به دنبال تشدید تنش با ایران و سوریه نیستیم

به دنبال تشدید تنش با ایران و سوریه نیستیم

به گزارش جهان نیوز به نقل از مهر، رویترز در خبری فوری به نقل از سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که اسرائیل به دنبال تشدید تنش با ایران و سوریه نیست.

این وضعیت در حالی است که از صبح امروز شنبه پس از ادعای اسرائیل در هدف قرار دادن یک پهپاد ایرانی، یک جنگنده و یک بالگرد ارتش اسرائیل توسط ارتش سوریه سرنگون شدند.

به دنبال تشدید تنش با ایران و سوریه نیستیم

به گزارش جهان نیوز به نقل از مهر، رویترز در خبری فوری به نقل از سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی اعلام کرد که اسرائیل به دنبال تشدید تنش با ایران و سوریه نیست.

این وضعیت در حالی است که از صبح امروز شنبه پس از ادعای اسرائیل در هدف قرار دادن یک پهپاد ایرانی، یک جنگنده و یک بالگرد ارتش اسرائیل توسط ارتش سوریه سرنگون شدند.

به دنبال تشدید تنش با ایران و سوریه نیستیم

آیا ایران و روسیه به حملات ترکیه واکنش سختری نشان خواهند داد؟/ موزی که اردوغان می خواهد در سوریه بردارد!

آیا ایران و روسیه به حملات ترکیه واکنش سختری نشان خواهند داد؟/ موزی که اردوغان می خواهد در سوریه بردارد!

گروه بین الملل جهان نیوز: سیاست منطقه ای آنکارا در چند سال اخیر ثبات چندانی نداشته و اتخاذ برخی از سیاست ها حتی امنیت داخلی این کشور را نیز به خطر انداخته است، اقداماتی که بازهم با حمله به شمال سوریه تشدید شده اند.

به گزارش جهان نیوز، روز 25 دیماه سال جاری ارتش ترکیه با تجاوز به شمال سوریه به بهانه سرکوب کردها صفحه ای جدید در تحولات مربوط به بحران سوریه باز کرد. از آن روز نبردی به نام «شاخه زیتون» با گلوله‌ باران مناطق مسکونی این شهر شروع شد و پس از پنج روز به ورود تانک ‌ها و جنگنده‌ های این کشور به این منطقه انجامید.

با این وصف نزدیک به دو هفته از اقدامات ارتش ترکیه گذشته و طی این مدت دستکم ۵۸ نظامی ترک و عنصر مسلح سپر فرات کشته و یا اسیر و دستکم ۱۵۰ نفر دیگر نیز زخمی شده ‌اند. در مقابل در اثر حملات ارتش ترکیه و سپر فرات ۴۸ نفر از ساکنان عفرین کشته شده اند که فقط شش نفر آنان را کُردها تشکیل می دادند.

شکست های ارتش ترکیه از نیروهای ائتلاف کردی در عفرین در حالیست که رجب طیب اردوغان اعلام کرده بود قصد دارد پس از فتح عفرین به سمت منبج نیز حرکت کرده و آنجا را نیز تسخیر کند. اردوغان گفته بود احتمال دارد عملیات ترکیه تا مرز عراق گسترش پیدا کند. ولی مقاومت کردها باعث عقب نشینی ارتش ترکیه و نیروهای ائتلافی  آن یعنی تروریست های النصره و جیش الحر شده است.

در عرصه میدانی کردها حدود ۱۱ روستای اطراف عفرین شامل روستاهای شیراوا، راجو و سه و چهار ارتفاع در منطقه جندرسه بوده، را از ارتش ترکیه باز پس بگیرند. این در حالی است که در این عملیات تعداد نیروهای ارتش ترکیه و سپر فرات لااقل پنج برابر نیروهای کرد و غیر کرد مدافع عفرین بوده است. این پیروزی های روحیه بخش باعث شده تا این نتیجه به دست آید در صورت ادامه عملیات ارتش ترکیه، شاهد درگیری های فرسایشی در ماههای آینده خواهیم بود.

ترکیه یگان‌های مدافع خلق یا ی پ گ (عمده‌ترین گروه ائتلاف نیروهای دموکراتیک سوریه) را به عنوان شاخه سوری حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) و یک گروه تروریستی تلقی می‌کند. نیروهای دموکراتیک سوریه از گروه های اصلی در حمله به رقه و بازپس گیری آن از تروریست های داعش بودند، هرچند در این میان از حمایت های آمریکا نیز برخوردار بودند.

پیچیدگی های عملیات شاخه زیتون
حمله ترکیه به عفرین برای عقب راندن نیروهای کرد که در مواضع ترک ها به عنوان تروریست ها یاد می شوند در حالیست که آمریکا تلاش دارد تا ائتلافی 30 هزار نفری از گروه های کرد را در مرزهای سوریه و ترکیه تشکیل دهد و از آنها علیه حکومت بشار بهره گیرد. با این حال ترکیه پیش از آغاز عملیات هشدارهایی درباره حمله به شمال سوریه با ورود نیروهای کرد به عفرین داده بود.

با این وجود، دولت سوریه چنین حملاتی را تجاوز به خاک خود دانسته و خواهان عقب نشینی نیروهای ترکیه شده است. وزارت امور خارجه ایران در نخستین واکنش به عملیات نظامی ترکیه در شمال سوریه ابراز امیدواری کرده که «این عملیات فوراً پایان یافته و از تعمیق و گسترش بحران در مناطق مرزی ترکیه و سوریه جلوگیری به عمل آید». همچنین سرگئی لاوروف «اقدامات یک‌جانبه» آمریکا در مورد ایران و سوریه را تقبیح کرد و گفت ترکیه از این که آمریکا به تعهد خود در مورد سوریه پایبند نبوده و یک‌جانبه عمل می‌کند، «عصبانی» شده‌است.

هرچند برخی از کشورها مانند مصر و تونس حمله ترکیه را محکوم و غیرقانونی خوانده اند ولی در این بین مواضع روسیه و ایران جالب توجه است. آنها از محکومیت قاطع این عملیات یا تجاوز خواندن آن اجتناب کرده اند و در مواضع رسمی خواهان پایان مسالمت آمیز عملیات و آن را نتیجه سیاست های آمریکا دانسته اند.

چنین به نظر می رسد این دو کشور پس از نشست سوچی و آستانه (نشست ایران- ترکیه- روسیه) خواهان آن نیستند که با مقابله سخت با ترکیه، توافقات به دست آمده در گفتگوهای سه جانبه را با خطر روبه رو سازند. هرچند اقدام ترکیه تا حدود زیادی سوچی و آستانه را تضعیف کرده، دستیابی به توافق و تشکیل ائتلافی برای گسترش مناطق کمتر درگیر بین ایران، ‌روسیه و ترکیه را با مانع جدی مواجه می کندو این می‌ تواند اوضاع سوریه را بار دیگر به سمت تشدید و پیچیده تر شدن بحران سوریه سوق دهد. زیاده خواهی بیشتر ترکیه در تحولات آینده سوریه در ادامه عملیات می تواند واکنش جدی تر تهران و مسکو را به دنبال داشته باشد.

