برچسب: ساله

استیصال یعنی امید کره به بازیکن ۳۸ ساله!

استیصال یعنی امید کره به بازیکن ۳۸ ساله!

۹ سال پیش وقتی تیم ملی فوتبال ایران مهیای اولین حضورش در جام جهانی می‌شد،کره جنوبی به بوندس لیگای آلمان بازیکن صادر کرد و شاید همین سند محکمی برای غنای فوتبال‌شان باشد.

به گزارش افق نیوز و به نقل از ایران ورزشی،  برای اثبات غنای فوتبال ایران می‌توان به نام‌هایی چون حسین صدقیانی و مصطفی خراجی اشاره کرد که سال‌ها قبل از چا بوم کئون برای فوتبال از کشور خارج شدند اما اسطوره کره‌ای‌ها به بوندس لیگا رفت. او ۸ سال قبل از حمید علیدوستی و رضا احدی که در بوندس لیگای دو مشغول شدند و نهایتا یک فصل طاقت آوردند به بوندس لیگا رفت و طی یازده سال حضور در آلمان بیش از ۲۰۰ بازی باشگاهی برای بایرلورکوزن و اینتراخت فرانکفورت انجام داد.

بعد از «چا» فوتبال کره جنوبی ستاره‌های زیادی داشت که همواره در خاطرمان می‌ماند. مسابقه نیمه‌نهایی بازی‌های آسیایی ۹۰ پکن را به خاطر بیاورید تا یادتان بیاید چقدر سخت کیم جون سونگ جنگجو را با آن پشت موهای مخصوص اواخر دهه ۸۰ شکست دادیم و آن گل مرحوم قایقران چقدر بیشتر از مدال طلای مسابقات می‌ارزید و طلایی بود. دو سال بعد از آن مسابقات بود که کیم به بوندس لیگا رفت تا برای بوخوم بازی کند. درست قبل از آنکه فوتبال آلمان علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا، کریم باقری و خداداد عزیزی را بشناسد.

کیم جو سونگ در آن بازی تاریخی ۶ بر۲کاپیتان تیم ملی کره جنوبی بود. آن تیم هم ستاره‌های زیادی داشت. هونگ میونگ بو را به خاطر بیاورید. مدافع میانی که نفهمید علی دایی چطور توپ را بین پاهایش به تور کنار دروازه‌شان چسباند. در آن تیم یو سانگ چئول هم بازی می‌کرد. بازیکنی که از آسیا خارج نشد اما برای خودش ستاره‌ای بود.

 

شکست ۶ بر ۲ البته انتقامی بود از آن باخت ۳ بر صفر در مقدماتی جام جهانی ۹۴٫ روزی که کیم جو سونگ و هونگ میونگ بو، ستاره‌های دیگری مثل هوانگ سون هون و هاسئوک جو را هم کنارشان داشتند.

تیم ملی کره هیچ وقت قهرمان جام ملت‌های آسیا نشد و از این حیث سال‌ها با ما و ژاپنی‌ها فاصله دارد اما در عرصه بین‌المللی‌تر آنها هنوز«یک آسیا»هستند. کره‌ای‌ها ۲۰ سال قبل از ما به جام جهانی رسیدند و از ۱۹۸۶ به بعد در تمام ادوار جام جهانی حاضر بوده‌اند تا تعداد حضورشان در این رقابت‌ها (۹ بار) از برخی تیم‌های اروپایی هم بیشتر باشد.

حتی اگر حضور در نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۰۲ و آن عنوان تاریخی چهارم را به پای اشتباهات مضحک داوری بگذاریم، کره‌ای‌ها بین تیم‌های آسیایی بهترین رکوردها و آمارها را در مهم‌ترین آوردگاه فوتبال دنیا دارند. آنها در جام جهانی ۲۰۱۰ هم از مرحله گروهی صعود کردند ؛ اتفاقی که ما همچنان دنبالش هستیم و بعد از صعود بی‌دردسر به این مسابقات از کی‌روش و یارانش طلب می‌کنیم.

