برچسب: ناگهانی

طی سال های اخیر، انتقادات فراوانی به این روش آمارگیری وارد شده که از مهم ترین آنها شاغل دانستن افرادی با یک ساعت کار در هفته است. کارشناسان عقیده دارند با یک ساعت کار در هفته، امکان تامین مخارج و هزینه های زندگی وجود ندارد؛ از اینرو تعیین یک ساعت کار به عنوان مرز بیکاری و اشتغال افراد درست نیست و اینگونه بررسی برآیند غیرواقعی از واقعیت های جامعه ارائه خواهد کرد.

۲.۱ میلیون نفر در مرز بیکاری

در عین حال، مرکز آمار ایران تعداد افراد دارای اشتغال ناقص در سال گذشته را ۲ میلیون و ۱۵۳ هزار نفر دانسته که نشان می دهد این بخش از بازار کار در مشاغلی با ساعات کاری کمتر از ۴۴ ساعت در هفته مشغول به فعالیت هستند؛ بنابراین نمی توان خیلی آنها را دارای اشتغال دانست و بیشتر از اینکه این گروه ها شاغل باشند باید آنها را بیکار بدانیم.

به تازگی گزارشی از سوی مرکز پژوهش های مجلس ارائه شده که تعداد بیکاران کشور را با نگاه جدیدی بررسی کرده و جمعیت فاقد شغل کشور را ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر می داند. این مرکز در بیان دلایل خود با تاکید بر اینکه تعداد بیکاران مطلق کشور در سال گذشته ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بوده است، ۲ میلیون و ۱۵۳ هزار نفر دارای اشتغال ناقص را هم بیکار دانسته و در نهایت به رقم ۴ میلون و ۸۸۲ هزار بیکار در این بخش رسیده است.

همچنین از نظر مرکز پژوهش های مجلس در سال گذشته تعداد یک میلیون و ۶۱۷ هزار نفر در کشور از یافتن شغل دلسرد شده اند و آنها را هم باید به مجموع جمعیت بیکاران مطلق و افراد دارای اشتغال ناقص افزود؛ بنابراین در نهایت تعداد بیکاران کشور ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر است و نه ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر.

۱.۶ میلیون نفر از یافتن شغل دلسرد شدند

اینکه ۲ میلیون و ۱۵۳ هزار نفر دارای شرایط اشتغال ناقص باشند در واقع زنگ خطری است که نشان می دهد ممکن است هر لحظه محل فعالیت و اشتغال این گروه میلیونی به تعطیلی کشیده شده و افراد آن کاملا بیکار شده و به یکباره موجی از بیکاران به صف جویندگان شغل کشور وارد شود.

معمولا افرادی از یافتن شغل دلسرد می شوند که دستکم ۲ سال و بیش از آن به صورت مستمر در جستجوی کار بوده و مرتبا در این زمینه پیگیر هستند، اما امکان دستیابی به یک فرصت شغلی را نیافته اند. بنابراین در حال حاضر، یک میلیون و ۶۱۷ هزار نفر در بدترین شرایط به لحاظ جستجوی کار به سر بُرده و دیگر امیدی به یافتن شغل را ندارند.

همچنین یک میلیون و ۶۴۶ هزار نفر از مجموع بیکاران کشور در گروه سنی زیر ۳۰ سال قرار دارند که نشان دهنده وجود بحران بیکاری جوانان عمدتا تحصیل کرده در کشور است. دولت تدبیر و امید در دوره فعالیت خود نتوانسته است گام های موثری را برای حل معضل بیکاری جوانان بردارد و تنها بیکاری را مهم ترین و با اولویت ترین مسئله داخلی کشور می داند!

مایوس شده‌ها ۴ برابر شدند

در شرایط فعلی، مسئله مربوط به بیکاری فرزندان در خانواده ها یکی از بزرگترین چالش ها و معضلات پیش روی پدران و مادران است. به ویژه جوانانی که دارای تحصیلات دانشگاهی هستند و امکان ورود به بازار کار را نمی یابند؛ این مسئله برای خانواده هایی که دارای بیش از یک فرزند تحصیل کرده آماده به کار باشند، بسیار جدی تر و بیکاری برای این گروه از خانواده ها، تلخ تر است.