با این حال ورود نیروهای ارتش ترکیه به خاک سوریه را می توان نیجه چندین سال سیاست خارجی بی محابای آنکارا در حمایت از گروه های مسلح مخالف بشار اسد و حتی تروریست های تکفیری از سال 2011 به این سو دانست. رجب طیب اردوغان در حالی در ابتدای بحران سوریه به انتقاد از حکومت اسد پرداخت که در ادامه با بحرانی شدن اوضاع و پیروزی های گروه های مسلح و تروریست، شرایطی را مهیا دید که می تواند نفوذ خود را در سوریه با حمایت از این گروه ها افزایش دهد و خواهان خروج اسد از قدرت شد. براساس برخی از گزارش ها ترکیه یکی از مشتریان اصلی تجارت نفت داعش بود و تروریست های داعش مرز ترکیه را کریدور جهادی می دانستند.
به هر حال بر کسی پوشیده نیست که ترکیه تاوان حمایت از ترویست ها را با بی ثبات شدن کشورش و عملیات های تروریستی در داخل خاکش داد.

اما در عصر پسا داعش ترکیه با درک شرایط موجود و نفوذ ایران و روسیه در سوریه، خود را به این دو کشور نزدیک تر کرد و به خواهان نقش بیشتری در آینده تحولات سوریه شد. با این حال سیاست های خودسرانه ترکیه در منطقه بحرانی عراق و سوریه، هرآن احتمال تحرکات غیرهماهنگ و بحران زای را محتمل می نماید.

در صورتیکه حمایت کشورهای منطقه ای از تروریست های تکفیری نبود، ائتلاف های کرد با حمایت غرب تا به این حد به بهانه مقابله با داعش تجهیز نمی شدند تا پس از پیروزی در رقه، دارای توان عملیاتی بالایی جهت نقش آفرینی در حوزه میدانی در دیگر مناطق سوریه شوند. آمریکا با علم به این موضوع تدارک نیروی 30 هزار نفری از گروه های کرد را در شمال سوریه در دستور کار قرار داده است.

ترکیه هرچند به بهانه مبارزه با تروریست های گروه ی پ د عملیات نظامی خود را در شمال سوریه آغاز کرده ولی نیات رجب طیب اردوغان برای حضور نظامی در شمال سوریه گویای آن است که این کشور خواهان سهم بیشتری از آینده تحولات در سوریه است و از ابزار حضور نظامی برای فشار بر متحدان و کشورهای پر نفوذ در سوریه استفاده می کند. ترکیه پس از شکست سیاست هایش در سوریه و عراق بیشتر به دنبال حداقل هایی جهت حفظ پرستیژ سیاست خارجی پس از افتضاحات چند سال اخیر است که به آن می توان به عنوان برداشتن یک موز در مهمانی که دعوتی از آنها نشده یاد کرد.
 

آیا ایران و روسیه به حملات ترکیه واکنش سختری نشان خواهند داد؟/ موزی که اردوغان می خواهد در سوریه بردارد!

گروه بین الملل جهان نیوز: سیاست منطقه ای آنکارا در چند سال اخیر ثبات چندانی نداشته و اتخاذ برخی از سیاست ها حتی امنیت داخلی این کشور را نیز به خطر انداخته است، اقداماتی که بازهم با حمله به شمال سوریه تشدید شده اند.

به گزارش جهان نیوز، روز 25 دیماه سال جاری ارتش ترکیه با تجاوز به شمال سوریه به بهانه سرکوب کردها صفحه ای جدید در تحولات مربوط به بحران سوریه باز کرد. از آن روز نبردی به نام «شاخه زیتون» با گلوله‌ باران مناطق مسکونی این شهر شروع شد و پس از پنج روز به ورود تانک ‌ها و جنگنده‌ های این کشور به این منطقه انجامید.

با این وصف نزدیک به دو هفته از اقدامات ارتش ترکیه گذشته و طی این مدت دستکم ۵۸ نظامی ترک و عنصر مسلح سپر فرات کشته و یا اسیر و دستکم ۱۵۰ نفر دیگر نیز زخمی شده ‌اند. در مقابل در اثر حملات ارتش ترکیه و سپر فرات ۴۸ نفر از ساکنان عفرین کشته شده اند که فقط شش نفر آنان را کُردها تشکیل می دادند.

شکست های ارتش ترکیه از نیروهای ائتلاف کردی در عفرین در حالیست که رجب طیب اردوغان اعلام کرده بود قصد دارد پس از فتح عفرین به سمت منبج نیز حرکت کرده و آنجا را نیز تسخیر کند. اردوغان گفته بود احتمال دارد عملیات ترکیه تا مرز عراق گسترش پیدا کند. ولی مقاومت کردها باعث عقب نشینی ارتش ترکیه و نیروهای ائتلافی  آن یعنی تروریست های النصره و جیش الحر شده است.

در عرصه میدانی کردها حدود ۱۱ روستای اطراف عفرین شامل روستاهای شیراوا، راجو و سه و چهار ارتفاع در منطقه جندرسه بوده، را از ارتش ترکیه باز پس بگیرند. این در حالی است که در این عملیات تعداد نیروهای ارتش ترکیه و سپر فرات لااقل پنج برابر نیروهای کرد و غیر کرد مدافع عفرین بوده است. این پیروزی های روحیه بخش باعث شده تا این نتیجه به دست آید در صورت ادامه عملیات ارتش ترکیه، شاهد درگیری های فرسایشی در ماههای آینده خواهیم بود.

ترکیه یگان‌های مدافع خلق یا ی پ گ (عمده‌ترین گروه ائتلاف نیروهای دموکراتیک سوریه) را به عنوان شاخه سوری حزب کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) و یک گروه تروریستی تلقی می‌کند. نیروهای دموکراتیک سوریه از گروه های اصلی در حمله به رقه و بازپس گیری آن از تروریست های داعش بودند، هرچند در این میان از حمایت های آمریکا نیز برخوردار بودند.

پیچیدگی های عملیات شاخه زیتون
حمله ترکیه به عفرین برای عقب راندن نیروهای کرد که در مواضع ترک ها به عنوان تروریست ها یاد می شوند در حالیست که آمریکا تلاش دارد تا ائتلافی 30 هزار نفری از گروه های کرد را در مرزهای سوریه و ترکیه تشکیل دهد و از آنها علیه حکومت بشار بهره گیرد. با این حال ترکیه پیش از آغاز عملیات هشدارهایی درباره حمله به شمال سوریه با ورود نیروهای کرد به عفرین داده بود.

با این وجود، دولت سوریه چنین حملاتی را تجاوز به خاک خود دانسته و خواهان عقب نشینی نیروهای ترکیه شده است. وزارت امور خارجه ایران در نخستین واکنش به عملیات نظامی ترکیه در شمال سوریه ابراز امیدواری کرده که «این عملیات فوراً پایان یافته و از تعمیق و گسترش بحران در مناطق مرزی ترکیه و سوریه جلوگیری به عمل آید». همچنین سرگئی لاوروف «اقدامات یک‌جانبه» آمریکا در مورد ایران و سوریه را تقبیح کرد و گفت ترکیه از این که آمریکا به تعهد خود در مورد سوریه پایبند نبوده و یک‌جانبه عمل می‌کند، «عصبانی» شده‌است.

هرچند برخی از کشورها مانند مصر و تونس حمله ترکیه را محکوم و غیرقانونی خوانده اند ولی در این بین مواضع روسیه و ایران جالب توجه است. آنها از محکومیت قاطع این عملیات یا تجاوز خواندن آن اجتناب کرده اند و در مواضع رسمی خواهان پایان مسالمت آمیز عملیات و آن را نتیجه سیاست های آمریکا دانسته اند.