این کره پر افتخار و پرستاره اما حالا به روزگار بدی افتاده است. به رقابت عجیب با سوریه و ازبکستان برای صعود به جام جهانی. حالا دغدغه اصلی مردم فوتبالدوست کره جنوبی با آنچه طی ۲۰ سال گذشته وجود داشت، تفاوت اساسی کرده و آنها فعلا پشت سد آسیایی‌ها مانده‌اند. فوتبال کره با وجود درخشش در المپیک‌های اخیر (عنوان سومی المپیک ۲۰۱۲ لندن و حضور در هشت تیم نهایی المپیک ۲۰۱۶) ظاهرا به لحاظ بازیکن و نیروی انسانی در وضعیت خوبی قرار دارد اما حتی ستاره‌های اروپا رفته این کشور هم مثل یک تیم شکست خورده بازی می‌کنند. نمایش روز پنج‌شنبه آنها هیچ نشانی از یک قدرت سنتی فوتبال آسیا نداشت و بیشتر شبیه تیم‌هایی بود که فقط یک نام بزرگ را با خود یدک می‌کشند و هیچ نقطه اتکای فنی ندارند.

 

استیصال فوتبال ملی کره جنوبی را می‌شد در خطوط چهره سرمربی جوان و احتمالا موقت آنها دید. تصویری که حتی تلخ‌تر از آن چهره مغموم پارک جونگ هوان بعد از دریافت گل ششم از علی دایی در حافظه تاریخی دو ملت ایران و کره ثبت شده است. بدتر از او کارگردان تلویزیون کره بود که از ابتدای بازی و آشکار شدن نشانه‌های استیصال این تیم در رسیدن به دروازه بیرانوند مدام واکنش‌های لی دونگ گوک را از روی نیمکت شکار می‌کرد و با زبان دوربین می‌خواست بگوید اگر گوک بیاید چنین می‌شود و چنان. لی دونگ گوک همانی بود که ۱۷ سال پیش وقتی در بیروت علی دایی می‌خواست ضربه آکروباتیک بزند با گل طلایی حذف‌مان کرد و پرحاشیه‌ترین تیم ملی تاریخ از جام ملت‌ها اوت شد. گوک در آن بازی معروف ۴ بر۳  سال ۲۰۰۴ هم گل زد و در بسیاری از نبردهای دو تیم حاضر بود اما از روزی که ایران را با گل طلایی‌اش حذف کرده بود، ۱۷ سال می‌گذشت. او در آن روز طلایی دقیقه ۷۵ به بازی رفت و ورق را برگرداند اما این بار در دقیقه ۸۹ فقط به این خاطر به کار گرفته شد تا استیصال فوتبال ملی کره را عینیت بخشد. تشویق‌های یکپارچه قرمزهای سئول وقتی گوک وارد زمین می‌شد، نشان از امید واهی به یک ۳۸ ساله از کارافتاده داشت اما اولین و آخرین شوت او در آن چند دقیقه، نگون بختی تیم ملی کره در این روزها را پیش چشم ۶۵ هزار کره‌ای ناامید تثبیت کرد.

 

کره جنوبی همان تیمی بود که روزگاری سئول کی هیون را داشت. آن یونگ هوان، لی یونگ پیو، لی چون سو، کیم نام ایل، پارک چو یونگ، پارک جی سونگ و کلی ستاره دیگر از فوتبال این جزیره برخاسته و به اروپا رفته بودند اما آخرین نسخه ستاره‌های آنها یعنی سون هیونگ مین هم درست مثل بازی رفت هیچ کاری از پیش نبرد تا مشخص شود بعد از پایان کار مربیان هلندی و دوران رکود با اشتلیکه نسخه‌های داخلی هم نمی‌توانند کره جنوبی را به همان مسیر خوشبختی گذشته برگردانند تا جایی که حالا نرسیدن به جام جهانی بعد از ۹ حضور متوالی مثل خطر سقوط بمب هسته‌ای از سوی همسایه شمالی تهدیدشان کند.