آمارها نشان می دهد در ابتدای دهه ۹۰، تعداد افراد دارای اشتغال ناقص و گروه هایی که همواره در معرض بیکاری و از دست دادن یکباره شغل قرار داشتند یک میلیون و ۹۰۰ هزار نفر بودند که این تعداد در نیمه دهه ۹۰ با ۲۵۳ هزار نفر افزایش به ۲ میلیون و ۱۵۳ هزار نفر بالغ شد. بنابراین در یک دوره ۵ ساله، اوضاع کسب و کار و بنگاه ها بهتر نشده و بر تعداد واحدهای در معرض تعطیلی و ورشکستگی افزوده شده و یا از قدرت جذب نیروی کار در واحدهای موجود کاسته شده است.

نکته حائز اهمیت و تامل برانگیز این است که در سال ۹۱ تعداد ۴۰۰ هزار نفر جوینده کار در کشور پس از مدت ها جستجو از یافتن شغل دلسرد شده بودن که حالا این تعداد در سال ۹۵ با ۴ برابر افزایش به یک میلیون و ۶۱۷ هزار نفر بالغ شده است.

طی سال های اخیر، انتقادات فراوانی به این روش آمارگیری وارد شده که از مهم ترین آنها شاغل دانستن افرادی با یک ساعت کار در هفته است. کارشناسان عقیده دارند با یک ساعت کار در هفته، امکان تامین مخارج و هزینه های زندگی وجود ندارد؛ از اینرو تعیین یک ساعت کار به عنوان مرز بیکاری و اشتغال افراد درست نیست و اینگونه بررسی برآیند غیرواقعی از واقعیت های جامعه ارائه خواهد کرد.

۲.۱ میلیون نفر در مرز بیکاری

در عین حال، مرکز آمار ایران تعداد افراد دارای اشتغال ناقص در سال گذشته را ۲ میلیون و ۱۵۳ هزار نفر دانسته که نشان می دهد این بخش از بازار کار در مشاغلی با ساعات کاری کمتر از ۴۴ ساعت در هفته مشغول به فعالیت هستند؛ بنابراین نمی توان خیلی آنها را دارای اشتغال دانست و بیشتر از اینکه این گروه ها شاغل باشند باید آنها را بیکار بدانیم.

به تازگی گزارشی از سوی مرکز پژوهش های مجلس ارائه شده که تعداد بیکاران کشور را با نگاه جدیدی بررسی کرده و جمعیت فاقد شغل کشور را ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر می داند. این مرکز در بیان دلایل خود با تاکید بر اینکه تعداد بیکاران مطلق کشور در سال گذشته ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر بوده است، ۲ میلیون و ۱۵۳ هزار نفر دارای اشتغال ناقص را هم بیکار دانسته و در نهایت به رقم ۴ میلون و ۸۸۲ هزار بیکار در این بخش رسیده است.

همچنین از نظر مرکز پژوهش های مجلس در سال گذشته تعداد یک میلیون و ۶۱۷ هزار نفر در کشور از یافتن شغل دلسرد شده اند و آنها را هم باید به مجموع جمعیت بیکاران مطلق و افراد دارای اشتغال ناقص افزود؛ بنابراین در نهایت تعداد بیکاران کشور ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر است و نه ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار نفر.

۱.۶ میلیون نفر از یافتن شغل دلسرد شدند

اینکه ۲ میلیون و ۱۵۳ هزار نفر دارای شرایط اشتغال ناقص باشند در واقع زنگ خطری است که نشان می دهد ممکن است هر لحظه محل فعالیت و اشتغال این گروه میلیونی به تعطیلی کشیده شده و افراد آن کاملا بیکار شده و به یکباره موجی از بیکاران به صف جویندگان شغل کشور وارد شود.

معمولا افرادی از یافتن شغل دلسرد می شوند که دستکم ۲ سال و بیش از آن به صورت مستمر در جستجوی کار بوده و مرتبا در این زمینه پیگیر هستند، اما امکان دستیابی به یک فرصت شغلی را نیافته اند. بنابراین در حال حاضر، یک میلیون و ۶۱۷ هزار نفر در بدترین شرایط به لحاظ جستجوی کار به سر بُرده و دیگر امیدی به یافتن شغل را ندارند.

همچنین یک میلیون و ۶۴۶ هزار نفر از مجموع بیکاران کشور در گروه سنی زیر ۳۰ سال قرار دارند که نشان دهنده وجود بحران بیکاری جوانان عمدتا تحصیل کرده در کشور است. دولت تدبیر و امید در دوره فعالیت خود نتوانسته است گام های موثری را برای حل معضل بیکاری جوانان بردارد و تنها بیکاری را مهم ترین و با اولویت ترین مسئله داخلی کشور می داند!