چنین به نظر می رسد این دو کشور پس از نشست سوچی و آستانه (نشست ایران- ترکیه- روسیه) خواهان آن نیستند که با مقابله سخت با ترکیه، توافقات به دست آمده در گفتگوهای سه جانبه را با خطر روبه رو سازند. هرچند اقدام ترکیه تا حدود زیادی سوچی و آستانه را تضعیف کرده، دستیابی به توافق و تشکیل ائتلافی برای گسترش مناطق کمتر درگیر بین ایران، ‌روسیه و ترکیه را با مانع جدی مواجه می کندو این می‌ تواند اوضاع سوریه را بار دیگر به سمت تشدید و پیچیده تر شدن بحران سوریه سوق دهد. زیاده خواهی بیشتر ترکیه در تحولات آینده سوریه در ادامه عملیات می تواند واکنش جدی تر تهران و مسکو را به دنبال داشته باشد.

با این حال ورود نیروهای ارتش ترکیه به خاک سوریه را می توان نیجه چندین سال سیاست خارجی بی محابای آنکارا در حمایت از گروه های مسلح مخالف بشار اسد و حتی تروریست های تکفیری از سال 2011 به این سو دانست. رجب طیب اردوغان در حالی در ابتدای بحران سوریه به انتقاد از حکومت اسد پرداخت که در ادامه با بحرانی شدن اوضاع و پیروزی های گروه های مسلح و تروریست، شرایطی را مهیا دید که می تواند نفوذ خود را در سوریه با حمایت از این گروه ها افزایش دهد و خواهان خروج اسد از قدرت شد. براساس برخی از گزارش ها ترکیه یکی از مشتریان اصلی تجارت نفت داعش بود و تروریست های داعش مرز ترکیه را کریدور جهادی می دانستند.
به هر حال بر کسی پوشیده نیست که ترکیه تاوان حمایت از ترویست ها را با بی ثبات شدن کشورش و عملیات های تروریستی در داخل خاکش داد.

اما در عصر پسا داعش ترکیه با درک شرایط موجود و نفوذ ایران و روسیه در سوریه، خود را به این دو کشور نزدیک تر کرد و به خواهان نقش بیشتری در آینده تحولات سوریه شد. با این حال سیاست های خودسرانه ترکیه در منطقه بحرانی عراق و سوریه، هرآن احتمال تحرکات غیرهماهنگ و بحران زای را محتمل می نماید.

در صورتیکه حمایت کشورهای منطقه ای از تروریست های تکفیری نبود، ائتلاف های کرد با حمایت غرب تا به این حد به بهانه مقابله با داعش تجهیز نمی شدند تا پس از پیروزی در رقه، دارای توان عملیاتی بالایی جهت نقش آفرینی در حوزه میدانی در دیگر مناطق سوریه شوند. آمریکا با علم به این موضوع تدارک نیروی 30 هزار نفری از گروه های کرد را در شمال سوریه در دستور کار قرار داده است.

ترکیه هرچند به بهانه مبارزه با تروریست های گروه ی پ د عملیات نظامی خود را در شمال سوریه آغاز کرده ولی نیات رجب طیب اردوغان برای حضور نظامی در شمال سوریه گویای آن است که این کشور خواهان سهم بیشتری از آینده تحولات در سوریه است و از ابزار حضور نظامی برای فشار بر متحدان و کشورهای پر نفوذ در سوریه استفاده می کند. ترکیه پس از شکست سیاست هایش در سوریه و عراق بیشتر به دنبال حداقل هایی جهت حفظ پرستیژ سیاست خارجی پس از افتضاحات چند سال اخیر است که به آن می توان به عنوان برداشتن یک موز در مهمانی که دعوتی از آنها نشده یاد کرد.
 

آیا ایران و روسیه به حملات ترکیه واکنش سختری نشان خواهند داد؟/ موزی که اردوغان می خواهد در سوریه بردارد!

آخرین جمع بندی از اوضاع سوریه

آخرین جمع بندی از اوضاع سوریه

به گزارش جهان نیوز؛ سعدالله زارعی طی یادداشتی نوشت: نزدیک به دو ماه از عملیات آزادسازی «آلبوکمال» در استان دیرالزور سوریه می‌گذرد و در این فاصله جز چند مورد عملیات محدود در جنوب شرقی ادلب و یا ریف دمشق، خبری از عملیات‌هایی مشابه آنچه پیش از این در عراق و سوریه شاهد بوده‌ایم نیست. از سوی دیگر بحث تحولات سیاسی سوریه تا حدی در پرده ابهام قرار دارد و بر این اساس گمانه‌زنی‌های مختلفی صورت گرفته است.
 
تحولات سوریه برای جمهوری اسلامی بیش از هر کشور دیگری از «اهمیت خاص» برخوردار است و از این رو توجه دقیق به آنچه در این سامان می‌گذرد برای ما اهمیت زیادی دارد. بر این اساس این قلم درصدد برآمد با یک گزارش «جمع‌بندی‌گونه» به تحلیل این شرایط کمک کند.
عملیات پرشدت «البوکمال» سوریه 28 آبان ماه گذشته به پایان رسید و در واقع به سیطره داعش بر سرزمین سوریه به طور کامل خاتمه داده شد. این عملیات و آنچه پیش از آن در جریان آزادسازی دیرالزور، حلب، حمص، درعا، ریف و بخش‌هایی از دمشق و قنیطره روی داده بود، از توانایی بالای نیروهای جبهه مقاومت در مقابله با تروریست‌های تکفیری و کشورهای حامی آنان خبر می‌داد و توقع می‌رفت که کار آزادسازی بقیه سوریه با همین سرعت و فرمان جلو برود، اما شواهد نشان می‌دهد که پیگیری روند امنیتی و نظامی سوریه در فاز دیگری دنبال می‌شود و احیاناً دیگر عملیات‌هایی از آن نوع را شاهد نخواهیم بود.

اگر بخواهیم براساس اهمیت و وضعیت سوریه از اولویت‌های عملیاتی سخن بگوییم، بدون تردید آزادسازی ادلب، غرب استان حلب، قنیطره و درعا و روشن‌سازی وضعیت استان‌های رقه و حسکه که هم اینک تحت اشغال و یا اداره نیروهای مشترک آمریکایی- کردی قرار دارند، به ترتیب باید در دستور کار ارتش سوریه و هم‌پیمانان آن قرار گیرند کما اینکه دیروز بعضی رسانه‌ها از انجام عملیات در جنوب شرق ادلب با هدف آزادسازی فرودگاه این استان خبر دادند. بنابراین در مورد اجماع بر اولویت‌ها تردیدی وجود ندارد ولی آنچه که در این میان روی داده و توافقاتی که صورت گرفته تا حدودی عملیات‌هایی با آن مختصات و نیز زمان عملیات‌های سنگین و آزادی‌بخشانه را به عقب انداخته است.

سه کشور ایران، روسیه و ترکیه از 24 اسفند سال گذشته مذاکرات سه‌جانبه خود را برای سرعت دادن به حل نظامی و سیاسی بحران سوریه آغاز کردند. این مذاکرات پس از چند دور به توافقی تحت عنوان «ایجاد مناطق کمتر درگیر» انجامید که براساس آن سه کشور باید از طرفین منازعه ضمانت می‌گرفتند و به تعبیری از سوی آنان متعهد می‌شدند که آتش‌بس ناشی از این توافق حفظ شده و پایدار بماند. این توافقی بود که با اما و اگرهایی به امضای ایران نیز رسید و طبعاً نیروهای جبهه مقاومت نیز باید به آن احترام می‌گذاشتند و البته این احترام در عین حال حد و اندازه خود را داشت.

