توئیت فارسی نخست وزیر هند درباره ایران

توئیت فارسی نخست وزیر هند درباره ایران

به گزارش جهان به نقل از خبرآنلاین، نخست وزیر هند قبل از ورود به ایران به زبان فارسی
در صفحه شخصی‌اش درباره ایران نوشت.
 
 
 
نارندرا مودی نخست وزیر هند لحظاتی قبل از ورود به ایران این توئیت‌ها را در صفحه شخصی خود منتشر کرد
 

 

توئیت فارسی نخست وزیر هند درباره ایران

به گزارش جهان به نقل از خبرآنلاین، نخست وزیر هند قبل از ورود به ایران به زبان فارسی
در صفحه شخصی‌اش درباره ایران نوشت.
 
 
 
نارندرا مودی نخست وزیر هند لحظاتی قبل از ورود به ایران این توئیت‌ها را در صفحه شخصی خود منتشر کرد
 

 

توئیت فارسی نخست وزیر هند درباره ایران

میهن دانلود

مناسبات ایران و هند باید به “روابط اقتصادی جامع” تبدیل شود

مناسبات ایران و هند باید به “روابط اقتصادی جامع” تبدیل شود

به گزارش خبرنگار ؛ آقای روحانی در مصاحبه مشترک با نخست وزیر هند، ضمن تاکید بر کسترش روابط اقتصادی ایران و هند گفت: روابط اقتصادی دو کشور مطمئنا به نفع ۴۰۰ میلیون جمعیت منطقه و جمعیت بالغ بر یک میلیارد نفری هند است.

رئیس جمهور روابط  کشورمان را با  هندوستان، همواره حایز اهمیت دانست و گفت: امروز نیز  این روابط می تواند به  نفع دو ملت و کل منطقه  باشد.
 آقای روحانی پس از مراسم امضای اسناد همکاری میان ایران و هندوستان، در نشست  خبری مشترک  با آقای  نارندا داموندا مودی، نخست وزیر هند، ضمن خوشامدگویی به وی و هیئت همراه برای حضور در ایران تصریح کرد: این سفر  در شرایط پسابرجام و پساتحریم انجام می شود  لذا زمینه برای توسعه روابط اقتصادی بین دو کشور  بیش از گذشته مهیاست.
وی با بیان اینکه روابط اقتصادی دو کشور می تواند بسیار گسترده تر از گذشته باشد افزود : امروز در نشست مسئولان اجرایی دو کشور تصمیم بر این شد که روابط دو کشور از حالت تجاری دو طرف به  روابط اقتصادی جامع  بین  جمهوری اسلامی ایران و هندوستان  تبدیل شود.
رئیس جمهور ادامه داد : وقتی بحث  روابط اقتصادی دو کشور مطرح می شود به مفهوم منطقه ما ایران و کشورهای اطراف با ۴۰۰ میلیون جمیعت و همچنین کشور هندوستان با یک میلیارد  و دویست میلیون نفر جمعیت است.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط انرژی در ایران و وجود  معادن بسیار غنی در هندوستان، وجود  بندرهای راهبردی مثل چابهار، می تواند زمینه را برای همکاری های مشترک در صنایع مختلف از جمله آلومینیوم ، فولاد و پتروشیمی با یکدیگر مهیا کند.
آقای روحانی گفت : با سرمایه گذاری هندوستان در توسعه بندر چابهار وهمچنین اعتباراتی که  از جانب هندوستان  برای بندر چابهار مد نظر است این بندر می تواند به عنوان به یک نماد بزرگ در همکاری های  دو کشور  بزرگ  ایران و هندوستان تبدیل شود .
رئیس جمهور با بیان اینکه بندر چابهار  به عنوان دالان  ترانزیتی بین جنوب – شرق و جنوب – شمال خواهد بود ، تصریح کرد : با اتمام  پروژه راه آهن بین  مسیر  چابهار و زاهدان  و سپس  بین  زاهدان و سرخس این بندر می تواند نقطه  اتصالی بین کشورهای مختلف از جمله  هندوستان  با افغانستان ، کشورهای آسیای میانه و قفقاز و شرق اروپا باشد .
وی در ادامه با اشاره به نقش بانک ها در روابط اقتصادی دو کشور افزود : بحث های بسیار مهمی در گفتگوهای امروز ما در خصوص نحوه ساماندهی روابط بین بانک ها  انجام شد که امیدواریم  در آینده  نزدیک  تسهیلات بانکی بیش  از گذشته  شرایط را برای روابط اقتصادی وسیع تر بین دو کشور مهیا و آماده کند .
آقای روحانی گفت : با توجه به پیشرفت  کشور هندوستان در زمینه  تکنولوژی های نو و های‌تک به‌ویژه در زمینه آی‌سی‌تی، بیوتکنولوژی، نانوتکنولوژی و هوافضا امروز تصمیم گرفتیم  روابط دو کشور در زمینه های فناوری های نو، دانشگاه ها  و پارک های علم و فناوری  توسعه یابد  .
وی موضوع گردشگری را از دیگر موضوعات گفتگوهای دوجانبه با نخست وزیر هندوستان خواند و یادآور شد: موضوع گردشگری  و روابط دو ملت با توجه به وجود اشتراکات  فراوان دو کشور و همچنین علاقه به زبان های دو طرف، کرسی های زبان فارسی و هندی  در ایران و هند تصمیم گرفته شد  تا روابط دو کشور  در زمینه گردشگری  توسعه یابد.
رئیس جمهور تاکیدکرد : با توجه به اهمیت ثبات و امنیت در منطقه به ویژه  افغانستان ، عراق ، سوریه ، یمن و سایر کشورها و همچنین  معضل   مهم تروریسم  در منطقه تصمیم گرفته  شد تا دو کشور در زمینه مسائل سیاسی و ارتباطات اطلاعاتی روابط نزدیکی را برای  صلح و ثبات و امنیت در منطقه و همچنین مبارزه با تروریسم دنبال کنند.

مناسبات ایران و هند باید به “روابط اقتصادی جامع” تبدیل شود

به گزارش خبرنگار ؛ آقای روحانی در مصاحبه مشترک با نخست وزیر هند، ضمن تاکید بر کسترش روابط اقتصادی ایران و هند گفت: روابط اقتصادی دو کشور مطمئنا به نفع ۴۰۰ میلیون جمعیت منطقه و جمعیت بالغ بر یک میلیارد نفری هند است.