در استیصال فوتبال ملی کره همین بس که آنها با وجود ستاره‌های بین‌المللی در تمام بازی‌هایی که مقابل سد بلند کی‌روش و جنگجویانش مانده‌اند، دل به بازی مستقیم و ضربات سر کیم شین ووک ۱۹۷ سانتیمتری می‌بندند تا نازل‌ترین راه رسیدن به گل را بیازمایند؛اتفاقی که نه نشانی از سرعت ذاتی آنها دارد نه به خلاقیت و تکنیک اکتسابی شان از اروپایی‌ها طی دو دهه اخیر نیازمند است.

استیصال یعنی امید کره به بازیکن ۳۸ ساله!

۹ سال پیش وقتی تیم ملی فوتبال ایران مهیای اولین حضورش در جام جهانی می‌شد،کره جنوبی به بوندس لیگای آلمان بازیکن صادر کرد و شاید همین سند محکمی برای غنای فوتبال‌شان باشد.

به گزارش افق نیوز و به نقل از ایران ورزشی،  برای اثبات غنای فوتبال ایران می‌توان به نام‌هایی چون حسین صدقیانی و مصطفی خراجی اشاره کرد که سال‌ها قبل از چا بوم کئون برای فوتبال از کشور خارج شدند اما اسطوره کره‌ای‌ها به بوندس لیگا رفت. او ۸ سال قبل از حمید علیدوستی و رضا احدی که در بوندس لیگای دو مشغول شدند و نهایتا یک فصل طاقت آوردند به بوندس لیگا رفت و طی یازده سال حضور در آلمان بیش از ۲۰۰ بازی باشگاهی برای بایرلورکوزن و اینتراخت فرانکفورت انجام داد.

بعد از «چا» فوتبال کره جنوبی ستاره‌های زیادی داشت که همواره در خاطرمان می‌ماند. مسابقه نیمه‌نهایی بازی‌های آسیایی ۹۰ پکن را به خاطر بیاورید تا یادتان بیاید چقدر سخت کیم جون سونگ جنگجو را با آن پشت موهای مخصوص اواخر دهه ۸۰ شکست دادیم و آن گل مرحوم قایقران چقدر بیشتر از مدال طلای مسابقات می‌ارزید و طلایی بود. دو سال بعد از آن مسابقات بود که کیم به بوندس لیگا رفت تا برای بوخوم بازی کند. درست قبل از آنکه فوتبال آلمان علی دایی، مهدی مهدوی‌کیا، کریم باقری و خداداد عزیزی را بشناسد.

کیم جو سونگ در آن بازی تاریخی ۶ بر۲کاپیتان تیم ملی کره جنوبی بود. آن تیم هم ستاره‌های زیادی داشت. هونگ میونگ بو را به خاطر بیاورید. مدافع میانی که نفهمید علی دایی چطور توپ را بین پاهایش به تور کنار دروازه‌شان چسباند. در آن تیم یو سانگ چئول هم بازی می‌کرد. بازیکنی که از آسیا خارج نشد اما برای خودش ستاره‌ای بود.

 

(image)

شکست ۶ بر ۲ البته انتقامی بود از آن باخت ۳ بر صفر در مقدماتی جام جهانی ۹۴٫ روزی که کیم جو سونگ و هونگ میونگ بو، ستاره‌های دیگری مثل هوانگ سون هون و هاسئوک جو را هم کنارشان داشتند.

تیم ملی کره هیچ وقت قهرمان جام ملت‌های آسیا نشد و از این حیث سال‌ها با ما و ژاپنی‌ها فاصله دارد اما در عرصه بین‌المللی‌تر آنها هنوز«یک آسیا»هستند. کره‌ای‌ها ۲۰ سال قبل از ما به جام جهانی رسیدند و از ۱۹۸۶ به بعد در تمام ادوار جام جهانی حاضر بوده‌اند تا تعداد حضورشان در این رقابت‌ها (۹ بار) از برخی تیم‌های اروپایی هم بیشتر باشد.

