ماه: مارس 2016

غلامعلی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی که به همراه همسرش مهمان ویژه این مراسم بودند، در پاسخ به این سوال که فیلم جدید ده‌نمکی را چگونه دیده است، گفت: این فیلم فضایی متفاوت از فضای سینمای ما را نشان می‌دهد. فیلمی است که مهم‌تر از راه حلی که عرضه می‌کند، مشکل را برجسته می‌کند. اهمیت فیلم این است که به همه ما می‌گوید که جامعه مسائل مهم اخلاقی و معضلات اجتماعی مهمی دارد. چه بلایی بخواهد نازل شود و چه نشود، خود این معضلات اجتماعی مهم هستند.

وی همچنین در پاسخ به سوال دیگری در مورد کنایه‌های سیاسی «رسوایی2» به مسئولان سیاسی، اظهار داشت: همه‌ ما از رسیدگی به حال مردم غافل شدیم. پیروزی را در غلبه بر طرف مقابل می‌بینیم، حالا چه اسم خودمان را اصولگرا و چه اصلاح‌طلب بگذاریم. ما فکر می‌کنیم زمانی کار مملکت درست می‌شود که در یک عرصه‌ای پیروز شویم و طرف مقابل شکست بخورد. این شده است اصلاح امور و انگار مشکل همین است. این شکل فیلم‌ها با این دغدغه‌ای که دارند حداقل فایده‌اش این است که به ما بگوید مشکل پیروزی و شکست جناح‌های سیاسی نیست؛ مشکل جای دیگری است که از آن غافل هستیم.

کارشناسان می‌گویند اگرچه افزایش سرمایه‌گذاری خارجی از شاخص‌های بهبود یافتگی اقتصادی در هر کشوری است اما اگر به تولید داخل توجه نشود این اقتصاد شکننده و ناپایدار خواهد بودو کشورهایی که به میزان بالایی برای رشد اقتصادی خود به ورود سرمایه های مستقیم خارجی متکی هستند به عنوان اقتصادهای شکننده شناخته می شوند.

به گزارش فایننشیال تایمز، در حال حاضر هفت کشور ترکیه، مکزیک، آفریقای جنوبی، اندونزی، برزیل، هند و کلمبیا به عنوان هفت کشور با اقتصاد شکننده در جهان شناخته می شوند.

این کشورها بیش از حد به جریان ورود سرمایه گذاری های خارجی وابسته هستند که این سرمایه ها نیز ترسو تعبیر می شوند.

این کشورها در سال 2013 به شدت از برخی بحران های اقتصادی موجود در جهان آسیب دیدند.

تا پیش از سال 2013 موسسه JPMAM آسیب پذیری ترکیه، آفریقای جنوبی، هند و اندونزی را پیش بینی کرده بود.

بنا به اعلام JPMAM، در صورتی که وابستگی بالایی به پول دیگران در کشوری وجود داشته باشد، در زمانی که ارزش صادرات این کشور کاهش می یابد، با مشکل جدی مواجه خواهد شد.

به طور کلی ورود سرمایه های خارجی به یک کشور می تواند به توسعه بخش های مختلفی از اقتصاد آن منجر شود اما آنچه در این کشور و به خصوص ترکیه در حال روی دادن است اتکای صرف این کشورها به ورود سرمایه گذاری مستقیم خارجی است.

شرایط در این کشورها به گونه ای است که در صورتی که این جریان به هر دلیلی متوقف و یا حتی معکوس شود، این کشورها نه تنها با بحران اقتصادی مواجه می شوند بلکه با انبوه بحران های اجتماعی نیز مواجه خواهند شد.

به طور مثال در حال حاضر ترکیه با مشکل کاهش شدید ورود سرمایه گذاری خارجی مواجه شده است.

این کشور طی سال های گذشته با چند بحران از جمله ناآرامی های اجتماعی و درگیری در جنوب شرق خود مواجه شده است و همین امر ورود سرمایه های مستقیم خارجی را به این کشور با مشکل مواجه کرده است.