رئیس جمهور روابط  کشورمان را با  هندوستان، همواره حایز اهمیت دانست و گفت: امروز نیز  این روابط می تواند به  نفع دو ملت و کل منطقه  باشد.
 آقای روحانی پس از مراسم امضای اسناد همکاری میان ایران و هندوستان، در نشست  خبری مشترک  با آقای  نارندا داموندا مودی، نخست وزیر هند، ضمن خوشامدگویی به وی و هیئت همراه برای حضور در ایران تصریح کرد: این سفر  در شرایط پسابرجام و پساتحریم انجام می شود  لذا زمینه برای توسعه روابط اقتصادی بین دو کشور  بیش از گذشته مهیاست.
وی با بیان اینکه روابط اقتصادی دو کشور می تواند بسیار گسترده تر از گذشته باشد افزود : امروز در نشست مسئولان اجرایی دو کشور تصمیم بر این شد که روابط دو کشور از حالت تجاری دو طرف به  روابط اقتصادی جامع  بین  جمهوری اسلامی ایران و هندوستان  تبدیل شود.
رئیس جمهور ادامه داد : وقتی بحث  روابط اقتصادی دو کشور مطرح می شود به مفهوم منطقه ما ایران و کشورهای اطراف با ۴۰۰ میلیون جمیعت و همچنین کشور هندوستان با یک میلیارد  و دویست میلیون نفر جمعیت است.
وی خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط انرژی در ایران و وجود  معادن بسیار غنی در هندوستان، وجود  بندرهای راهبردی مثل چابهار، می تواند زمینه را برای همکاری های مشترک در صنایع مختلف از جمله آلومینیوم ، فولاد و پتروشیمی با یکدیگر مهیا کند.
آقای روحانی گفت : با سرمایه گذاری هندوستان در توسعه بندر چابهار وهمچنین اعتباراتی که  از جانب هندوستان  برای بندر چابهار مد نظر است این بندر می تواند به عنوان به یک نماد بزرگ در همکاری های  دو کشور  بزرگ  ایران و هندوستان تبدیل شود .
رئیس جمهور با بیان اینکه بندر چابهار  به عنوان دالان  ترانزیتی بین جنوب – شرق و جنوب – شمال خواهد بود ، تصریح کرد : با اتمام  پروژه راه آهن بین  مسیر  چابهار و زاهدان  و سپس  بین  زاهدان و سرخس این بندر می تواند نقطه  اتصالی بین کشورهای مختلف از جمله  هندوستان  با افغانستان ، کشورهای آسیای میانه و قفقاز و شرق اروپا باشد .
وی در ادامه با اشاره به نقش بانک ها در روابط اقتصادی دو کشور افزود : بحث های بسیار مهمی در گفتگوهای امروز ما در خصوص نحوه ساماندهی روابط بین بانک ها  انجام شد که امیدواریم  در آینده  نزدیک  تسهیلات بانکی بیش  از گذشته  شرایط را برای روابط اقتصادی وسیع تر بین دو کشور مهیا و آماده کند .
آقای روحانی گفت : با توجه به پیشرفت  کشور هندوستان در زمینه  تکنولوژی های نو و های‌تک به‌ویژه در زمینه آی‌سی‌تی، بیوتکنولوژی، نانوتکنولوژی و هوافضا امروز تصمیم گرفتیم  روابط دو کشور در زمینه های فناوری های نو، دانشگاه ها  و پارک های علم و فناوری  توسعه یابد  .
وی موضوع گردشگری را از دیگر موضوعات گفتگوهای دوجانبه با نخست وزیر هندوستان خواند و یادآور شد: موضوع گردشگری  و روابط دو ملت با توجه به وجود اشتراکات  فراوان دو کشور و همچنین علاقه به زبان های دو طرف، کرسی های زبان فارسی و هندی  در ایران و هند تصمیم گرفته شد  تا روابط دو کشور  در زمینه گردشگری  توسعه یابد.
رئیس جمهور تاکیدکرد : با توجه به اهمیت ثبات و امنیت در منطقه به ویژه  افغانستان ، عراق ، سوریه ، یمن و سایر کشورها و همچنین  معضل   مهم تروریسم  در منطقه تصمیم گرفته  شد تا دو کشور در زمینه مسائل سیاسی و ارتباطات اطلاعاتی روابط نزدیکی را برای  صلح و ثبات و امنیت در منطقه و همچنین مبارزه با تروریسم دنبال کنند.

مناسبات ایران و هند باید به “روابط اقتصادی جامع” تبدیل شود

سپهر نیوز

نخست وزیر هند در تهران

نخست وزیر هند در تهران

به گزارش جهان به نقل از مهر، دیدار و گفت وگو با رییس جمهوری و مقامات ارشد جمهوری اسلامی ایران از مهم ترین برنامه های سفر رسمی نخست وزیر هند به تهران است و انتظار می رود در جریان دیدار وی و دکتر روحانی، علاوه بر موضوعات مرتبط با گسترش روابط دوجانبه در حوزه های مختلف، مسایل مربوط به صلح و ثبات منطقه ای و بین المللی نیز مورد بحث و تبادل نظر قرار گیرد.
 
سفر مودی به ایران نخستین سفر نخست وزیر هند به ایران در ۱۵ سال گذشته است که به دلیل لغو تحریم های علیه ایران، از اهمیت بسیاری برخوردار است.  
 
اسناد و موافقتنامه هایی که قرار است در جریان سفر نخست وزیر هند به تهران امضا شود، بیشتر در بخش های اقتصادی، سرمایه گذاری، تجاری، حمل و نقل و توسعه بنادر، فرهنگی، علمی و دانشگاهی است.
 
کارشناسان معتقدند سفر نارندرا مودی به تهران و امضای این اسناد همکاری، فصل نوینی از روند رو به رشد همکاری های تهران – دهلی نو را در ابعاد مختلف رقم خواهد زد

نخست وزیر هند در تهران

به گزارش جهان به نقل از مهر، دیدار و گفت وگو با رییس جمهوری و مقامات ارشد جمهوری اسلامی ایران از مهم ترین برنامه های سفر رسمی نخست وزیر هند به تهران است و انتظار می رود در جریان دیدار وی و دکتر روحانی، علاوه بر موضوعات مرتبط با گسترش روابط دوجانبه در حوزه های مختلف، مسایل مربوط به صلح و ثبات منطقه ای و بین المللی نیز مورد بحث و تبادل نظر قرار گیرد.
 
سفر مودی به ایران نخستین سفر نخست وزیر هند به ایران در ۱۵ سال گذشته است که به دلیل لغو تحریم های علیه ایران، از اهمیت بسیاری برخوردار است.  
 
اسناد و موافقتنامه هایی که قرار است در جریان سفر نخست وزیر هند به تهران امضا شود، بیشتر در بخش های اقتصادی، سرمایه گذاری، تجاری، حمل و نقل و توسعه بنادر، فرهنگی، علمی و دانشگاهی است.
 
کارشناسان معتقدند سفر نارندرا مودی به تهران و امضای این اسناد همکاری، فصل نوینی از روند رو به رشد همکاری های تهران – دهلی نو را در ابعاد مختلف رقم خواهد زد

نخست وزیر هند در تهران

اخبار دنیای دیجیتال

داعش هند را هم تهدید کرد

داعش هند را هم تهدید کرد

به گزارش جهان به نقل از فارس، گروه تروریستی داعش در پیامی ویدئویی، مسلمانان هند را خطاب قرار داد و ضمن انتقاد از آنها به دلیل همزیستی با «گاوپرست‌ها»، قول داد انتقام کشته‌های تظاهرات خونین 14 سال پیش ایالت گوجرات را بگیرد.

داعش هند را هم تهدید کرد

به گزارش جهان به نقل از فارس، گروه تروریستی داعش در پیامی ویدئویی، مسلمانان هند را خطاب قرار داد و ضمن انتقاد از آنها به دلیل همزیستی با «گاوپرست‌ها»، قول داد انتقام کشته‌های تظاهرات خونین 14 سال پیش ایالت گوجرات را بگیرد.

داعش هند را هم تهدید کرد

car

رقابت چین و هند در تنگه هرمز

رقابت چین و هند در تنگه هرمز

به گزارش جهان، مهر به نقل از آناتولی خبرداد: چین با سرمایه‌گذاری کلان در بندر گوادر پاکستان می‌خواهد حاکمیت دریایی و فعالیت‌های تجاری در منطقه را به دست آورد و هندوستان نیز همانند کشور چین با سرمایه‌گذاری کلان روی بندر چابهار ایران همین هدف را دنبال می‌کند. این نگرانی وجود دارد که این نوع فعالیت‌ها باعث افزایش رقابت‌های تسلیحاتی در منطقه می‌شود.
 
بندرهای گوادر پاکستان و چابهار ایران در منطقه از اهمیت ژئواستراتژیک و ژئوپلیتیک برخوردار بوده و می‌توانند سرنوشت منطقه را تغییر دهند. این دو بندر در ورودی تنگه هرمز که دارای دو سوم ذخایر نفت جهان است و روزانه حدود ۱۷ میلیارد بشکه نفت خام از این طریق به جهان منتقل می‌شود، قرار دارند. بهره برداری کامل از این دو بندر می‌تواند باعث افزایش رقابت‌ها و تنش‌ها در زمینه خطوط كشتيرانی در منطقه شود.
 