«مناطق کمتر درگیر» ابتدا شامل چهار و سپس شامل پنج نقطه در سوریه شد که در این بین «ادلب» در شمال و «قنیطره» در جنوب سوریه از حساسیت بیشتری برخوردار بودند و این حساسیت هم عمدتاً به هم‌پیمانی ترکیه با تروریست‌های شمال و هم‌پیمانی روسیه با رژیم اسرائیل بازمی‌گشت. بر این اساس ترکیه اصرار داشت که ضمانت منطقه شمال به‌طور کامل و انحصاری به ترکیه سپرده شود و در جنوب نیز روسیه اصرار داشت که منطقه کمتر درگیر باید کل منطقه جنوب شامل همه مناطق تحت تصرف تروریست‌های تکفیری در قنیطره و درعا را شامل گردد اما این چیزی نبود که از سوی ایران مورد پذیرش قرار گیرد از این رو قرار شد ایران و روسیه هم نیروهای نظامی خود را به عنوان «نیروهای ضامن» در ادلب مستقر نمایند که تا این لحظه فقط ایران نیروهای خود را در استعدادی که علی‌السویه توافق شده به استان ادلب گسیل و در مناطق حساس شمالی، شرقی و جنوبی ادلب مستقر کرده است. در مورد جنوب نیز ایران از یک سو تسری منطقه ضامن به کل مساحت تحت اشغال تکفیری‌ها را نپذیرفته و از سوی دیگر زیر بار قرار گرفتن همه گروه‌های تروریستی تحت پوشش طرح منطقه کمتر درگیر نرفته و به‌خصوص النصره را از این قاعده خارج می‌داند.
در این میان ترکیه در آخرین دور مذاکرات سه‌جانبه قبول کرد که النصره در ادلب در شمار تروریست‌های مسلح و غیرقابل مذاکره قرار گیرد. بر این اساس عملاً امکان عملیاتی برای جبهه مقاومت در بخش اعظم استان ادلب فراهم شده و این در حالی است که نیروهای ایرانی هم‌اینک در بخش‌های مهمی از شرق و جنوب ادلب حضور دارند و انجام عملیاتی که منجر به آزادسازی فرودگاه ادلب گردید نشان می‌دهد که رشته عملیات نظامی با تأخیری دو ماهه که منطقی به نظر می‌رسد، آغاز گردیده است.

اما این نکته را هم در باب ادامه عملیات نظامی در سوریه باید در نظر گرفت که طبعاً هر طرف قدرتمند ترجیح می‌دهد پیروزی‌های آینده را با مخاطرات و هزینه‌هایی کمتر به‌دست آورد از این رو به‌طور طبیعی جبهه مقاومت مایل است میوه مقاومت سرسختانه خود در حلب، دیرالزور، ریف، حمص و حماه را در ادلب و قنیطره بچیند به همین دلیل با توجه به اینکه هم‌اینک عنصر زمان با جبهه مقاومت همراه شده و در تنگنای زمان قرار ندارد، می‌تواند روند تحولات امنیتی را به گونه‌ای پیش ببرد که با هزینه‌هایی به مراتب کمتر از سال‌های پیش توأم باشد.

در این میان روسیه یک طرح سیاسی را برای آینده سوریه روی میز مذاکرات آستانه گذاشته و با تبلیغات زیاد روی آن تلاش می‌کند تا ممکن‌ترین و کامل‌ترین طرح دیده شود. این در حالی است که در این طرح اشکالات عمده‌ای وجود دارند که حتما باید اصلاح شوند تا جمهوری اسلامی ایران، دولت سوریه و حزب‌الله لبنان بتوانند موافقت خود را پای آن بگذارند. طرح روسیه سه ضلع اصلی دارد. یکی تغییر قانون اساسی سوریه دیگری تبدیل نظام سیاسی آن از نظام «ریاستی- مرکزی» به نظامی «پارلمانی- فدرال» و دیگری تشکیل دولت گذار مرکب از دولت و مخالفان آن با ماموریت برگزاری انتخابات آزاد می‌باشد.

از منظر جمهوری اسلامی ایران هیچ کشوری یا مجموعه کشورهایی حق ندارند برای ملتی دیگر تصمیم بگیرند و لذا اصل اینکه روس‌ها از چنین پیشنهادی خبر می‌دهند خالی از اشکال نیست و از این رو تنها زمانی می‌توان از مشروعیت آن سخن گفت که دولت قانونی سوریه آن را به عنوان مبنایی برای مذاکرات پیرامون آینده کشور خود، پذیرفته باشد.

اما جدای از اشکال در اصل موضوع، طرح روسیه در بحث فدرالی خطرناک به حساب می‌آید چرا که نظام فدرالی در کشوری که یک جنگ خونین چند ساله با تحریک همسایگان پیرامونی آن و نیز بعضی از قدرت‌های خارجی در آن روی داده است و استقلال کشور و حفظ تمامیت ارضی آن با نثار هزاران جان محترم به دست آمده است، تحریک‌کننده جنگ می‌باشد. فدرالی در سوریه یعنی اینکه کردها، علوی‌ها و اهل سنت هر کدام بر بخشی از سوریه مسلط باشند و هر کدام برای خویش دولتی در اختیار داشته باشند.

خب به طور خیلی طبیعی حداقل بخش‌هایی از سرزمین به دست کسانی می‌افتد که برای قلع و قمع خشن طرف مقابل به جنگی خونین و چند ساله متوسل شده‌اند. در این حالت فدرالی کردن سوریه به معنای آغاز جنگی جدید و پرشدت و نیز آغاز تجزیه سوریه خواهد بود. بله اگر در یک فرایند سازنده و توأم با همکاری مسئولانه یک نظام سیاسی جدید یعنی نظامی فدرالی مورد توافق قرار گیرد می‌توان به همکاری فدرالی‌ها به هم اعتماد کرد ولی زمانی که هنوز هم ادبیات طرفین مبتنی بر حذف طرف دیگر است نمی‌توان تصویری از صلح و همکاری در داخل سرزمین سوریه داشت.

حکایت تشکیل دولت وحدت ملی یا دولت گذار نیز همین است. طرح روسیه که به «کنفرانس گفت‌وگوهای ملی» موسوم گردیده است می‌گوید دولت انتقالی ترکیبی 50-50 از نمایندگان طرفین خواهد داشت و مهم‌ترین وظیفه آنان برگزاری انتخابات آزاد می‌باشد. این ظاهر زیبای این طرح می‌باشد و حال آنکه اگر در اینجا نیز ژرف بنگریم متوجه می‌شویم که با شکل‌گیری چنین دولتی نه تنها آرامش و همکاری که لازمه اداره کشور است، پدید نمی‌آید بلکه خود این یک جنگ داخلی طولانی و لاینحلی را سبب می‌شود. چرا که وقتی نیمی از دولت را مخالفان دولت دربر گرفته باشند، آنچه در پی آن صورت نمی‌گیرد کاری فعال و برگزاری انتخاباتی فراگیر می‌باشد. در واقع این کابینه از آغاز کابینه جنگ خواهد بود و هیچ ملتی تاکنون تجربه موفقی از چنین دولتی نداشته و لذا زیر بار آن نرفته است. ما در این دنیا فقط یک تجربه داریم و آن هم تجربه تشکیل دولت فدرالی سودان که بر مبنای شکل‌گیری یک دولت از موافقین و مخالفین حکومت مرکزی صورت گرفت می‌باشد. سودان جنوبی و سودان شمالی در سال 1384 به دولت فدرالی رسیده و در تیرماه 1390 به دو کشور تبدیل شده‌اند که هنوز هر کدام به طور جداگانه و نیز در مسایل مشترک درگیر بحران اساسی می‌باشند.