مایوس شده‌ها ۴ برابر شدند

در شرایط فعلی، مسئله مربوط به بیکاری فرزندان در خانواده ها یکی از بزرگترین چالش ها و معضلات پیش روی پدران و مادران است. به ویژه جوانانی که دارای تحصیلات دانشگاهی هستند و امکان ورود به بازار کار را نمی یابند؛ این مسئله برای خانواده هایی که دارای بیش از یک فرزند تحصیل کرده آماده به کار باشند، بسیار جدی تر و بیکاری برای این گروه از خانواده ها، تلخ تر است.

آمارها نشان می دهد در ابتدای دهه ۹۰، تعداد افراد دارای اشتغال ناقص و گروه هایی که همواره در معرض بیکاری و از دست دادن یکباره شغل قرار داشتند یک میلیون و ۹۰۰ هزار نفر بودند که این تعداد در نیمه دهه ۹۰ با ۲۵۳ هزار نفر افزایش به ۲ میلیون و ۱۵۳ هزار نفر بالغ شد. بنابراین در یک دوره ۵ ساله، اوضاع کسب و کار و بنگاه ها بهتر نشده و بر تعداد واحدهای در معرض تعطیلی و ورشکستگی افزوده شده و یا از قدرت جذب نیروی کار در واحدهای موجود کاسته شده است.

نکته حائز اهمیت و تامل برانگیز این است که در سال ۹۱ تعداد ۴۰۰ هزار نفر جوینده کار در کشور پس از مدت ها جستجو از یافتن شغل دلسرد شده بودن که حالا این تعداد در سال ۹۵ با ۴ برابر افزایش به یک میلیون و ۶۱۷ هزار نفر بالغ شده است.

در این مطلب می توانید اطلاعات بیشتری در مورد عوامل خطرزا، علل و درمان آن کسب کنید. علت مرگ ناگهانی افراد زیر 35 سال که مربوط به اختلالات پنهان قلبی و یا ناهنجاری های نادیده گرفته شده قلبی اغلب نادر است. و هنگامی هم که این مرگ ناگهانی اتفاق می افتد، در طول فعالیت فیزیکی، مانند شرکت در یک رویداد ورزشی رخ می دهد. میلیون ها نفر از ورزشکاران ابتدایی، دبیرستان و کالج هر ساله بدون رخ دادن حادثه ای رقابت می کنند. خوشبختانه، اگر شما و یا فرزندتان در خطر مرگ ناگهانی قرار داشته باشد، تستهای غربالگری برای نقص قلبی و اقدامات احتیاطی که باید اتخاذ کنید، وجود دارد.

مرگ قلبی چگونه است؟

در هر سال نزدیک به 360 هزار ایست ناگهانی قلبی خارج از بیمارستان به تنهایی در ایالات متحده رخ می دهد. از این ایست های ناگهانی قلبی، تعداد بسیار کمی در جوانان رخ می دهد و فقط بعضی از این جوانان از ایست قلبی ناگهانی می میرند. بیشتر مرگ ناشی از ایست قلبی ناگهانی در افراد مسن می باشد.

چه چیزهایی سبب مرگ ناگهانی ناشی از ایست قلبی در جوانان می شود؟

علل مرگ ناگهانی ناشی از ایست قلبی در جوانان متفاوت است. حدود دو سوم از این موارد، مرگ به دلیل ناهنجاری قلبی است. به دلایل مختلف، چیزی باعث می شود که ضربان قلب از کنترل خارج شود. این ریتم غیر طبیعی قلب به عنوان فیبریلاسیون بطنی شناخته می شود. برخی از علل خاص مرگ ناگهانی از ایست قلبی در جوانان عبارتند از:

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM): این یک بیماری است که در آن عضله قلب(میوکارد) به طور غیر طبیعی ضخیم می شود و سبب می شود کار قلب برای پمپ کردن خون سخت تر گردد. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، در حالی که معمولا در بسیاری از افراد کشنده نیست، شایع ترین علت مرگ ناگهانی مربوط به موارد قلبی در افراد زیر 30 سال می باشد. این علت شایع ترین علت مرگ ناگهانی در ورزشکاران است. این بیماری اغلب بدون تشخیص باقی می ماند.