هر دو بندر نیز در تقاطع مهم حمل و نقل دریایی بین‌المللی و تجارت نفت قرار داشته و مناطق آسیای مرکزی، آسیای جنوبی و خاورمیانه را به هم وصل می‌کنند. علاوه بر این، بنادر مذکور همچنان برای رسیدن مستقیم به اقیانوس هند از اهمیت اقتصادی و استراتژیکی ویژه برخوردار هستند. تخمین‌زده می‌شود که سالانه حدود ۱۰۰ هزار کشتی از این اقیانوس عبور کرده و حدود ۷۰ درصد تجارت نفت جهان نیز از این مسیر انجام شود.
 
کشورهای چین و هند تاسیس و تامین مالی این بنادر را از نزدیک پیگیری می‌کنند. شرکت سهامی بندر برون مرزی چین (COPHC)، در این راستا سال ۲۰۱۳ بندر گوادر پاکستان را به مدت ۴۰ سال به اجاره گرفت و در این چارچوب میان پکن و اسلام‌آباد توافقنامه ۴۶ میلیاردی در زمینه انرژی به امضا رسید. چین به دنبال ایجاد بزرگراه ۳ هزار کیلومتری میان گوادر پاکستان و کاشغر چین است.
 
از سوی دیگر، ماه مه سال گذشته میان ایران و هند تفاهم‌نامه‌ای که مدت‌ها به تعویق افتاده بود، به امضا رسید. بر اساس این تفاهم‌نامه، هند تا پایان سال ۲۰۱۶ فعالیت توسعه و گسترش ظرفیت بندر چابهار را به اتمام رسانده و همچنین دهلی نو برای ایجاد ترمینال کانتینری و ترمینال باری چندمنظوره ۸۵ میلیون دلار صرف کند.
 
در این راستا، هم از سوی ایران و هم از سوی هند سرمایه‌گذاری‌های چشمگیری صورت گرفته و تهران راه ترانزیتی میان چابهار و زاهدان را راه‌اندازی کرده است. دهلی نیز با سرمایه‌گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری بزرگراه ۲۲۰ کیلومتری زرنج – دلارام را به پایان رساند و این بزرگراه ایران را به افغانستان وصل می‌کند.
 
در اجلاس سه جانبه ی توسعه تجارت بین ایران، افغانستان و هند که ماه‌های گذشته در کابل برگزار شد، بندر چابهار به منظور مسیر جایگزین معرفی شد.
 
واردات نفت و گاز خاورمیانه از طریق بندر گوادر پاکستان برای منافع اقتصادی چین اهمیت ویژه داشته و همچنین پکن به دنبال بهره‌برداری از این بندر برای رسیدن به معادن قاره آفریقا است، زیرا بندر گوادر از لحاظ مسافه نزدیک‌تر و از لحاظ هزینه ارزانتر است.
 
نفوذ به اقیانوس هند در صدر اهداف نظامی کشور چین قرار دارد. چین با استفاده از بندر گوادر که آن را به عنوان جایگزین تنگه مالاکا تلقی می‌کند، به دنبال ایجاد توازن میان خود و حاکمیت آمریکا و هندوستان در دریای عرب است.
 
استفاده کردن از ذخایر نفت ایران و منابع افغانستان یکی از دلایل هندوستان برای گسترش فعالیت‌های خود در بندر چابهار ایران است. همچنین اداره دهلی‌نو که آرزو دارد از کشورهای آسیای میانه نیز انرژی، گاز و نفت وارد کند و در عوض به این کشورها خودرو، کامپیوتر و فن‌آوری اطلاعات صادر کند.
 
رقابت‌های روز افزون میان چین و هندوستان در مورد حاکمیت در بندرهای پاکستان و ایران به نظر می‌رسد که بر آینده منطقه بسیار تاثیرگذار خواهد بود. رقابت احتمالی اقتصاد و دریا‌یی در این منطقه باعث نگرانی جامعه جهانی می‌شود، زیرا آن باعث افزایش رقابت‌های تسلیحاتی کشورهای می‌شود.

رقابت چین و هند در تنگه هرمز

به گزارش جهان، مهر به نقل از آناتولی خبرداد: چین با سرمایه‌گذاری کلان در بندر گوادر پاکستان می‌خواهد حاکمیت دریایی و فعالیت‌های تجاری در منطقه را به دست آورد و هندوستان نیز همانند کشور چین با سرمایه‌گذاری کلان روی بندر چابهار ایران همین هدف را دنبال می‌کند. این نگرانی وجود دارد که این نوع فعالیت‌ها باعث افزایش رقابت‌های تسلیحاتی در منطقه می‌شود.
 
بندرهای گوادر پاکستان و چابهار ایران در منطقه از اهمیت ژئواستراتژیک و ژئوپلیتیک برخوردار بوده و می‌توانند سرنوشت منطقه را تغییر دهند. این دو بندر در ورودی تنگه هرمز که دارای دو سوم ذخایر نفت جهان است و روزانه حدود ۱۷ میلیارد بشکه نفت خام از این طریق به جهان منتقل می‌شود، قرار دارند. بهره برداری کامل از این دو بندر می‌تواند باعث افزایش رقابت‌ها و تنش‌ها در زمینه خطوط كشتيرانی در منطقه شود.
 
هر دو بندر نیز در تقاطع مهم حمل و نقل دریایی بین‌المللی و تجارت نفت قرار داشته و مناطق آسیای مرکزی، آسیای جنوبی و خاورمیانه را به هم وصل می‌کنند. علاوه بر این، بنادر مذکور همچنان برای رسیدن مستقیم به اقیانوس هند از اهمیت اقتصادی و استراتژیکی ویژه برخوردار هستند. تخمین‌زده می‌شود که سالانه حدود ۱۰۰ هزار کشتی از این اقیانوس عبور کرده و حدود ۷۰ درصد تجارت نفت جهان نیز از این مسیر انجام شود.
 
کشورهای چین و هند تاسیس و تامین مالی این بنادر را از نزدیک پیگیری می‌کنند. شرکت سهامی بندر برون مرزی چین (COPHC)، در این راستا سال ۲۰۱۳ بندر گوادر پاکستان را به مدت ۴۰ سال به اجاره گرفت و در این چارچوب میان پکن و اسلام‌آباد توافقنامه ۴۶ میلیاردی در زمینه انرژی به امضا رسید. چین به دنبال ایجاد بزرگراه ۳ هزار کیلومتری میان گوادر پاکستان و کاشغر چین است.
 
از سوی دیگر، ماه مه سال گذشته میان ایران و هند تفاهم‌نامه‌ای که مدت‌ها به تعویق افتاده بود، به امضا رسید. بر اساس این تفاهم‌نامه، هند تا پایان سال ۲۰۱۶ فعالیت توسعه و گسترش ظرفیت بندر چابهار را به اتمام رسانده و همچنین دهلی نو برای ایجاد ترمینال کانتینری و ترمینال باری چندمنظوره ۸۵ میلیون دلار صرف کند.
 
در این راستا، هم از سوی ایران و هم از سوی هند سرمایه‌گذاری‌های چشمگیری صورت گرفته و تهران راه ترانزیتی میان چابهار و زاهدان را راه‌اندازی کرده است. دهلی نیز با سرمایه‌گذاری ۱۰۰ میلیون دلاری بزرگراه ۲۲۰ کیلومتری زرنج – دلارام را به پایان رساند و این بزرگراه ایران را به افغانستان وصل می‌کند.
 
در اجلاس سه جانبه ی توسعه تجارت بین ایران، افغانستان و هند که ماه‌های گذشته در کابل برگزار شد، بندر چابهار به منظور مسیر جایگزین معرفی شد.
 
واردات نفت و گاز خاورمیانه از طریق بندر گوادر پاکستان برای منافع اقتصادی چین اهمیت ویژه داشته و همچنین پکن به دنبال بهره‌برداری از این بندر برای رسیدن به معادن قاره آفریقا است، زیرا بندر گوادر از لحاظ مسافه نزدیک‌تر و از لحاظ هزینه ارزانتر است.
 