حتی اگر حضور در نیمه‌نهایی جام جهانی ۲۰۰۲ و آن عنوان تاریخی چهارم را به پای اشتباهات مضحک داوری بگذاریم، کره‌ای‌ها بین تیم‌های آسیایی بهترین رکوردها و آمارها را در مهم‌ترین آوردگاه فوتبال دنیا دارند. آنها در جام جهانی ۲۰۱۰ هم از مرحله گروهی صعود کردند ؛ اتفاقی که ما همچنان دنبالش هستیم و بعد از صعود بی‌دردسر به این مسابقات از کی‌روش و یارانش طلب می‌کنیم.

این کره پر افتخار و پرستاره اما حالا به روزگار بدی افتاده است. به رقابت عجیب با سوریه و ازبکستان برای صعود به جام جهانی. حالا دغدغه اصلی مردم فوتبالدوست کره جنوبی با آنچه طی ۲۰ سال گذشته وجود داشت، تفاوت اساسی کرده و آنها فعلا پشت سد آسیایی‌ها مانده‌اند. فوتبال کره با وجود درخشش در المپیک‌های اخیر (عنوان سومی المپیک ۲۰۱۲ لندن و حضور در هشت تیم نهایی المپیک ۲۰۱۶) ظاهرا به لحاظ بازیکن و نیروی انسانی در وضعیت خوبی قرار دارد اما حتی ستاره‌های اروپا رفته این کشور هم مثل یک تیم شکست خورده بازی می‌کنند. نمایش روز پنج‌شنبه آنها هیچ نشانی از یک قدرت سنتی فوتبال آسیا نداشت و بیشتر شبیه تیم‌هایی بود که فقط یک نام بزرگ را با خود یدک می‌کشند و هیچ نقطه اتکای فنی ندارند.

 

استیصال فوتبال ملی کره جنوبی را می‌شد در خطوط چهره سرمربی جوان و احتمالا موقت آنها دید. تصویری که حتی تلخ‌تر از آن چهره مغموم پارک جونگ هوان بعد از دریافت گل ششم از علی دایی در حافظه تاریخی دو ملت ایران و کره ثبت شده است. بدتر از او کارگردان تلویزیون کره بود که از ابتدای بازی و آشکار شدن نشانه‌های استیصال این تیم در رسیدن به دروازه بیرانوند مدام واکنش‌های لی دونگ گوک را از روی نیمکت شکار می‌کرد و با زبان دوربین می‌خواست بگوید اگر گوک بیاید چنین می‌شود و چنان. لی دونگ گوک همانی بود که ۱۷ سال پیش وقتی در بیروت علی دایی می‌خواست ضربه آکروباتیک بزند با گل طلایی حذف‌مان کرد و پرحاشیه‌ترین تیم ملی تاریخ از جام ملت‌ها اوت شد. گوک در آن بازی معروف ۴ بر۳  سال ۲۰۰۴ هم گل زد و در بسیاری از نبردهای دو تیم حاضر بود اما از روزی که ایران را با گل طلایی‌اش حذف کرده بود، ۱۷ سال می‌گذشت. او در آن روز طلایی دقیقه ۷۵ به بازی رفت و ورق را برگرداند اما این بار در دقیقه ۸۹ فقط به این خاطر به کار گرفته شد تا استیصال فوتبال ملی کره را عینیت بخشد. تشویق‌های یکپارچه قرمزهای سئول وقتی گوک وارد زمین می‌شد، نشان از امید واهی به یک ۳۸ ساله از کارافتاده داشت اما اولین و آخرین شوت او در آن چند دقیقه، نگون بختی تیم ملی کره در این روزها را پیش چشم ۶۵ هزار کره‌ای ناامید تثبیت کرد.

 

(image)

کره جنوبی همان تیمی بود که روزگاری سئول کی هیون را داشت. آن یونگ هوان، لی یونگ پیو، لی چون سو، کیم نام ایل، پارک چو یونگ، پارک جی سونگ و کلی ستاره دیگر از فوتبال این جزیره برخاسته و به اروپا رفته بودند اما آخرین نسخه ستاره‌های آنها یعنی سون هیونگ مین هم درست مثل بازی رفت هیچ کاری از پیش نبرد تا مشخص شود بعد از پایان کار مربیان هلندی و دوران رکود با اشتلیکه نسخه‌های داخلی هم نمی‌توانند کره جنوبی را به همان مسیر خوشبختی گذشته برگردانند تا جایی که حالا نرسیدن به جام جهانی بعد از ۹ حضور متوالی مثل خطر سقوط بمب هسته‌ای از سوی همسایه شمالی تهدیدشان کند.