اختلالات عروق کرونر: گاهی اوقات افراد با عروق قلبی (عروق کرونر) به دنیا می آیندکه به صورت غیر طبیعی متصل شدند. این شریان هامی توانند به هنگام ورزش کردن فشرده شوند و ممکن است جریان خون مناسبی به قلب نرسانند.

سندرم کیو.تی(QT): این سندرم اختلال ارثی ریتم قلب است که می تواند ضربان قلب راسریع و نامنظم کند. ضربان قلب سریع، ناشی از تغییر در بخشی از قلب باعث ضربه به قلب میشود و ممکن است به غش منجر شود. این ضربان قلب نامنظم می تواند تهدیدی برای زندگی باشد. در برخی موارد، ریتم قلب ممکن است خیلی نامنظم باشد که باعث مرگ ناگهانی می شود. جوانان با سندرم QT، خطر مرگ ناگهانی دارند.

در این مطلب می توانید اطلاعات بیشتری در مورد عوامل خطرزا، علل و درمان آن کسب کنید. علت مرگ ناگهانی افراد زیر 35 سال که مربوط به اختلالات پنهان قلبی و یا ناهنجاری های نادیده گرفته شده قلبی اغلب نادر است. و هنگامی هم که این مرگ ناگهانی اتفاق می افتد، در طول فعالیت فیزیکی، مانند شرکت در یک رویداد ورزشی رخ می دهد. میلیون ها نفر از ورزشکاران ابتدایی، دبیرستان و کالج هر ساله بدون رخ دادن حادثه ای رقابت می کنند. خوشبختانه، اگر شما و یا فرزندتان در خطر مرگ ناگهانی قرار داشته باشد، تستهای غربالگری برای نقص قلبی و اقدامات احتیاطی که باید اتخاذ کنید، وجود دارد.

مرگ قلبی چگونه است؟

در هر سال نزدیک به 360 هزار ایست ناگهانی قلبی خارج از بیمارستان به تنهایی در ایالات متحده رخ می دهد. از این ایست های ناگهانی قلبی، تعداد بسیار کمی در جوانان رخ می دهد و فقط بعضی از این جوانان از ایست قلبی ناگهانی می میرند. بیشتر مرگ ناشی از ایست قلبی ناگهانی در افراد مسن می باشد.

چه چیزهایی سبب مرگ ناگهانی ناشی از ایست قلبی در جوانان می شود؟

علل مرگ ناگهانی ناشی از ایست قلبی در جوانان متفاوت است. حدود دو سوم از این موارد، مرگ به دلیل ناهنجاری قلبی است. به دلایل مختلف، چیزی باعث می شود که ضربان قلب از کنترل خارج شود. این ریتم غیر طبیعی قلب به عنوان فیبریلاسیون بطنی شناخته می شود. برخی از علل خاص مرگ ناگهانی از ایست قلبی در جوانان عبارتند از:

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (HCM): این یک بیماری است که در آن عضله قلب(میوکارد) به طور غیر طبیعی ضخیم می شود و سبب می شود کار قلب برای پمپ کردن خون سخت تر گردد. کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، در حالی که معمولا در بسیاری از افراد کشنده نیست، شایع ترین علت مرگ ناگهانی مربوط به موارد قلبی در افراد زیر 30 سال می باشد. این علت شایع ترین علت مرگ ناگهانی در ورزشکاران است. این بیماری اغلب بدون تشخیص باقی می ماند.

اختلالات عروق کرونر: گاهی اوقات افراد با عروق قلبی (عروق کرونر) به دنیا می آیندکه به صورت غیر طبیعی متصل شدند. این شریان هامی توانند به هنگام ورزش کردن فشرده شوند و ممکن است جریان خون مناسبی به قلب نرسانند.

سندرم کیو.تی(QT): این سندرم اختلال ارثی ریتم قلب است که می تواند ضربان قلب راسریع و نامنظم کند. ضربان قلب سریع، ناشی از تغییر در بخشی از قلب باعث ضربه به قلب میشود و ممکن است به غش منجر شود. این ضربان قلب نامنظم می تواند تهدیدی برای زندگی باشد. در برخی موارد، ریتم قلب ممکن است خیلی نامنظم باشد که باعث مرگ ناگهانی می شود. جوانان با سندرم QT، خطر مرگ ناگهانی دارند.