نفوذ به اقیانوس هند در صدر اهداف نظامی کشور چین قرار دارد. چین با استفاده از بندر گوادر که آن را به عنوان جایگزین تنگه مالاکا تلقی می‌کند، به دنبال ایجاد توازن میان خود و حاکمیت آمریکا و هندوستان در دریای عرب است.
 
استفاده کردن از ذخایر نفت ایران و منابع افغانستان یکی از دلایل هندوستان برای گسترش فعالیت‌های خود در بندر چابهار ایران است. همچنین اداره دهلی‌نو که آرزو دارد از کشورهای آسیای میانه نیز انرژی، گاز و نفت وارد کند و در عوض به این کشورها خودرو، کامپیوتر و فن‌آوری اطلاعات صادر کند.
 
رقابت‌های روز افزون میان چین و هندوستان در مورد حاکمیت در بندرهای پاکستان و ایران به نظر می‌رسد که بر آینده منطقه بسیار تاثیرگذار خواهد بود. رقابت احتمالی اقتصاد و دریا‌یی در این منطقه باعث نگرانی جامعه جهانی می‌شود، زیرا آن باعث افزایش رقابت‌های تسلیحاتی کشورهای می‌شود.

رقابت چین و هند در تنگه هرمز

خرید بک لینک

تلگرام

علت نزدیک شدن هند به آمریکا

علت نزدیک شدن هند به آمریکا

به گزارش جهان به نقل از تسنیم، سی راجا موهان، مدیر برنامه اندیشکده کارنگی در هند و سردبیر مشاور روزنامه ایندین اکسپرس در مقاله‌ای که آن را در این روزنامه به منتشر کرده تصریح می‌کند «دهلی نو نباید اجازه دهد سیاست آن نسبت به پکن که مبنی بر عقل سلیم بوده به ترک نفس نسبت به واشنگتن تبدیل شود».
 
وی در این یاداشت آورده است: برخی در دهلی نو احساس نگرانی می‌کنند که گسترش مشارکت نظامی با آمریکا ممکن است پیامدهای عظیمی منفی در زمینه ارتباط دهلی با پکن داشته باشد. این دیدگاه که هند به چین راجع به مشارکت خود با آمریکا وتوی یک جانبه اعطاء نماید نشانگر عدم اعتماد به نفس مداوم در دهلی نو می‌باشد. این روش نشانگر آگاهی ناچیزی از سنت‌های جغرافیایی و سیاسی چین و روشهای دیپلماتیک هند می‌باشد.
 
در دوران تنش های جدیدی بین آمریکا و چین، برای دهلی نو بهتر خواهد بود که روابط خود را با واشنگتن و پکن با احتیاط بسیار مدیریت کند. سئوال این است که اگر دهلی نو با واشنگتن روابطی گرم برقرار کند، آیا پکن واقعاً نگران خواهد شد؟ برای پاسخ به این سئوال، برای یک لحظه روابط چین با پاکستان را بررسی کنید. اگر همکاری نظامی با آمریکا عامل تعیین کننده ای در روابط چین با سایر کشورها می بود، پکن باید نسبت به اسلام آباد بسیار متخاصم باشد.
 
اما چیزی که ما طی چند دهه گذشته شاهد آن بودیم این است که چین دارای «مشارکت پایدار all  weather partnership  با پاکستان می‌باشد در حالی که پاکستان شریک قدیمی نظامی آمریکا بوده است و دارای اختلافات پایداری با هند غیرمتعهد می باشد. پاکستان جزء ائتلافات زمان جنگ سرد آمریکا در پیرامون چین در دهه 1950 بوده است. در دهه 1980، پاکستان در جبهه اول جنگ اوراسیایی آمریکا قرار داشته است.
 
پس از واقعه یازده سپتامبر، آمریکا پاکستان را بعنوان یک «متحد عمده غیر ناتو» : major non- Nato ally  توصیف نموده و کمک 30 میلیارد دلاری را به سمت این کشور سرازیر کرد.
 
پکن ظاهراً با این سابقه پاکستان مشکلی نداشته است. حتی در شرایط کنونی که چین برتری آمریکا در منطقه آسیای شرقی را به چالش آورده است این کشور بسیار خوشحال به نظر می رسد که با پاکستان و آمریکا در طراحی آینده افغانستان مشارکت داشته باشد. ائتلافات رو به تغییر چین با سایر قدرت ها را نیز بررسی کنید. مائو ، در سال 1950، بلافاصله پس از تشکیل جمهوری خلق چین بازدیدی را از مسکو انجام داد و حاضر نبود به کشور متبوعش برگردد تا زمانی که استالین ائتلاف نظامی با پکن را امضاء کرد.
 
یک دهه بعد، مائو روسیه را بعنوان «امپریالیست سوسیالیستی» محکوم نمود و شروع به برقراری روابط با آمریکا کرد. چین که در دوران دهه 1950 حضور نظامی آمریکا در آسیا را محکوم کرد در دهه های 1970 و 1980 آن را توجیه کرده و گفت که این حضور جهت مقابله با قدرت شوروی و بعنوان پادزهری در برابر تجهیز مجدد ژاپن مفید می باشد.
 
چین الان دوباره با روسیه مشارکت راهبردی برقرار نموده است و سعی دارد آمریکا را از آسیا اخراج کند. اما معنی آن این نیست که چین از مشارکت با متحدین آمریکا در آسیا صرفنظر کند. برای چین معنی آن این است که برای هر محیط ویژه سیاست های خود را محتاطانه طراحی کند و هر کشور را براساس روابط آن با واشنگتن قضاوت نکند. ژاپن بعنوان «ناو هواپیما بر غرق نشدنی» آمریکا محسوب می شود. اما چین همزمان با نگهداشتن روابط نزدیک اقتصادی با ژاپن علیه این کشور فشار شدید سیاسی را اعمال می نماید.
 
چین سعی دارد روابط خود با کره جنوبی را گسترش دهد در حالی که کره جنوبی میزبان حدود 28 هزار نیروهای آمریکا می باشد. پکن نسبت به ویتنام که به آمریکا نزدیک تر می شود سیاست چماق و هویج را در نظر گرفته است.
 
برخی تحلیلگران چینی سیاست های رو به تغییر دهلی نو را در مقایسه با محافل راهبردی خود هند بهتر ارزیابی می‌کنند. آنان فکر می‌کنند که امروز دهلی نو مانند رهبر چین، مائو، یک بازی بسیار ماهرانه را دنبال میکند که به منظور «ایجاد توازن با همسایه» (شوروی) با «کشور دورافتاده» (آمریکا) ائتلاف ایجاد کرده بود.
 
این لرد پالمرستون نخست وزیر انگلیس در قرن نوزدهم نبود که گفت که کشورها دوستان یا متحدین دائمی نداشته و فقط دارای منافع دائمی هستند. این اندیشه جزء لاینفک هنر حکومت داری در چین و هند بوده است.
 
هند نیز، مانند چین مدرن، از تغییر شرکای خود احتراز نکرده و مقررات سیاست خارجی خود را طبق نیازهای روز تفسیر کرده است. جواهرلعل نهرو که موجد اندیشه عدم تعهد بود، هنگامیکه چین در سال 1962 هند را مورد حمله نظامی قرار داد، برای کمک نظامی به سوی آمریکا روی آورد. وقتی که آمریکا و چین باهم دوست شدند، ایندرا گاندی، دختر نهرو، در سال 1971 با شوروی پیمان صلح و دوستی را امضاء نمود. ایندرا گاندی و پسرش راجیوگاندی در دهه 1980 از طریق کاهش  تمایل هند به شوروی روابط هند با آمریکا و اروپای غربی را اصلاح نمودند.
 