بر این اساس دولت مشترک میان اسد و مخالفان آن در واقع دولتی برای آغاز جنگ داخلی و استمرار شرایط گذشته به حساب می‌آید و طبعا هیچ ملتی نمی‌تواند زیر بار چنین دولتی برود. اما چه باید کرد؟ فرمول جایگزین فرمول انتخابات فرامذهبی و فراقومی ریاست جمهوری است. بر این اساس رئیس‌جمهور دولتی فراگیر شکل می‌دهد که دربرگیرنده اقوام و مذاهب گوناگون می‌باشد. اما در عین حال از کسانی شکل می‌گیرد که استعدادها و توانمندی‌های خود را در تکمیل یکدیگر پای کار می‌آورند.

آخرین جمع بندی از اوضاع سوریه

به گزارش جهان نیوز؛ سعدالله زارعی طی یادداشتی نوشت: نزدیک به دو ماه از عملیات آزادسازی «آلبوکمال» در استان دیرالزور سوریه می‌گذرد و در این فاصله جز چند مورد عملیات محدود در جنوب شرقی ادلب و یا ریف دمشق، خبری از عملیات‌هایی مشابه آنچه پیش از این در عراق و سوریه شاهد بوده‌ایم نیست. از سوی دیگر بحث تحولات سیاسی سوریه تا حدی در پرده ابهام قرار دارد و بر این اساس گمانه‌زنی‌های مختلفی صورت گرفته است.
 
تحولات سوریه برای جمهوری اسلامی بیش از هر کشور دیگری از «اهمیت خاص» برخوردار است و از این رو توجه دقیق به آنچه در این سامان می‌گذرد برای ما اهمیت زیادی دارد. بر این اساس این قلم درصدد برآمد با یک گزارش «جمع‌بندی‌گونه» به تحلیل این شرایط کمک کند.
عملیات پرشدت «البوکمال» سوریه 28 آبان ماه گذشته به پایان رسید و در واقع به سیطره داعش بر سرزمین سوریه به طور کامل خاتمه داده شد. این عملیات و آنچه پیش از آن در جریان آزادسازی دیرالزور، حلب، حمص، درعا، ریف و بخش‌هایی از دمشق و قنیطره روی داده بود، از توانایی بالای نیروهای جبهه مقاومت در مقابله با تروریست‌های تکفیری و کشورهای حامی آنان خبر می‌داد و توقع می‌رفت که کار آزادسازی بقیه سوریه با همین سرعت و فرمان جلو برود، اما شواهد نشان می‌دهد که پیگیری روند امنیتی و نظامی سوریه در فاز دیگری دنبال می‌شود و احیاناً دیگر عملیات‌هایی از آن نوع را شاهد نخواهیم بود.

اگر بخواهیم براساس اهمیت و وضعیت سوریه از اولویت‌های عملیاتی سخن بگوییم، بدون تردید آزادسازی ادلب، غرب استان حلب، قنیطره و درعا و روشن‌سازی وضعیت استان‌های رقه و حسکه که هم اینک تحت اشغال و یا اداره نیروهای مشترک آمریکایی- کردی قرار دارند، به ترتیب باید در دستور کار ارتش سوریه و هم‌پیمانان آن قرار گیرند کما اینکه دیروز بعضی رسانه‌ها از انجام عملیات در جنوب شرق ادلب با هدف آزادسازی فرودگاه این استان خبر دادند. بنابراین در مورد اجماع بر اولویت‌ها تردیدی وجود ندارد ولی آنچه که در این میان روی داده و توافقاتی که صورت گرفته تا حدودی عملیات‌هایی با آن مختصات و نیز زمان عملیات‌های سنگین و آزادی‌بخشانه را به عقب انداخته است.

سه کشور ایران، روسیه و ترکیه از 24 اسفند سال گذشته مذاکرات سه‌جانبه خود را برای سرعت دادن به حل نظامی و سیاسی بحران سوریه آغاز کردند. این مذاکرات پس از چند دور به توافقی تحت عنوان «ایجاد مناطق کمتر درگیر» انجامید که براساس آن سه کشور باید از طرفین منازعه ضمانت می‌گرفتند و به تعبیری از سوی آنان متعهد می‌شدند که آتش‌بس ناشی از این توافق حفظ شده و پایدار بماند. این توافقی بود که با اما و اگرهایی به امضای ایران نیز رسید و طبعاً نیروهای جبهه مقاومت نیز باید به آن احترام می‌گذاشتند و البته این احترام در عین حال حد و اندازه خود را داشت.

«مناطق کمتر درگیر» ابتدا شامل چهار و سپس شامل پنج نقطه در سوریه شد که در این بین «ادلب» در شمال و «قنیطره» در جنوب سوریه از حساسیت بیشتری برخوردار بودند و این حساسیت هم عمدتاً به هم‌پیمانی ترکیه با تروریست‌های شمال و هم‌پیمانی روسیه با رژیم اسرائیل بازمی‌گشت. بر این اساس ترکیه اصرار داشت که ضمانت منطقه شمال به‌طور کامل و انحصاری به ترکیه سپرده شود و در جنوب نیز روسیه اصرار داشت که منطقه کمتر درگیر باید کل منطقه جنوب شامل همه مناطق تحت تصرف تروریست‌های تکفیری در قنیطره و درعا را شامل گردد اما این چیزی نبود که از سوی ایران مورد پذیرش قرار گیرد از این رو قرار شد ایران و روسیه هم نیروهای نظامی خود را به عنوان «نیروهای ضامن» در ادلب مستقر نمایند که تا این لحظه فقط ایران نیروهای خود را در استعدادی که علی‌السویه توافق شده به استان ادلب گسیل و در مناطق حساس شمالی، شرقی و جنوبی ادلب مستقر کرده است. در مورد جنوب نیز ایران از یک سو تسری منطقه ضامن به کل مساحت تحت اشغال تکفیری‌ها را نپذیرفته و از سوی دیگر زیر بار قرار گرفتن همه گروه‌های تروریستی تحت پوشش طرح منطقه کمتر درگیر نرفته و به‌خصوص النصره را از این قاعده خارج می‌داند.
در این میان ترکیه در آخرین دور مذاکرات سه‌جانبه قبول کرد که النصره در ادلب در شمار تروریست‌های مسلح و غیرقابل مذاکره قرار گیرد. بر این اساس عملاً امکان عملیاتی برای جبهه مقاومت در بخش اعظم استان ادلب فراهم شده و این در حالی است که نیروهای ایرانی هم‌اینک در بخش‌های مهمی از شرق و جنوب ادلب حضور دارند و انجام عملیاتی که منجر به آزادسازی فرودگاه ادلب گردید نشان می‌دهد که رشته عملیات نظامی با تأخیری دو ماهه که منطقی به نظر می‌رسد، آغاز گردیده است.

اما این نکته را هم در باب ادامه عملیات نظامی در سوریه باید در نظر گرفت که طبعاً هر طرف قدرتمند ترجیح می‌دهد پیروزی‌های آینده را با مخاطرات و هزینه‌هایی کمتر به‌دست آورد از این رو به‌طور طبیعی جبهه مقاومت مایل است میوه مقاومت سرسختانه خود در حلب، دیرالزور، ریف، حمص و حماه را در ادلب و قنیطره بچیند به همین دلیل با توجه به اینکه هم‌اینک عنصر زمان با جبهه مقاومت همراه شده و در تنگنای زمان قرار ندارد، می‌تواند روند تحولات امنیتی را به گونه‌ای پیش ببرد که با هزینه‌هایی به مراتب کمتر از سال‌های پیش توأم باشد.