شرایط در این کشور به گونه ای است که با وقوع هر گونه بحران اقتصادی و یا اجتماعی، شرکت های خارجی فعالیت خود در این کشور را محدود کرده و همین امر به افزایش نرخ بیکاری و تشدید بحران در این کشور منجر می شود.

سرمایه گذاری خارجی به تنهایی نمی تواند مبنای توسعه اقتصادی باشد چرا که در بسیاری از موارد شرکت های خارجی آنچه را که قرار بود در خارج از یک کشور تولید کرده و به آن صادر کنند را با سرمایه‌گذاری در داخل آن کشور تولید کرده و تنها عایدی کشور میزبان، اشتغال ایجاد شده خواهد بود.

یکی دیگر از نقاط قوت ورود سرمایه گذاری های خارجی، ورود علوم و فنآوری های جدید به یک کشور است، که در بسیاری از موارد شرکت ها و سرمایه گذاران با انتقال سرمایه خود به یک کشور، علم و فنآوری جدیدی را به آن کشور منتقل نکرده اند.

چرا که این شرکت ها در واحد های تولیدی و فعالیت های خود در مواردی که نیازمند تخصص بالایی باشد به جای آموزش ترجیح می دهند از نیروهای خود در کشور مبدأ استفاده کنند و تنها در سطوح اشتغال با تخصص پایین از نیروهای بومی استفاده می کنند.

با توجه به اینکه تحریم های علیه ایران در حال کاهش است بحث ورود سرمایه گذاری های خارجی به کشور داغ شده است.

سرمایه گذاری خارجی به همراه توسعه توان تولید داخلی است که می تواند نتایج مطلوبی را در بر داشته باشد و همانطور که شاهد هستیم کشورهای توسعه یافته مانند آمریکا، فرانسه، انگلیس و … در توسعه اقتصادهای خود علی رغم ورود سرمایه های خارجی به میزان قابل توجهی به توان داخلی خود متکی هستند و هرگونه اختلال در جریان سرمایه های خارجی تأثیر زیادی بر رشد اقتصادی آنها و یا حتی نرخ اشتغال در این کشورها نمی گذارد.

از سوی دیگر به نظر می رسد با کاهش قیمت نفت در بازار جهانی، و از بین رفتن اطمینان به تأمین بودجه از طریق درآمد صادرات نفت در کشورهای تولید کننده نفت نظیر ونزوئلا، عربستان و آذربایجان، این مسئله در حال ایجاد بحران های اقتصادی جدیدی در این کشورها شده است.

به گزارش راشاتودی، بنا به پیش بینی صندوق بین المللی پول، تورم ونزوئلا به دلیل کاهش شدید نفت طی سال جاری از مرز 700 درصدی عبور خواهد کرد.
در کنار این کشور، تورم آذربایجان نیز که به میزان قابل توجهی به صادرات نفت و گاز وابسته است طی ماه های گذشته سه برابر شده است.

با ذکر موارد فوق باید برای ایجاد توسعه پایدار در کشور به جای روی آوردن به افزایش صادرت نفت برای تأمین کسری بودجه و یا جذب سرمایه گذاری خارجی بدون حساب و کتاب، باید با پرداختن به مبانی اقتصاد مقاومتی از طریق تقویت توان تولید داخلی مسیر را برای دستیابی به توسعه و رشد اقتصادی پایدار هموار کرد.
منبع:فارس