با توجه به اینکه امروز توازن قدرت در آسیا رو به تغییر می باشد، نخست وزیر ناریندرا مودی، مانند ایندرا گاندی و راجیوگاندی، روابط هند با قدرت های بزرگ را مجدداً تنظیم می کند. اما کسانی در دهلی که پیروان همان برنامه قدیم سیاست خارجی می باشند امروز نیز مانند سال 1971 برای هیچ تغییر تعجب آوری در سیاست آمادگی ندارند. مانند امروز، آن موقع نیز، مخالفین سیاسی ایندرا گاندی، دهلی نو را به صرفنظر از سیاست عدم تعهد متهم نموده بودند.
 
بنا بر این نه دهلی نو و نه پکن در اعمال تغییرات جغرافیایی سیاسی بی تقصیر بوده اند. در پایان می توان گفت که آمریکا به هیچ دلیلی مشکل اصلی بین هند و چین نمی باشد. این مشکل مربوط به رقابت شان بر سر حق حاکمیت این دو کشور بر کشمیر، تبت و آروناچال پرادش می باشد.
 
شعارهای هند در دهه 1950 در زمینه عدم تعهد، همبستگی آسیایی و «هندی و چینی باهم برادر هستند» مشکلات امنیتی این کشور را با پکن کم نکرد. دعاوی هند راجع به خودمختاری راهبردی و ترک نفس نسبت به آمریکا تاثیری بر چین نخواهد گذاشت.
 
اگر حل و فصل مسائل ارضی امکان پذیر نباشد، دهلی نو باید توجه خود را به سوی مدیریت این مسائل و گسترش مشارکت اقتصادی با پکن متمرکز نماید. زمانی که هند و چین برای یکدیگر یک تهدید سیاسی نباشند و قادر به داشتن درآمد از بازار یکدیگر باشند دلیلی برای نگرانی راجع به روابط با طرف های ثالث وجود نخواهد داشت.

علت نزدیک شدن هند به آمریکا

به گزارش جهان به نقل از تسنیم، سی راجا موهان، مدیر برنامه اندیشکده کارنگی در هند و سردبیر مشاور روزنامه ایندین اکسپرس در مقاله‌ای که آن را در این روزنامه به منتشر کرده تصریح می‌کند «دهلی نو نباید اجازه دهد سیاست آن نسبت به پکن که مبنی بر عقل سلیم بوده به ترک نفس نسبت به واشنگتن تبدیل شود».
 
وی در این یاداشت آورده است: برخی در دهلی نو احساس نگرانی می‌کنند که گسترش مشارکت نظامی با آمریکا ممکن است پیامدهای عظیمی منفی در زمینه ارتباط دهلی با پکن داشته باشد. این دیدگاه که هند به چین راجع به مشارکت خود با آمریکا وتوی یک جانبه اعطاء نماید نشانگر عدم اعتماد به نفس مداوم در دهلی نو می‌باشد. این روش نشانگر آگاهی ناچیزی از سنت‌های جغرافیایی و سیاسی چین و روشهای دیپلماتیک هند می‌باشد.
 
در دوران تنش های جدیدی بین آمریکا و چین، برای دهلی نو بهتر خواهد بود که روابط خود را با واشنگتن و پکن با احتیاط بسیار مدیریت کند. سئوال این است که اگر دهلی نو با واشنگتن روابطی گرم برقرار کند، آیا پکن واقعاً نگران خواهد شد؟ برای پاسخ به این سئوال، برای یک لحظه روابط چین با پاکستان را بررسی کنید. اگر همکاری نظامی با آمریکا عامل تعیین کننده ای در روابط چین با سایر کشورها می بود، پکن باید نسبت به اسلام آباد بسیار متخاصم باشد.
 
اما چیزی که ما طی چند دهه گذشته شاهد آن بودیم این است که چین دارای «مشارکت پایدار all  weather partnership  با پاکستان می‌باشد در حالی که پاکستان شریک قدیمی نظامی آمریکا بوده است و دارای اختلافات پایداری با هند غیرمتعهد می باشد. پاکستان جزء ائتلافات زمان جنگ سرد آمریکا در پیرامون چین در دهه 1950 بوده است. در دهه 1980، پاکستان در جبهه اول جنگ اوراسیایی آمریکا قرار داشته است.
 
پس از واقعه یازده سپتامبر، آمریکا پاکستان را بعنوان یک «متحد عمده غیر ناتو» : major non- Nato ally  توصیف نموده و کمک 30 میلیارد دلاری را به سمت این کشور سرازیر کرد.
 
پکن ظاهراً با این سابقه پاکستان مشکلی نداشته است. حتی در شرایط کنونی که چین برتری آمریکا در منطقه آسیای شرقی را به چالش آورده است این کشور بسیار خوشحال به نظر می رسد که با پاکستان و آمریکا در طراحی آینده افغانستان مشارکت داشته باشد. ائتلافات رو به تغییر چین با سایر قدرت ها را نیز بررسی کنید. مائو ، در سال 1950، بلافاصله پس از تشکیل جمهوری خلق چین بازدیدی را از مسکو انجام داد و حاضر نبود به کشور متبوعش برگردد تا زمانی که استالین ائتلاف نظامی با پکن را امضاء کرد.
 
یک دهه بعد، مائو روسیه را بعنوان «امپریالیست سوسیالیستی» محکوم نمود و شروع به برقراری روابط با آمریکا کرد. چین که در دوران دهه 1950 حضور نظامی آمریکا در آسیا را محکوم کرد در دهه های 1970 و 1980 آن را توجیه کرده و گفت که این حضور جهت مقابله با قدرت شوروی و بعنوان پادزهری در برابر تجهیز مجدد ژاپن مفید می باشد.
 
چین الان دوباره با روسیه مشارکت راهبردی برقرار نموده است و سعی دارد آمریکا را از آسیا اخراج کند. اما معنی آن این نیست که چین از مشارکت با متحدین آمریکا در آسیا صرفنظر کند. برای چین معنی آن این است که برای هر محیط ویژه سیاست های خود را محتاطانه طراحی کند و هر کشور را براساس روابط آن با واشنگتن قضاوت نکند. ژاپن بعنوان «ناو هواپیما بر غرق نشدنی» آمریکا محسوب می شود. اما چین همزمان با نگهداشتن روابط نزدیک اقتصادی با ژاپن علیه این کشور فشار شدید سیاسی را اعمال می نماید.
 
چین سعی دارد روابط خود با کره جنوبی را گسترش دهد در حالی که کره جنوبی میزبان حدود 28 هزار نیروهای آمریکا می باشد. پکن نسبت به ویتنام که به آمریکا نزدیک تر می شود سیاست چماق و هویج را در نظر گرفته است.
 
برخی تحلیلگران چینی سیاست های رو به تغییر دهلی نو را در مقایسه با محافل راهبردی خود هند بهتر ارزیابی می‌کنند. آنان فکر می‌کنند که امروز دهلی نو مانند رهبر چین، مائو، یک بازی بسیار ماهرانه را دنبال میکند که به منظور «ایجاد توازن با همسایه» (شوروی) با «کشور دورافتاده» (آمریکا) ائتلاف ایجاد کرده بود.
 
این لرد پالمرستون نخست وزیر انگلیس در قرن نوزدهم نبود که گفت که کشورها دوستان یا متحدین دائمی نداشته و فقط دارای منافع دائمی هستند. این اندیشه جزء لاینفک هنر حکومت داری در چین و هند بوده است.
 
هند نیز، مانند چین مدرن، از تغییر شرکای خود احتراز نکرده و مقررات سیاست خارجی خود را طبق نیازهای روز تفسیر کرده است. جواهرلعل نهرو که موجد اندیشه عدم تعهد بود، هنگامیکه چین در سال 1962 هند را مورد حمله نظامی قرار داد، برای کمک نظامی به سوی آمریکا روی آورد. وقتی که آمریکا و چین باهم دوست شدند، ایندرا گاندی، دختر نهرو، در سال 1971 با شوروی پیمان صلح و دوستی را امضاء نمود. ایندرا گاندی و پسرش راجیوگاندی در دهه 1980 از طریق کاهش  تمایل هند به شوروی روابط هند با آمریکا و اروپای غربی را اصلاح نمودند.
 