در این میان روسیه یک طرح سیاسی را برای آینده سوریه روی میز مذاکرات آستانه گذاشته و با تبلیغات زیاد روی آن تلاش می‌کند تا ممکن‌ترین و کامل‌ترین طرح دیده شود. این در حالی است که در این طرح اشکالات عمده‌ای وجود دارند که حتما باید اصلاح شوند تا جمهوری اسلامی ایران، دولت سوریه و حزب‌الله لبنان بتوانند موافقت خود را پای آن بگذارند. طرح روسیه سه ضلع اصلی دارد. یکی تغییر قانون اساسی سوریه دیگری تبدیل نظام سیاسی آن از نظام «ریاستی- مرکزی» به نظامی «پارلمانی- فدرال» و دیگری تشکیل دولت گذار مرکب از دولت و مخالفان آن با ماموریت برگزاری انتخابات آزاد می‌باشد.

از منظر جمهوری اسلامی ایران هیچ کشوری یا مجموعه کشورهایی حق ندارند برای ملتی دیگر تصمیم بگیرند و لذا اصل اینکه روس‌ها از چنین پیشنهادی خبر می‌دهند خالی از اشکال نیست و از این رو تنها زمانی می‌توان از مشروعیت آن سخن گفت که دولت قانونی سوریه آن را به عنوان مبنایی برای مذاکرات پیرامون آینده کشور خود، پذیرفته باشد.

اما جدای از اشکال در اصل موضوع، طرح روسیه در بحث فدرالی خطرناک به حساب می‌آید چرا که نظام فدرالی در کشوری که یک جنگ خونین چند ساله با تحریک همسایگان پیرامونی آن و نیز بعضی از قدرت‌های خارجی در آن روی داده است و استقلال کشور و حفظ تمامیت ارضی آن با نثار هزاران جان محترم به دست آمده است، تحریک‌کننده جنگ می‌باشد. فدرالی در سوریه یعنی اینکه کردها، علوی‌ها و اهل سنت هر کدام بر بخشی از سوریه مسلط باشند و هر کدام برای خویش دولتی در اختیار داشته باشند.

خب به طور خیلی طبیعی حداقل بخش‌هایی از سرزمین به دست کسانی می‌افتد که برای قلع و قمع خشن طرف مقابل به جنگی خونین و چند ساله متوسل شده‌اند. در این حالت فدرالی کردن سوریه به معنای آغاز جنگی جدید و پرشدت و نیز آغاز تجزیه سوریه خواهد بود. بله اگر در یک فرایند سازنده و توأم با همکاری مسئولانه یک نظام سیاسی جدید یعنی نظامی فدرالی مورد توافق قرار گیرد می‌توان به همکاری فدرالی‌ها به هم اعتماد کرد ولی زمانی که هنوز هم ادبیات طرفین مبتنی بر حذف طرف دیگر است نمی‌توان تصویری از صلح و همکاری در داخل سرزمین سوریه داشت.

حکایت تشکیل دولت وحدت ملی یا دولت گذار نیز همین است. طرح روسیه که به «کنفرانس گفت‌وگوهای ملی» موسوم گردیده است می‌گوید دولت انتقالی ترکیبی 50-50 از نمایندگان طرفین خواهد داشت و مهم‌ترین وظیفه آنان برگزاری انتخابات آزاد می‌باشد. این ظاهر زیبای این طرح می‌باشد و حال آنکه اگر در اینجا نیز ژرف بنگریم متوجه می‌شویم که با شکل‌گیری چنین دولتی نه تنها آرامش و همکاری که لازمه اداره کشور است، پدید نمی‌آید بلکه خود این یک جنگ داخلی طولانی و لاینحلی را سبب می‌شود. چرا که وقتی نیمی از دولت را مخالفان دولت دربر گرفته باشند، آنچه در پی آن صورت نمی‌گیرد کاری فعال و برگزاری انتخاباتی فراگیر می‌باشد. در واقع این کابینه از آغاز کابینه جنگ خواهد بود و هیچ ملتی تاکنون تجربه موفقی از چنین دولتی نداشته و لذا زیر بار آن نرفته است. ما در این دنیا فقط یک تجربه داریم و آن هم تجربه تشکیل دولت فدرالی سودان که بر مبنای شکل‌گیری یک دولت از موافقین و مخالفین حکومت مرکزی صورت گرفت می‌باشد. سودان جنوبی و سودان شمالی در سال 1384 به دولت فدرالی رسیده و در تیرماه 1390 به دو کشور تبدیل شده‌اند که هنوز هر کدام به طور جداگانه و نیز در مسایل مشترک درگیر بحران اساسی می‌باشند.

بر این اساس دولت مشترک میان اسد و مخالفان آن در واقع دولتی برای آغاز جنگ داخلی و استمرار شرایط گذشته به حساب می‌آید و طبعا هیچ ملتی نمی‌تواند زیر بار چنین دولتی برود. اما چه باید کرد؟ فرمول جایگزین فرمول انتخابات فرامذهبی و فراقومی ریاست جمهوری است. بر این اساس رئیس‌جمهور دولتی فراگیر شکل می‌دهد که دربرگیرنده اقوام و مذاهب گوناگون می‌باشد. اما در عین حال از کسانی شکل می‌گیرد که استعدادها و توانمندی‌های خود را در تکمیل یکدیگر پای کار می‌آورند.

آخرین جمع بندی از اوضاع سوریه

پایان کار ۴۰۰ تفنگدار دریایی آمریکا در سوریه

پایان کار ۴۰۰ تفنگدار دریایی آمریکا در سوریه

به گزارش جهان نیوز به نقل از مهر، «برت مک گورک» نماینده ویژه آمریکا در ائتلاف به اصطلاح مبارزه با داعش، در صفحه توئیتر خود از بازگشت ۴۰۰ عضو واحد توپخانه تفنگداران دریایی آمریکا خبر داد.وی در این باره نوشت: ۴۰۰ تفنگدار دریایی بعد از کمک به دفع تروریست‎های داعش در استان الرقه، از سوریه به خانه برمی‎گردند.

گفتنی است روزنامه «واشنگتن پست» در خبری که تاریخ آن به اسفند سال ۹۵ باز می‎گردد، به نقل از مقامات پنتاگون، نوشته بود: شماری از تفنگداران دریایی برای کمک به عناصر مسلح مورد حمایت آمریکا در آزادسازی شهر الرقه وارد سوریه شدند.

در همان زمان نیز وظیفه تفنگداران آمریکایی حمایت توپخانه ای از نیروهای محلی در جریان عملیات آزادسازی الرقه عنوان شد.

 

 

پایان کار ۴۰۰ تفنگدار دریایی آمریکا در سوریه

به گزارش جهان نیوز به نقل از مهر، «برت مک گورک» نماینده ویژه آمریکا در ائتلاف به اصطلاح مبارزه با داعش، در صفحه توئیتر خود از بازگشت ۴۰۰ عضو واحد توپخانه تفنگداران دریایی آمریکا خبر داد.وی در این باره نوشت: ۴۰۰ تفنگدار دریایی بعد از کمک به دفع تروریست‎های داعش در استان الرقه، از سوریه به خانه برمی‎گردند.

گفتنی است روزنامه «واشنگتن پست» در خبری که تاریخ آن به اسفند سال ۹۵ باز می‎گردد، به نقل از مقامات پنتاگون، نوشته بود: شماری از تفنگداران دریایی برای کمک به عناصر مسلح مورد حمایت آمریکا در آزادسازی شهر الرقه وارد سوریه شدند.

در همان زمان نیز وظیفه تفنگداران آمریکایی حمایت توپخانه ای از نیروهای محلی در جریان عملیات آزادسازی الرقه عنوان شد.