در استیصال فوتبال ملی کره همین بس که آنها با وجود ستاره‌های بین‌المللی در تمام بازی‌هایی که مقابل سد بلند کی‌روش و جنگجویانش مانده‌اند، دل به بازی مستقیم و ضربات سر کیم شین ووک ۱۹۷ سانتیمتری می‌بندند تا نازل‌ترین راه رسیدن به گل را بیازمایند؛اتفاقی که نه نشانی از سرعت ذاتی آنها دارد نه به خلاقیت و تکنیک اکتسابی شان از اروپایی‌ها طی دو دهه اخیر نیازمند است.

استیصال یعنی امید کره به بازیکن ۳۸ ساله!

پشت‎ پرده تاخیر سه ساله در یکسان سازی نرخ ارز

پشت‎ پرده تاخیر سه ساله در یکسان سازی نرخ ارز

به گزارش جهان نیوز به نقل از صداوسیما؛ هادی مهدویان کارشناس اقتصاد می گوید: برخی ها معتقدند رشد قیمت ارز همراه با نوسانات با در نظر گرفتن رشد اقتصادی طبیعی است اما آمار اذعان دارد که از سال 81 تا 95 رشد اقتصادی ما 54 درصد بود در حالی که مصرف ارزی ما 115 درصد یعنی بیش از 2 برابر رشد داشت بنابر این اگر تعدیلی صورت نگیرد و نخواهیم به سمت ارز تک نرخی حرکت کنیم افزایش مصرف ارز بیشتری را شاهد خواهیم بود.

در شرایط کنونی با توجه به اجرای برجام و ساماندهی صادرات نفت خام و صادرات غیرنفتی و همچنین ورود منابع خارجی به کشور به نظر می رسد ظرفیت های عرضه ارز در اقتصاد رو به افزایش است و می توان به سمت یکسان سازی نرخ ارز حرکت کرد امری که کوروش پرویزیان رئیس کانون بانک های خصوصی و رئیس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق بازرگانی ایران معتقد است این الزامات شرایط مورد نیاز برای مدیریت نرخ ارز است زیرا عامه مردم، تولیدکنندگان و مصرف کنندگان باید از مزایای یکسان سازی نرخ ارز سود ببرند.

در صورت اجرای سیاست تک نرخی کردن ارز ، زمینه سرمایه گذاری در کشور فراهم می شود طوری که می توان اقتصادی با قابلیت پیش بینی بالا داشت در مقابل تاخیر در اجرای این سیاست و دوگانگی در نرخ ارز ، فضایی مبهم از اقتصاد کشور پیش روی سرمایه گذاران داخلی و خارجی ترسیم کرده که اصلا به سود فضای کسب و کار نیست. در این باره فریال مستوفی رئیس کمیسیون سرمایه گذاری اتاق بازرگانی ایران معتقد است: در برنامه ششم توسعه پیش بینی کردیم سالانه باید 50 میلیارد دلار سرمایه گذاری جذب کنیم آیا می شود بدون یکسان سازی نرخ ارز چنین کاری کرد؟ سرمایه گذاری که پول می آورد قرار است با چه نرخی آن را ببرد؟

حرکت به سوی ارز تک نرخی اگرچه سیاست اصولی دولت طی سه سال گذشته بوده اما مداقه در این سیاست نشان می دهد درباره آن بیشتر صحبت شده تا عمل، شرایطی که به نظر می رسد رانتی پنهان رادر اختیارویژه خواران قرار داده است.

مهدی پورقاضی رئیس کمیسیون صنعت اتاق تهران در این باره می گوید: یک لابی قدرت است که از مابه التفاوت قیمت ارز استفاده می کند موضوعی که شوخی بردار نیست و این رانت خواران به هیچ قیمتی از 500 تومان اختلاف در 3 هزار و 700 تومان که سود سرشاری است نمی گذرند آنوقت ما داریم برای چند درصد سود ناچیز در تولید خودمان را می کشیم.