با توجه به اینکه امروز توازن قدرت در آسیا رو به تغییر می باشد، نخست وزیر ناریندرا مودی، مانند ایندرا گاندی و راجیوگاندی، روابط هند با قدرت های بزرگ را مجدداً تنظیم می کند. اما کسانی در دهلی که پیروان همان برنامه قدیم سیاست خارجی می باشند امروز نیز مانند سال 1971 برای هیچ تغییر تعجب آوری در سیاست آمادگی ندارند. مانند امروز، آن موقع نیز، مخالفین سیاسی ایندرا گاندی، دهلی نو را به صرفنظر از سیاست عدم تعهد متهم نموده بودند.
 
بنا بر این نه دهلی نو و نه پکن در اعمال تغییرات جغرافیایی سیاسی بی تقصیر بوده اند. در پایان می توان گفت که آمریکا به هیچ دلیلی مشکل اصلی بین هند و چین نمی باشد. این مشکل مربوط به رقابت شان بر سر حق حاکمیت این دو کشور بر کشمیر، تبت و آروناچال پرادش می باشد.
 
شعارهای هند در دهه 1950 در زمینه عدم تعهد، همبستگی آسیایی و «هندی و چینی باهم برادر هستند» مشکلات امنیتی این کشور را با پکن کم نکرد. دعاوی هند راجع به خودمختاری راهبردی و ترک نفس نسبت به آمریکا تاثیری بر چین نخواهد گذاشت.
 
اگر حل و فصل مسائل ارضی امکان پذیر نباشد، دهلی نو باید توجه خود را به سوی مدیریت این مسائل و گسترش مشارکت اقتصادی با پکن متمرکز نماید. زمانی که هند و چین برای یکدیگر یک تهدید سیاسی نباشند و قادر به داشتن درآمد از بازار یکدیگر باشند دلیلی برای نگرانی راجع به روابط با طرف های ثالث وجود نخواهد داشت.

علت نزدیک شدن هند به آمریکا

فروش بک لینک

روزنامه قانون

بهره‌ای ناچیز در مقابل بدهی نفتی هند

بهره‌ای ناچیز در مقابل بدهی نفتی هند

به گزارش جهان، فارس به نقل از بیزینس استاندارد خبر داد: هند به عنوان حسن‌نیت، با پرداخت بهره 1.5 درصدی بر 6.5 میلیارد دلار بدهی نفتی پالایشگاه‌های هندی نظیر اساراویل و مانگالور به ایران موافقت کرد.
 
ایران به دنبال بهره 75 واحد پایه لیبور- پلاس برای 6.5 میلیارد دلار بدهی پالایشگاه‌های هند بود تا از این طریق خسارات ناشی از نوسانات ارزی را جبران کند.
 
یک مقام وزارت دارایی هند گفت: «اگرچه ما اعتقاد داریم که هیچ بهره‌ای به این پول تعلق نمی‌گیرد اما به عنوان حسن‌نیت، شرکت‌های نفتی با پرداخت نرخ بهره موافقت کردند… بهره 75 واحد پایه لیبور- پلاس آمریکا برای 7 روز با نرخ بهره حدودا 1.5 درصدی برابر است.»
 
تقاضا برای دریافت بهره در دیدار دارمندرا پرادهان، وزیر نفت هند با ولی‌الله سیف، رئیس‌کل بانک مرکزی ایران در 9 آوریل در تهران مطرح شد.
 
به نوشته این پایگاه خبری هندی، این درخواست پس از بروز تغییراتی در نرخ ارزهای خارجی مطرح شد.
 
ایران هر بشکه نفت خود را به پالایشگاه‌های هندی نظیر اسار و مانگالور به دلار فروخته است. حدود 45 درصد پول این نفت به روپیه در بانک یو‌آسی سپرده‌گذاری شده است و 55 درصد باقی آن قرار بود تا هر زمان که کانال‌های بانکی گشوده شد، پرداخت شود.
 
اکنون با لغو تحریم‌ها، ایران خواهان پرداخت بدهی تسویه نشده خود است اما اسار اویل و دیگر پالایشگاه‌ها می‌خواهند به ایران با نرخ متداول ارز در زمان خرید نفت در 3 سال گذشته پرداخت‌ها را انجام دهند.
 
در فوریه 2013، زمانی سیستم پرداخت 45 و 55 درصد ایجاد شد، هر دلار کمتر از 55 روپیه بود که در حال حاضر هر دلار آمریکا 67 روپیه است.
 
وی افزود: «ایران معتقد است که با توجه به نوسانات نرخ ارز حدود 1500 کرور روپیه (15 میلیارد روپیه) خسارت ببیند و این نرخ بهره به جبران این خسارت کمک خواهد کرد.»
 
این مقام هندی افزود علی‌رغم «موافقتنامه پرداخت دو جانبه» که در آگوست 2012 میان 2 کشور برقرار شد و نرخ بهره‌ای در آن پیش‌بینی نشده است، هند با پرداخت بهره موافق است.

بهره‌ای ناچیز در مقابل بدهی نفتی هند

به گزارش جهان، فارس به نقل از بیزینس استاندارد خبر داد: هند به عنوان حسن‌نیت، با پرداخت بهره 1.5 درصدی بر 6.5 میلیارد دلار بدهی نفتی پالایشگاه‌های هندی نظیر اساراویل و مانگالور به ایران موافقت کرد.
 
ایران به دنبال بهره 75 واحد پایه لیبور- پلاس برای 6.5 میلیارد دلار بدهی پالایشگاه‌های هند بود تا از این طریق خسارات ناشی از نوسانات ارزی را جبران کند.
 
یک مقام وزارت دارایی هند گفت: «اگرچه ما اعتقاد داریم که هیچ بهره‌ای به این پول تعلق نمی‌گیرد اما به عنوان حسن‌نیت، شرکت‌های نفتی با پرداخت نرخ بهره موافقت کردند… بهره 75 واحد پایه لیبور- پلاس آمریکا برای 7 روز با نرخ بهره حدودا 1.5 درصدی برابر است.»
 
تقاضا برای دریافت بهره در دیدار دارمندرا پرادهان، وزیر نفت هند با ولی‌الله سیف، رئیس‌کل بانک مرکزی ایران در 9 آوریل در تهران مطرح شد.
 
به نوشته این پایگاه خبری هندی، این درخواست پس از بروز تغییراتی در نرخ ارزهای خارجی مطرح شد.
 
ایران هر بشکه نفت خود را به پالایشگاه‌های هندی نظیر اسار و مانگالور به دلار فروخته است. حدود 45 درصد پول این نفت به روپیه در بانک یو‌آسی سپرده‌گذاری شده است و 55 درصد باقی آن قرار بود تا هر زمان که کانال‌های بانکی گشوده شد، پرداخت شود.
 
اکنون با لغو تحریم‌ها، ایران خواهان پرداخت بدهی تسویه نشده خود است اما اسار اویل و دیگر پالایشگاه‌ها می‌خواهند به ایران با نرخ متداول ارز در زمان خرید نفت در 3 سال گذشته پرداخت‌ها را انجام دهند.
 
در فوریه 2013، زمانی سیستم پرداخت 45 و 55 درصد ایجاد شد، هر دلار کمتر از 55 روپیه بود که در حال حاضر هر دلار آمریکا 67 روپیه است.
 
وی افزود: «ایران معتقد است که با توجه به نوسانات نرخ ارز حدود 1500 کرور روپیه (15 میلیارد روپیه) خسارت ببیند و این نرخ بهره به جبران این خسارت کمک خواهد کرد.»
 
این مقام هندی افزود علی‌رغم «موافقتنامه پرداخت دو جانبه» که در آگوست 2012 میان 2 کشور برقرار شد و نرخ بهره‌ای در آن پیش‌بینی نشده است، هند با پرداخت بهره موافق است.