اغلب این تحلیل ها شبیه همان روزهای ۷۸ است که انتخابات مجلس ششم را، نه فقط در پایتخت، بلکه در کل کشور به طرز بدی باخته بودیم؛ خیلی بد؛ حدود ۹۰ درصد مجلس ششم را جبهه مشارکت برد و فراکسیون همفکران ما در مجلس اقل‌تر از اقلیت بود. (با بازشماری صرفاً سی درصد آرای تهران، هاشمی رفسنجانی که با حدادعادل در یک لیست بودند، از رتبه‌ی ۳۰ به ۲۰ رسید و حدادعادل از ۳۱ به ۳۰)؛ غرض از یادآوری مجلس ششم این است که ما با اتفاقی عجیب مواجه نشده ایم. قبل تر ۹۰ درصد کل مجلس را باخته بودیم و اصلاً فعالیت سیاسی در قالب دموکراسی یعنی همین برد و باخت ها؛ آنقدر انتخابات برگزار شده و آنقدر رأی آورده ایم و آنقدر رأی نیاورده ایم که حالا می توان خیلی راحت با این باخت سنگین در تهران کنار آمد؛ در تهران که همه می دانیم رأی اکثریت، اغلب (و تکرار می کنم اغلب و نه همیشه) با اصلاح طلبان است. این باختن ها و بردن ها برای آنها که قواعد دموکراسی را پذیرفته اند، خاطره است و البته فرصتی برای درس آموزی و بازسازی.

به عنوان یک شهروند تهرانی که در برگه ی رأی ۷ اسفند، نام سی اصولگرا را نوشته ام، از باخت در تهران عمیقاً ناراحتم؛ مگر می شود باخت و ناراحت نبود؟ اما ناراحتی به معنای برهم زدن قواعد بازی دموکراسی نیست؛ حتی به معنای این هم نیست که همه‌ی نقاط قوت این انتخابات باخته را نبینم و متوجه هم نباشم که مجلس ۳۰ کرسی ندارد؛ بلکه ۲۹۰ نفر است. چند نکته در باب این انتخابات قابل تأمل است:

۱- به احترام جمهوریت نظام تمام قد باید ایستاد؛ آنچنان که آیت الله خامنه ای همه ی این سال ها، همه ی افرادی را که ذیل عنوان ایرانی جای می گرفتند، دعوت به شرکت در انتخابات کرد. با این حساب، رأی خوب و رأی بد نداریم. تهرانی و شهرستانی، رأی به اصلاح طلب و اصولگرا، همه ارزش برابر دارند. اصولگرایان رأی مردم را تقسیم به خوب و بد نمی کنند که وقتی ما نتیجه ی رجوع به آرای ملت بودیم، یعنی مردم هوشمندانه و آگاهانه تصمیم گرفته اند و وقتی ما رأی نیاوردیم، یعنی رأی دهندگان عقب مانده بودند! (به سخنان هفته‌ی پیش حسین مرعشی رجوع کنید)

۲- تحلیل های این روزها تکراری است؛ تحلیل های غلط طبقاتی از وضعیت مردم تهران، کوفه نامیدن شهر تهران، غریب دانستن رهبری که جهان او را از رهبران قدرتمند و تاثیرگزار می داند، اینها همه تکرار همان حرف هایی است که ما سال های ۷۶ تا میانه های دولت دوم خاتمی بارها و بارها شنیده ایم. همه ی آن سال ها خیلی ها (اعم از انقلابی و غیر انقلابی) تصور می کردند انقلاب از دست رفته است؛ اما آیت الله خامنه ای همیشه به فردایی بهتر این مردم را بشارت می داد. حالا دوباره همان تحلیل ها همه جا پر شده است و خیلی ها با ترسیم یک دو قطبی انقلابی و ضدانقلاب می خواهند رأی مردم تهران را تحلیل کنند. این البته معیار غلطی است؛ و فراتر از غلط بودن، تحلیل خطرناکی ست که مردم را در دو پاره ی کاملاً متضاد (و نه فقط متفاوت) تقسیم می کند. می توان رأی مردم تهران به جریان اصلاح طلب را تحلیل کرد؛ اما این تحلیل نباید (و حتی نمی تواند) از مجرای دو قطبی انقلابی و ضدانقلاب بگذرد. و اتفاق غلط تر اینکه، تحلیل نتیجه‌ی انتخابات ۷ اسفند را محدود به تحلیل آرای مردم تهران کنیم؛ انگار که انتخابات فقط در تهران برگزار شده یا گویی که تهران کل ایران است!