 

 

پایان کار ۴۰۰ تفنگدار دریایی آمریکا در سوریه

آمادگی ایران برای بازسازی سوریه

آمادگی ایران برای بازسازی سوریه

به گزارش جهان نیوز؛ حسن روحانی رئیس جمهور عصر امروز در تماس تلفنی «بشار اسد» رئیس جمهور عربی سوریه، با تبریک پیروزی های اخیر مردم و دولت سوریه و حامیان آنان بر تروریست ها و فروریختن پایگاههای اصلی گروهک تروریستی داعش در عراق و سوریه، گفت: برخی از قدرتهای غربی و اذناب آنها در منطقه فکر می کردند که داعش، یا عراق و سوریه را تصرف می کند و یا اینکه سالها می تواند دراین منطقه و در راستای منافع آنها، جنایت کرده و ویرانی به بار آورد.

روحانی با تاکید بر اینکه دو ملت ایران و سوریه در این مبارزه چند ساله در کنار یکدیگر کار بزرگی را به ثمر رساندند، گفت: جمهوری اسلامی ایران آماده مشارکت فعال در روند بازسازی سوریه است.
رئیس جمهور با اشاره به اینکه هر گام پیروزی که در سوریه علیه تروریسم برداشته می شود، ملت و دولت ایران همانند ملت و دولت سوریه خوشحال می شوند، گفت: روابط راهبردی ایران و سوریه ادامه می یابد و به نفع دو ملت و ملت های منطقه، مسیر درست را با یکدیگر ادامه خواهیم داد.
روحانی با تاکید بر اینکه آینده سوریه را ملت بزرگ سوریه باید بدون دخالت بیگانگان تعیین کند، افزود: آنهایی که فکر می کنند در خلع قدرت در سوریه می توان برای آینده سوریه فکر کرد، سخن غیر عملی می گویند و برای برداشتن گام‌های بعدی، باید حاکمیت دمشق قوی تر از همیشه باشد تا بتواند این مرحله گذار را به خوبی طی کند.
رئیس جمهور با بیان اینکه ایران در گام‌های سیاسی دولت سوریه نیز در کنار این کشور خواهد بود، گفت: در عین حال معتقدیم که معارضین دولت سوریه نیز باید از این فرصت مناسب استفاده درست کنند و در آینده سوریه بر مبنای جایگاه خود، سهم داشته باشند.
روحانی به برگزاری موفق اجلاس سوچی اشاره کرد و گفت: اجلاس سوچی که به میزبانی رییس جمهور روسیه و با حضور روسای جمهوری ایران و ترکیه تشکیل شد، گامی مناسب در زمانی مناسب بود و سه کشور در سوچی اتفاق نظر داشتند که برگزاری کنگره ملی گفت وگوی سوری – سوری در شرایط کنونی می تواند گام مناسبی در روند ثبات و امنیت سوریه باشد.
رئیس جمهور همچنین به اظهارات سخیف یکی از مقامهای کشورهای منطقه علیه ایران اشاره کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران به دنبال صلح، ثبات و برادری و امنیت در کل منطقه است و در همین راستا، اعتقاد داریم که اگر برخی از سران کشورهای عربی چنین بی تجربه سخن می گویند، به نمایندگی از مردم خود حرف نمی زنند.
روحانی با بیان اینکه« این سخن از عجایب است که کشوری در منطقه ما ملت ایران را دشمن و رژیم صهیونیستی را دوست خود تلقی کند»، اظهارداشت: متاسفانه مقام‌های ناپخته برخی از کشورهای منطقه، گاهی سخنانی می گویند که عین سخنان رژیم صهیونیستی است.
رئیس جمهور تصریح کرد: همه می دانیم که این غده سرطانی در منطقه ما طی 70 سال گذشته چه جنایات بزرگی را مرتکب شده است. امیدوارم در آینده ، رهبران برخی از کشورهای عربی نیز در مسیر درست قرار گیرند و به ضرر خود و کل منطقه، گامهای جدیدی را بر ندارند.
رئیس جمهور سوریه نیز در این تماس تلفنی با قدردانی از مواضع جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با سوریه گفت: ملت و دولت سوریه قدردان تلاش های ملت و دولت ایران هستند.
«بشار اسد» با اشاره به فروپاشی آخرین پایگاه‌های گروهک تروریستی داعش در کشورش تصریح کرد: این پیروزی مرهون تلاش مردان شجاعی است که در مبارزه با تروریست ها، در کنار ملت سوریه ایستادند.
وی مواضع عصبی و نابخردانه برخی از کشورهای منطقه و بویژه در اتحادیه عرب علیه ایران را ناشی از پیروزی‌های اخیر بر گروهک تروریستی داعش در سوریه و عراق خواند و اظهارداشت: مواضع اتحادیه عرب بی تردید مواضع ملت های عرب نیست و ما از حمایت های دولت و ملت ایران در مبارزه با تروریسم ، قدردانی می کنیم .
رییس جمهور سوریه همچنین خواهان مشارکت فعال ایران و شرکتهای بخش خصوصی  کشورمان در روند بازسازی کشورش شد.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری

آمادگی ایران برای بازسازی سوریه

به گزارش جهان نیوز؛ حسن روحانی رئیس جمهور عصر امروز در تماس تلفنی «بشار اسد» رئیس جمهور عربی سوریه، با تبریک پیروزی های اخیر مردم و دولت سوریه و حامیان آنان بر تروریست ها و فروریختن پایگاههای اصلی گروهک تروریستی داعش در عراق و سوریه، گفت: برخی از قدرتهای غربی و اذناب آنها در منطقه فکر می کردند که داعش، یا عراق و سوریه را تصرف می کند و یا اینکه سالها می تواند دراین منطقه و در راستای منافع آنها، جنایت کرده و ویرانی به بار آورد.