بهره‌ای ناچیز در مقابل بدهی نفتی هند

بک لینک رنک 6

ganool review

جزئیات دیدار روحانی با وزیرخارجه هند

جزئیات دیدار روحانی با وزیرخارجه هند

به گزارش جهان به نقل از مهر حجت‌الاسلام حسن روحانی عصر یکشنبه در دیدار خانم”سوشما سواراج ” وزیر خارجه هند،  گفت: تاریخ گذشته روابط و قرابت فرهنگی دو کشور، پایه و اساس خوبی برای توسعه بیش از پیش روابط مشترک در همه حوزه های مورد علاقه است و توسعه این روابط دوجانبه به روابطی چندجانبه، به نفع منطقه است.
 
روحانی به توانمندی ها و امکانات دو کشور بزرگ ایران و هند اشاره کرد و اظهارداشت: تهران و دهلی نو منافع مشترک فراوانی دارند و می‌توانند ضمن توسعه راهبردی روابط اقتصادی، در حوزه سیاسی و موضوعات منطقه ای و  بین‌المللی نیز همکاری‌های گسترده‌ای داشته باشند.
 
رییس جمهور با تاکید بر اینکه سفرهای اخیر و آینده مقام های عالیرتبه دو کشور، نقش مهمی در توسعه همکاریها خواهد داشت، گفت: اقتصادهای ایران و هند مکمل یکدیگر هستند و ایران قادر است منبعی مطمئن در تامین انرژی مورد نیاز اقتصاد رو به توسعه  هند باشد.
 
روحانی به اشتراکات فرهنگی و پیشرفت علمی دو کشور اشاره کرد و افزود: ایران و هندوستان در عرصه های علمی و فناوری نیز پیشرفت های خوبی داشته اند و مناسب است همکاری های مشترکی را نیز در این حوزه آغاز کنند.
 
رییس جمهور ابراز امیدواری کرد که در جریان دیدار مسوولان عالی رتبه ایران و هند، دو کشور در عرصه موضوعات دوجانبه و منطقه ای و بویژه بحث تروریسم که منطقه با آن درگیر است، رایزنی ها و همکاری های خود را تقویت کنند.
 
وزیر خارجه هند نیز در این دیدار گفت: هندوستان خواهان توسعه و تقویت همکاری ها با جمهوری اسلامی ایران در تمام زمینه ها است.
 
خانم “سواراج ” پیوند مستحکم ملت های ایران و هندوستان را عاملی مهم در گسترش و تعمیق همکاری های سیاسی و اقتصادی میان دو دولت برشمرد و گفت: هندوستان به عنوان یک اقتصاد نوظهور و نیازمند انرژی،  خواهان بنای رابطه ای مبتنی بر همگرایی با نتیجه برد – برد برای هر دو کشور است و این روابط باید فراتر از همکاری های تجاری تعریف شود.
 
وی همچنین با اشاره به زمینه های متنوع سرمایه گذاری و همکاری با ایران، گفت: هندوستان از طریق بندر چابهار می تواند به تمام منطقه آسیای میانه و قفقاز مرتبط شود و این نه تنها به نفع دو کشور بلکه به نفع منطقه است.

جزئیات دیدار روحانی با وزیرخارجه هند

به گزارش جهان به نقل از مهر حجت‌الاسلام حسن روحانی عصر یکشنبه در دیدار خانم”سوشما سواراج ” وزیر خارجه هند،  گفت: تاریخ گذشته روابط و قرابت فرهنگی دو کشور، پایه و اساس خوبی برای توسعه بیش از پیش روابط مشترک در همه حوزه های مورد علاقه است و توسعه این روابط دوجانبه به روابطی چندجانبه، به نفع منطقه است.
 
روحانی به توانمندی ها و امکانات دو کشور بزرگ ایران و هند اشاره کرد و اظهارداشت: تهران و دهلی نو منافع مشترک فراوانی دارند و می‌توانند ضمن توسعه راهبردی روابط اقتصادی، در حوزه سیاسی و موضوعات منطقه ای و  بین‌المللی نیز همکاری‌های گسترده‌ای داشته باشند.
 
رییس جمهور با تاکید بر اینکه سفرهای اخیر و آینده مقام های عالیرتبه دو کشور، نقش مهمی در توسعه همکاریها خواهد داشت، گفت: اقتصادهای ایران و هند مکمل یکدیگر هستند و ایران قادر است منبعی مطمئن در تامین انرژی مورد نیاز اقتصاد رو به توسعه  هند باشد.
 
روحانی به اشتراکات فرهنگی و پیشرفت علمی دو کشور اشاره کرد و افزود: ایران و هندوستان در عرصه های علمی و فناوری نیز پیشرفت های خوبی داشته اند و مناسب است همکاری های مشترکی را نیز در این حوزه آغاز کنند.
 
رییس جمهور ابراز امیدواری کرد که در جریان دیدار مسوولان عالی رتبه ایران و هند، دو کشور در عرصه موضوعات دوجانبه و منطقه ای و بویژه بحث تروریسم که منطقه با آن درگیر است، رایزنی ها و همکاری های خود را تقویت کنند.
 
وزیر خارجه هند نیز در این دیدار گفت: هندوستان خواهان توسعه و تقویت همکاری ها با جمهوری اسلامی ایران در تمام زمینه ها است.
 
خانم “سواراج ” پیوند مستحکم ملت های ایران و هندوستان را عاملی مهم در گسترش و تعمیق همکاری های سیاسی و اقتصادی میان دو دولت برشمرد و گفت: هندوستان به عنوان یک اقتصاد نوظهور و نیازمند انرژی،  خواهان بنای رابطه ای مبتنی بر همگرایی با نتیجه برد – برد برای هر دو کشور است و این روابط باید فراتر از همکاری های تجاری تعریف شود.
 
وی همچنین با اشاره به زمینه های متنوع سرمایه گذاری و همکاری با ایران، گفت: هندوستان از طریق بندر چابهار می تواند به تمام منطقه آسیای میانه و قفقاز مرتبط شود و این نه تنها به نفع دو کشور بلکه به نفع منطقه است.

جزئیات دیدار روحانی با وزیرخارجه هند

خرید بک لینک

آهنگ جدید

زمان پرداخت بدهی‌های نفتی هند به ایران

زمان پرداخت بدهی‌های نفتی هند به ایران

به گزارش جهان به نقل از تسنیم، دارمندراپرادهان در نشست اقتصادی ایران و هند اظهار کرد: در پروژه «فرزاد بی» که قبل از تحریم‌ها در ایران آغاز شد با کمک و موافقت دولت ایران شرایط پساتحریم نیز فراهم شده است که با ترک مناقصه دوباره کار را ادامه می‌دهیم.  
 
وی افزود: ایران قرار است برای طرح‌های دیگر نیز سازو و کارهای جدید مناقصه را اعلام کند که پس از اعلام ما در این طرح‌ها ورود می‌کنیم.  
 
وزیر نفت و گاز هند ادامه داد: با توجه به این که ایران مازاد تولید گاز دارد این شرایط برای ما جذاب است و اگر قیمت‌های پیشنهادی شما مناسب باشد به شکل ویژه‌ای از کشتی گرفته تا خط لوله گاز ایران را خریداری و منتقل می‌کنیم.  
 
وی تاکید کرد: در این نشست 25 نفر از مسئولین اجرایی شرکت‌های برتر نفت و گاز و پتروشیمی هند و مسئولان هندی حضور دارند تا در شرایط جدید پساتحریم ایران روابط اقتصادی خود را توسعه دهیم.  
 
وزیر نفت و گاز هند تاکید کرد: توسعه روابط با ایران در راستای راهبرد سیاست‌های دولت هند بوده و ما برای توسعه روابط با دیگر کشورها نظام خود را یکپارچه کرده‌ایم و مالیات بر شرکت‌ها را از 34 درصد به 25 درصد تقلیل داده‌ایم.  
 