۳- هنرمندی در دوپاره کردن مردم به دو قطب کاملا متضاد نیست. هنرمندی در ایستادگی پای رأی ملت است؛ چه آن رأی اصلاح طلب باشد و چه اصولگرا. حتی اگر آشوب های خیابانی بالا بگیرد، باید جمهوریت نظام حفظ شود و خاموش کردن شعله ی آتش فتنه نباید به بهای بدعت های غیرقانونی در ابطال آرای مردم صورت پذیرد. هم اویی که سال ۸۸ مقابل شورش علیه جمهوریت نظام ایستاد، در سال ۹۲ و ۹۴ مخالفان خودش را هم پای صندوق های رأی خواند تا پرچم بالای جمهوریت نظام را به رخ بکشد؛ تا همه بدانند که تکلیف آرا و سلایق سیاسی مختلف، پای صندوق های رأی مشخص می شود و لاغیر. هر کس حرف و بحث سیاسی دارد، هر کس شعاری سیاسی دارد، هر کس حتی دعوایی و جدالی دارد، باید پای صندوق رأی حرف هایش را بزند و همه چیز باید در سایه ی نظام و از مسیر جمهوریت نظام بگذرد؛ همان قدر که همه چیز باید از کانال اسلامیت نظام بگذرد. آنهایی که با صندوق ها قهر می کنند، خود را از حق حرف زدن محروم کرده اند.

۴- همه سوی جغرافیای این سرزمین جنگ است و حتی خود ایران نیز گرچه نه در جغرافیای خود، اما به نوعی درگیر جنگ نظامی است. در این شلوغی درگیری های نظامی در اطراف ایران، جمهوری اسلامی توانست در امنیت کامل دو انتخابات مهم خود را برگزار کند و از قضا، بخش اعظمی از این امنیت مدیون کسانی ست که روز جمعه امکان شرکت در انتخابات و برگزیدن نماینده های خود را نداشتند؛ چرا که در سوریه مشغول نبرد با تکفیری ها بودند. این امنیتی که در سایه ی جمهوری اسلامی برای ایران حاصل شده، حتی در پیام انتخاباتی سه هفته قبل رئیس دولت اصلاحات نیز به پررنگی بازتاب می یابد.

برای این انتخابات خیلی می شود حرف زد و تحلیل کرد؛ در این میان سخن از پیروزی مطلق اصلاح طلبان، آنچنان که این روزها جشنش در رسانه های اصلاح طلب برپاست، در رده های آخر خواهد بود و البته دیر نخواهد بود زمانی که در بررسی طرح ها و لوایح مختلف، اصلاح طلبان دریابند انتخابات مجلس فقط در تهران برگزار نشده و دریابند مجلس دهم واقعاً چند اصولگرا دارد. فی الحال که گویا با حلوا حلوا گفتن، دهانشان شیرین می شود.

کبری آسوپار

منبع:الف

وی در ادامه افزود: به منظور عملیاتی کردن دستورات دینی و توسعه فضای سبز کشور، این طرح به صورت سراسری در روز سه شنبه 18 اسفندماه اجرا خواهد شد.

کفاش خاطر نشان کرد: در تهران نیز 2000 دانش‌آموز پیشتاز و فرزانه سازمان دانش آموزی جمهوری اسلامی ایران در منطقه ی تلو و با حضور مهندس خداکرم جلالی رئیس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور این طرح را اجرا خواهند کرد.

حسنی خو درباره نبود مصوبه برای اساسنامه فعلی فدراسیون فوتبال گفت : اساسنامه فعلی مطابق نامه سازمان بازرسی کل کشور مصوبه هیات دولت را ندارد و آنها در نامه ای به وزیر ورزش و جوانان خواسته اند مطابق قانون فهرست نهادها و موسسات عمومی غیر دولتی، اساسنامه فدراسیون فوتبال مصوبه هیات وزیران را داشته باشد.