روحانی با تاکید بر اینکه دو ملت ایران و سوریه در این مبارزه چند ساله در کنار یکدیگر کار بزرگی را به ثمر رساندند، گفت: جمهوری اسلامی ایران آماده مشارکت فعال در روند بازسازی سوریه است.
رئیس جمهور با اشاره به اینکه هر گام پیروزی که در سوریه علیه تروریسم برداشته می شود، ملت و دولت ایران همانند ملت و دولت سوریه خوشحال می شوند، گفت: روابط راهبردی ایران و سوریه ادامه می یابد و به نفع دو ملت و ملت های منطقه، مسیر درست را با یکدیگر ادامه خواهیم داد.
روحانی با تاکید بر اینکه آینده سوریه را ملت بزرگ سوریه باید بدون دخالت بیگانگان تعیین کند، افزود: آنهایی که فکر می کنند در خلع قدرت در سوریه می توان برای آینده سوریه فکر کرد، سخن غیر عملی می گویند و برای برداشتن گام‌های بعدی، باید حاکمیت دمشق قوی تر از همیشه باشد تا بتواند این مرحله گذار را به خوبی طی کند.
رئیس جمهور با بیان اینکه ایران در گام‌های سیاسی دولت سوریه نیز در کنار این کشور خواهد بود، گفت: در عین حال معتقدیم که معارضین دولت سوریه نیز باید از این فرصت مناسب استفاده درست کنند و در آینده سوریه بر مبنای جایگاه خود، سهم داشته باشند.
روحانی به برگزاری موفق اجلاس سوچی اشاره کرد و گفت: اجلاس سوچی که به میزبانی رییس جمهور روسیه و با حضور روسای جمهوری ایران و ترکیه تشکیل شد، گامی مناسب در زمانی مناسب بود و سه کشور در سوچی اتفاق نظر داشتند که برگزاری کنگره ملی گفت وگوی سوری – سوری در شرایط کنونی می تواند گام مناسبی در روند ثبات و امنیت سوریه باشد.
رئیس جمهور همچنین به اظهارات سخیف یکی از مقامهای کشورهای منطقه علیه ایران اشاره کرد و گفت: جمهوری اسلامی ایران به دنبال صلح، ثبات و برادری و امنیت در کل منطقه است و در همین راستا، اعتقاد داریم که اگر برخی از سران کشورهای عربی چنین بی تجربه سخن می گویند، به نمایندگی از مردم خود حرف نمی زنند.
روحانی با بیان اینکه« این سخن از عجایب است که کشوری در منطقه ما ملت ایران را دشمن و رژیم صهیونیستی را دوست خود تلقی کند»، اظهارداشت: متاسفانه مقام‌های ناپخته برخی از کشورهای منطقه، گاهی سخنانی می گویند که عین سخنان رژیم صهیونیستی است.
رئیس جمهور تصریح کرد: همه می دانیم که این غده سرطانی در منطقه ما طی 70 سال گذشته چه جنایات بزرگی را مرتکب شده است. امیدوارم در آینده ، رهبران برخی از کشورهای عربی نیز در مسیر درست قرار گیرند و به ضرر خود و کل منطقه، گامهای جدیدی را بر ندارند.
رئیس جمهور سوریه نیز در این تماس تلفنی با قدردانی از مواضع جمهوری اسلامی ایران در ارتباط با سوریه گفت: ملت و دولت سوریه قدردان تلاش های ملت و دولت ایران هستند.
«بشار اسد» با اشاره به فروپاشی آخرین پایگاه‌های گروهک تروریستی داعش در کشورش تصریح کرد: این پیروزی مرهون تلاش مردان شجاعی است که در مبارزه با تروریست ها، در کنار ملت سوریه ایستادند.
وی مواضع عصبی و نابخردانه برخی از کشورهای منطقه و بویژه در اتحادیه عرب علیه ایران را ناشی از پیروزی‌های اخیر بر گروهک تروریستی داعش در سوریه و عراق خواند و اظهارداشت: مواضع اتحادیه عرب بی تردید مواضع ملت های عرب نیست و ما از حمایت های دولت و ملت ایران در مبارزه با تروریسم ، قدردانی می کنیم .
رییس جمهور سوریه همچنین خواهان مشارکت فعال ایران و شرکتهای بخش خصوصی  کشورمان در روند بازسازی کشورش شد.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری

آمادگی ایران برای بازسازی سوریه

حمله کوبنده یگان پهپادی سپاه به تروریست‌های داعش در سوریه/ تلفات و خسارات سنگین داعش

حمله کوبنده یگان پهپادی سپاه به تروریست‌های داعش در سوریه/ تلفات و خسارات سنگین داعش

به گزارش جهان نیوز به نقل از شبکه خبر، گروه تروریستی داعش با قصد حمله به یگان‌های ارتش سوریه و محور مقاومت در مرز عراق و سوریه با خودروهای زرهی و تعداد زیادی نیرو به این قسمت رسیده بود با پاسخ کوبنده یگان پهبادی سپاه پاسداران مواجه شد، در این حمله از داعش تلفات سنگینی گرفته شد.

بنابراین گزارش، تکفیری‌های داعش در حالی با ده‌ها کشته و شمار زیادی زخمی مجبور به فرار از این منطقه شدند که سرعت عمل نیروهای مقاومت موجب شد تکفیری‌ها موفق به تخلیه اجساد باقیمانده خود نشوند.

در این عملیات یگان پهپادی سپاه پاسداران نیروهای مهاجم تروریست را هدف موشک‌های خود قرار داد که شماری از تروریست‌ها کشته و زخمی شدند.

در این عملیات، مقادیر زیادی تجهیزات، مهمات جنگی و شش خودروی زرهی به غنیمت نیروهای ارتش سوریه و محور مقاومت درآمد.

عملیات شناسایی و ره گیری یگان پهپادی سپاه نقش مهمی در شکست سنگین تروریست‌های تکفیری داشت.

حمله کوبنده یگان پهپادی سپاه به تروریست‌های داعش در سوریه/ تلفات و خسارات سنگین داعش

به گزارش جهان نیوز به نقل از شبکه خبر، گروه تروریستی داعش با قصد حمله به یگان‌های ارتش سوریه و محور مقاومت در مرز عراق و سوریه با خودروهای زرهی و تعداد زیادی نیرو به این قسمت رسیده بود با پاسخ کوبنده یگان پهبادی سپاه پاسداران مواجه شد، در این حمله از داعش تلفات سنگینی گرفته شد.

بنابراین گزارش، تکفیری‌های داعش در حالی با ده‌ها کشته و شمار زیادی زخمی مجبور به فرار از این منطقه شدند که سرعت عمل نیروهای مقاومت موجب شد تکفیری‌ها موفق به تخلیه اجساد باقیمانده خود نشوند.

در این عملیات یگان پهپادی سپاه پاسداران نیروهای مهاجم تروریست را هدف موشک‌های خود قرار داد که شماری از تروریست‌ها کشته و زخمی شدند.

در این عملیات، مقادیر زیادی تجهیزات، مهمات جنگی و شش خودروی زرهی به غنیمت نیروهای ارتش سوریه و محور مقاومت درآمد.

عملیات شناسایی و ره گیری یگان پهپادی سپاه نقش مهمی در شکست سنگین تروریست‌های تکفیری داشت.

حمله کوبنده یگان پهپادی سپاه به تروریست‌های داعش در سوریه/ تلفات و خسارات سنگین داعش

پوتین «سازمان پیمان امنیت جمعی» را از حل و فصل بحران سوریه با کمک ایران و ترکیه مطلع کرد

پوتین «سازمان پیمان امنیت جمعی» را از حل و فصل بحران سوریه با کمک ایران و ترکیه مطلع کرد

خبرگزاری فارس: پوتین «سازمان پیمان امنیت جمعی» را از حل و فصل بحران سوریه با کمک ایران و ترکیه مطلع کرد

 «ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه تصمیم کشورش برای حل و فصل بحران سوریه با کمک ایران و روسیه را به اطلاع سران کشورهای عضو «سازمان پیمان امنیت جمعی» رساند.

 «سازمان پیمان امنیت جمعی» یک ائتلاف نظامی بین دولتی است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به منظور حفظ توان سیاسی، اقتصادی و نظامی روسیه تشکیل شده است.

ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان کشورهای این سازمان هستند.

فارس/مسکو، تهران و آنکارا هفته گذشته اعلام کردند بر سر یک «بیانیه مشترک» ۸ ماده‌ای باهدف یافتن راه‌حلی برای پایان بحران در سوریه به توافق رسیده‌اند.

پوتین «سازمان پیمان امنیت جمعی» را از حل و فصل بحران سوریه با کمک ایران و ترکیه مطلع کرد

(image)

 «ولادیمیر پوتین»، رئیس‌جمهور روسیه تصمیم کشورش برای حل و فصل بحران سوریه با کمک ایران و روسیه را به اطلاع سران کشورهای عضو «سازمان پیمان امنیت جمعی» رساند.

 «سازمان پیمان امنیت جمعی» یک ائتلاف نظامی بین دولتی است که پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به منظور حفظ توان سیاسی، اقتصادی و نظامی روسیه تشکیل شده است.

ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه و تاجیکستان کشورهای این سازمان هستند.

فارس/مسکو، تهران و آنکارا هفته گذشته اعلام کردند بر سر یک «بیانیه مشترک» ۸ ماده‌ای باهدف یافتن راه‌حلی برای پایان بحران در سوریه به توافق رسیده‌اند.