این مقام هندی گفت: هند در شرایط کنونی سریعترین اقتصاد در حال رشد دنیا را دارد و در 5 سال آینده بیشترین رشد اقتصادی متعلق به کشور ما است به طوری که در سال 2020 نیاز انرژی ما به سومین کشور مصرف کننده نفت جهان و در سال 2040 به تراز آمریکا می‌رسیم.  
 
وی اضافه کرد: هند فرصت‌های خوبی برای سرمایه‌گذاری دارد که بنا داریم با شرکت‌های ایرانی در این ارتباط صحبت کنیم.  
 
مقام مسئول بخش نفت و گاز هند گفت: در گذشته نه چندان دور ایران دومین تامین کننده نفت خام هند بود و اکنون به رتبه ششم رسیده که بنا داریم دوباره ایران را دوم کنیم.  
 
وی با بیان این که شرکت‌های نفتی هند 35 میلیارد دلار جذب سرمایه‌گذاری خارجی داشته‌اند گفت: از شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران ایرانی نیز درخواست می‌شود در بخش‌های نفت و گاز هند سرمایه‌گذاری کنند.
 
وزیر نفت و گاز هند یادآور شد: بند چابهار حلقه‌ واسطه توسعه روابط اقتصادی ایران و هند است ما مایل به تولید کود، آلومینیوم، فولاد و توسعه زیرساخت‌ها در این بند هستیم.  
 
وی در پایان صحبت‌های خود گفت: بنا داریم که 20 میلیارد دلار در میدان گازی «فرزاد بی» و بند چابهار سرمایه‌گذاری کنیم.

زمان پرداخت بدهی‌های نفتی هند به ایران

به گزارش جهان به نقل از تسنیم، دارمندراپرادهان در نشست اقتصادی ایران و هند اظهار کرد: در پروژه «فرزاد بی» که قبل از تحریم‌ها در ایران آغاز شد با کمک و موافقت دولت ایران شرایط پساتحریم نیز فراهم شده است که با ترک مناقصه دوباره کار را ادامه می‌دهیم.  
 
وی افزود: ایران قرار است برای طرح‌های دیگر نیز سازو و کارهای جدید مناقصه را اعلام کند که پس از اعلام ما در این طرح‌ها ورود می‌کنیم.  
 
وزیر نفت و گاز هند ادامه داد: با توجه به این که ایران مازاد تولید گاز دارد این شرایط برای ما جذاب است و اگر قیمت‌های پیشنهادی شما مناسب باشد به شکل ویژه‌ای از کشتی گرفته تا خط لوله گاز ایران را خریداری و منتقل می‌کنیم.  
 
وی تاکید کرد: در این نشست 25 نفر از مسئولین اجرایی شرکت‌های برتر نفت و گاز و پتروشیمی هند و مسئولان هندی حضور دارند تا در شرایط جدید پساتحریم ایران روابط اقتصادی خود را توسعه دهیم.  
 
وزیر نفت و گاز هند تاکید کرد: توسعه روابط با ایران در راستای راهبرد سیاست‌های دولت هند بوده و ما برای توسعه روابط با دیگر کشورها نظام خود را یکپارچه کرده‌ایم و مالیات بر شرکت‌ها را از 34 درصد به 25 درصد تقلیل داده‌ایم.  
 
این مقام هندی گفت: هند در شرایط کنونی سریعترین اقتصاد در حال رشد دنیا را دارد و در 5 سال آینده بیشترین رشد اقتصادی متعلق به کشور ما است به طوری که در سال 2020 نیاز انرژی ما به سومین کشور مصرف کننده نفت جهان و در سال 2040 به تراز آمریکا می‌رسیم.  
 
وی اضافه کرد: هند فرصت‌های خوبی برای سرمایه‌گذاری دارد که بنا داریم با شرکت‌های ایرانی در این ارتباط صحبت کنیم.  
 
مقام مسئول بخش نفت و گاز هند گفت: در گذشته نه چندان دور ایران دومین تامین کننده نفت خام هند بود و اکنون به رتبه ششم رسیده که بنا داریم دوباره ایران را دوم کنیم.  
 
وی با بیان این که شرکت‌های نفتی هند 35 میلیارد دلار جذب سرمایه‌گذاری خارجی داشته‌اند گفت: از شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران ایرانی نیز درخواست می‌شود در بخش‌های نفت و گاز هند سرمایه‌گذاری کنند.
 
وزیر نفت و گاز هند یادآور شد: بند چابهار حلقه‌ واسطه توسعه روابط اقتصادی ایران و هند است ما مایل به تولید کود، آلومینیوم، فولاد و توسعه زیرساخت‌ها در این بند هستیم.  
 
وی در پایان صحبت‌های خود گفت: بنا داریم که 20 میلیارد دلار در میدان گازی «فرزاد بی» و بند چابهار سرمایه‌گذاری کنیم.

زمان پرداخت بدهی‌های نفتی هند به ایران

بک لینک رنک 7

کابینه هند خط اعتباری به ایران اعطا کرد

کابینه هند خط اعتباری به ایران اعطا کرد

به گزارش جهان به نقل از فارس، کابینه هند امروز (چهارشنبه) با افزایش خط اعتباری 450 میلیون دلاری برای افزایش روابط تجاری بین تهران و دهلی‌نو  بعد از رفع تحریم‌های بین‌المللی موافقت کرد.
 
به نوشته خبرگزاری «رویترز» خط اعتباری هند  را قادر می‌سازد تا به صادرات کالا و دیگر خدمات به ایران پرداخته و همچنین در زمینه صنایع فولاد نیز با ایران همکاری نماید.
 
شرکت دولتی «استیل اتوریتی»  و شرکت خصوصی «جیندال استیل» هند قراردادهایی با ایران را به ارزش 255 میلیون دلار در سال 2015 منعقد نمودند که بر اساس آن این دو شرکت هندی به ایران 250 هزار تن فولاد صادر می‌نمایند که البته دلیل نهایی نشدن خط اعتباری از سوی دولت هند این پروژه هنوز آغاز نشده است.
 
در بیانیه دولت هند آمده است، افزایش خط اعتباری به شرکت‌های هندی کمک می‌نماید مکان مناسبی را در ایران بیابند.
 
دولت هند در ماه فوریه با اعطای 150 میلیون دلار خط اعتباری برای توسعه بندر چابهار ایران موافقت کرد.

کابینه هند خط اعتباری به ایران اعطا کرد

به گزارش جهان به نقل از فارس، کابینه هند امروز (چهارشنبه) با افزایش خط اعتباری 450 میلیون دلاری برای افزایش روابط تجاری بین تهران و دهلی‌نو  بعد از رفع تحریم‌های بین‌المللی موافقت کرد.
 
به نوشته خبرگزاری «رویترز» خط اعتباری هند  را قادر می‌سازد تا به صادرات کالا و دیگر خدمات به ایران پرداخته و همچنین در زمینه صنایع فولاد نیز با ایران همکاری نماید.
 
شرکت دولتی «استیل اتوریتی»  و شرکت خصوصی «جیندال استیل» هند قراردادهایی با ایران را به ارزش 255 میلیون دلار در سال 2015 منعقد نمودند که بر اساس آن این دو شرکت هندی به ایران 250 هزار تن فولاد صادر می‌نمایند که البته دلیل نهایی نشدن خط اعتباری از سوی دولت هند این پروژه هنوز آغاز نشده است.
 
در بیانیه دولت هند آمده است، افزایش خط اعتباری به شرکت‌های هندی کمک می‌نماید مکان مناسبی را در ایران بیابند.
 
دولت هند در ماه فوریه با اعطای 150 میلیون دلار خط اعتباری برای توسعه بندر چابهار ایران موافقت کرد.

کابینه هند خط اعتباری به ایران اعطا کرد

فروش بک لینک