مشاور وزیر ورزش و جوانان درباره ادعای تایید اساسنامه در دولت توسط مسئولان ورزش و سرپرست وقت فدراسیون فوتبال در سال 1386 که در مقدمه اساسنامه فعلی هم ذکر شده است، گفت: این اتفاق با استعلام سازمان بازرسی کل کشور از دولت نیفتاده است و آنها باید پاسخگو باشند.

مدیر کل حراست وزارت ورزش و جوانان اضافه کرد: سازمان بازرسی کل کشور در این مورد با مسئولان فدراسیون فوتبال هم جلسه ای داشته و این موارد به آنها هم اعلام شده است.

حسنی‌خو درباره نحوه استعلام برای نامزدهای ریاست فدراسیون فوتبال گفت: این موضوع در دو بخش خواهد بود یکی صلاحیت های عمومی که با هیات سه نفره است و بخش دوم صلاحیت های امنیتی که این موضوع بر عهده حراست وزارت ورزش و جوانان است.

وی درباره زمان اعلام اسامی قطعی برای انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال افزود: هر چه سریعتر مدارک و اسامی نامزدها به دست ما برسد تلاش می‌کنیم نتایج استعلام ها را تا پایان فروردین سال آینده اعلام کنیم.

مشاور وزیر ورزش و جوانان و مدیر کل حراست درباره تامین امنیت بازیهای بین المللی در ایران گفت: خوشبختانه در روزهای گذشته شاهد برگزاری چند بازی در سطح لیگ قهرمانان آسیا و حتی میزبانی بازیهایی که فیفا به ایران واگذار کرده بودیم.

همانطور که همه ملاحظه کردند مشکلی نداشتیم و در امنیت و صحت کامل پذیرای میهمانان خارجی و تیم ها بودیم.

در همین راستا روزنامه “الأمناء” وابسته به “عبدربه منصور هادی” رئیس جمهور مستعفی و فراری یمن که از حمایت مستقیم عربستان سعودی برخوردار است، به نقل از منابع میدانی تأکید کرد: همواره با انتشار سیل خبرها از جبهه و خطوط مقدم از سوی شبکه العالم یا المسیره درخصوص پیشروی یا شلیک موشک به پایگاه العند، غافلگیر می‌شویم.

این منابع با این حال با تکذیب این شکستها، برای بالا بردن روحیۀ عناصر و مزدوران خود، تأکید می‌کنند: “انتشار این خبرها به دلیل کوتاهی ائتلاف عربی است که هیچ خبرنگار و یا رسانه‌ای را در نبردها و به ویژه عملیات منحصر به فرد ما، مشارکت نداده است.”

سایت “عروبه” وابسته به عربستان هم با انتقاد شدید از رسانه‌ای شدن دستاوردها و پیشروی نیروهای ارتش و کمیته‌های مردمی یمنی، تأکید کرد که این خبرها از شبکه‌های عربی حامی انصارالله و در رأس آنها شبکه العالم منتشر می‌شود.

با وجود آنکه تاکنون بارها تصاویر و خبرهای مستند و موثقی از دستاوردهای ارتش و کمیته‌های مردمی یمن در مقابل متجاوزان و مزدوران سعودی منتشر شده است، این سایت پیروزی‌های نیروهای یمنی را “توهم” نامید.

حملات عربستان سعودی به یمن از 11 ماه قبل آغاز شده است. دستاوردهای عربستان سعودی در این حملات با وجود برخورداری از پشتیبانی گسترده از سوی همپیمنان منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و همچنین استفاده از مزدوران و عناصر داعش و القاعده، چیزی جز کشتار گسترده شهروندان بی دفاع و تخریب زیرساختها به ویژه بیمارستانها و مدارس نبوده است. عربستان همچنین برای تشدید فشارها بر مردم یمن، آنها را از زمین، دریا و هوا محاصره کرده است.