سفر به ماه» ساخته شده در سال 1902 که در آن برای اولین بار از جلوه‌های بصری استفاده شده، ذخیره شده بود. طبق این گزارش، این «دیانای» که بطور غیرقابل تصوری ریز است تا 90 هزار مولکول آن می‌توانند در پهنای یک تار موی انسان جا شوند. بر این اساس حتی چنین تصویر بزرگی نیز برای چشم انسان غیرقابل مشاهده است و تنها چیزی که می‌توان در این ظرف شیشه‌ای کوچک دید، آب است. پیش از این دانشمندان دانشگاه «هاروارد» تحقیقاتی را در سال 2012 با موفقیت به پایان رساندند و توانستند 5.5 پتابیت داده (حدود 700 ترابایت) را در یک گرم «دیانای» ذخیره کنند و رکورد ذخیره داده دیانای قبلی را با ضریب 1000 بشکنند. فیلم «سفر به ماه» (A Trip to the Moon)، توسط آنها به داده‌های صفر و یکی و در کد دوتایی محاسباتی تبدیل شده و آن را به شکل کد «دیانای» رونویسی کردند و سپس آنها را با استفاده از مواد شیمیایی آزمایشگاهی به مولکول تبدیل کردند. در ادامه اطلاعات درون این «دیانای» با تعیین ترتیب و اولویت اطلاعات، خوانده شده و به کد رایانه‌ای برگردانده می‌شود. بر اساس گفته این دانشمندان مزیت ذخیره بر روی «دیانای» این است که نحوه خوانش فیلم‌ها با گذشت هر دهه مانند رسانه‌های سلولوئید، VHS و DVD از بین نرفته و نابود نمی‌شود. این فیلم برای تبدیل شدن به نسخه «دیانای» خود، 6هفته زمان و ده‌ها هزار دلار هزینه درپی داشته است. هزینه گزاف این شیوه منجر به این شد که محققان به فکر ساده‌سازی این فناوری بیفتند و آن را از نظر اقتصادی نیز به صرفه کنند. |
دیانای مصنوعی در خدمت حفظ آثار
| به گزارش جهان به نقل از تسنیم، دانشمندان از «دیانای» به عنوان یک «هارد دیسک» (دیسک سخت)ساختند که می‌توان یک میلیون نسخه از فیلمی قدیمی را درون آن ذخیره کرد.
موسسه بیوانفورماتیک اروپا و شرکت «رنگارنگ» (Technicolor)،یک قرن سابقه خود در علم فیلم‌سازی را با این دستاورد جشن گرفته است. این شرکت با دوربین‌های سه نواره و با فیلم‌هایی همچون «جادوگر شهر اوز» و «بربادرفته» در میان علاقه‌مندان به فیلم و هنر هفتم شناخته می‌شود. بر اساس این گزارش در مراسمی که برای یادبود این رخداد و اعطای نشان ستاره افتخار هالیوود به «فردریک رُز»، رئیس این شرکت برگزار شد، وی جدیدترین ابتکار شرکتش را که کدگذاری یک میلیون فیلم در یک «دیانای» (DNA) مصنوعی بود به نمایش عمومی گذاشت. در واقع این «دیانای» ظرف شیشه‌ای کوچک (vial)، تقریبا به اندازه یک گلوله بود که یک میلیون نسخه از فیلم فرانسوی صامت «سفر به ماه» ساخته شده در سال 1902 که در آن برای اولین بار از جلوه‌های بصری استفاده شده، ذخیره شده بود. طبق این گزارش، این «دیانای» که بطور غیرقابل تصوری ریز است تا 90 هزار مولکول آن می‌توانند در پهنای یک تار موی انسان جا شوند. بر این اساس حتی چنین تصویر بزرگی نیز برای چشم انسان غیرقابل مشاهده است و تنها چیزی که می‌توان در این ظرف شیشه‌ای کوچک دید، آب است. پیش از این دانشمندان دانشگاه «هاروارد» تحقیقاتی را در سال 2012 با موفقیت به پایان رساندند و توانستند 5.5 پتابیت داده (حدود 700 ترابایت) را در یک گرم «دیانای» ذخیره کنند و رکورد ذخیره داده دیانای قبلی را با ضریب 1000 بشکنند. فیلم «سفر به ماه» (A Trip to the Moon)، توسط آنها به داده‌های صفر و یکی و در کد دوتایی محاسباتی تبدیل شده و آن را به شکل کد «دیانای» رونویسی کردند و سپس آنها را با استفاده از مواد شیمیایی آزمایشگاهی به مولکول تبدیل کردند. در ادامه اطلاعات درون این «دیانای» با تعیین ترتیب و اولویت اطلاعات، خوانده شده و به کد رایانه‌ای برگردانده می‌شود. بر اساس گفته این دانشمندان مزیت ذخیره بر روی «دیانای» این است که نحوه خوانش فیلم‌ها با گذشت هر دهه مانند رسانه‌های سلولوئید، VHS و DVD از بین نرفته و نابود نمی‌شود. این فیلم برای تبدیل شدن به نسخه «دیانای» خود، 6هفته زمان و ده‌ها هزار دلار هزینه درپی داشته است. هزینه گزاف این شیوه منجر به این شد که محققان به فکر ساده‌سازی این فناوری بیفتند و آن را از نظر اقتصادی نیز به صرفه کنند. |
دیانای مصنوعی در خدمت حفظ آثار