حجم بالای سپرده های بانکی و سود سرشار ناشی از آن از عواملی است که به گفته فعالان اقتصادی مانعی بر سر راه تک نرخ شدن ارز است موضوعی که محسن حاجی بابا عضو اتاق بازرگانی ایران معتقد است: وقتی هزار و 200 میلیارد تومان سپرده بانکی در بانک هاست که 22 درصد معادل سالانه 240 هزار میلیارد تومان هم سود به آن تعلق می گیرد امکان ندارد ارز را یکسان سازی کنیم.

فعالان بازار ارز اما واسطه گری ها و دست های پنهان را عامل اصلی در اجرایی نشدن سیاست یکسان سازی نرخ ارز می دانند و معتقدند بانک مرکزی از همه نقل و انتقالات ارزی و دست های پشت پرده فعال در این بازار آگاه است و اگر عزم کافی وجود داشته باشد ارز تک نرخی و کوتاه شدن دست واسطه ها و دلالان ارزی که چهره زشتی هم به بازار ارز داده اند امکان پذیر خواهد بود.

در مقابل مسئولان بانکی اگرچه از آمادگی برای اجرای یکسان سازی نرخ ارز خبر می دهند اما نبود روابط کارگزاری با بانک های خارجی را مانعی بر سر عملیاتی شدن این طرح می دانند ضمن اینکه معتقدند باید شرایط تداوم سیاست تک نرخی شدن ارز هم فراهم شود زیرا اگر یکسان سازی نرخ ارز پس از اجرا تداوم نداشته باشد 20 سال دیگر هم نمی توان به این امر اقدام کرد.

غلامعلی کامیاب معاون ارزی بانک مرکزی با برشماری تاریخچه اقدام بانک مرکزی در یکسان سازی نرخ ارز می گوید: برای اولین بار در سال 72 و زمانی دیون ارزی رقمی بالغ‌بر 30 تا 40 میلیارد دلار بود یکسان سازی نرخ ارز کلید خورد اما از آنجا که ذخایر ارزی ما در پایین‌ترین سطح ممکن قرار داشت، همچنین اقتصادی کاملاً تک‌محصولی و وابسته به نفت داشتیم طرح یکسان‌سازی نرخ ارز در آن سال موفق نشد و مشکلات زیادی برای فعالان اقتصادی ایجاد کرد سپس یک دهه طول کشید تا گام بعدی یکسان سازی نرخ ارز در سال 1381 برداشته شود. در آن زمان تعهدات بیشتر بلندمدت بودند و اقتصاد ما هم ازنظر تک‌محصولی بودن وضعیت بهتری داشت. همچنین برای اولین بار در کشور اوراق قرضه بین‌المللی با موفقیت منتشر شد که این انتشار هم نشانه مثبتی بود از این رو یکسان‌سازی نرخ ارز در سال 81 به‌صورت کاملاً دقیق اجرا و طی چند سال بعدی رعایت شد اما متأسفانه در سال‌های بعد تصمیمات نادرست اقتصادی باعث شد این سیاست ادامه پیدا نکند.

کامیاب بابیان اینکه از سال 92 تا به امروز دولت همچنان به دنبال یکسان‌سازی نرخ ارز است، می افزاید: ما این موضوع را یک سیاست لازم می‌دانیم اما یکسان‌سازی نرخ ارز در جایی مناسب و کارآمد است که پایدار و ادامه‌دار باشد. در حال حاضر اگر به‌صورت ناقص یکسان‌سازی را اجرا کنیم و موفقیتی حاصل نشود تا چند سال دیگر هم نمی‌توانیم این یکسان‌سازی را اصلاح کنیم.

معاون ارزی بانک مرکزی ادامه می دهد: حجم تعهدات ارزی برای یکسان‌سازی نرخ ارز بسیار مهم است که در حال حاضر بسیار پایین است ضمن اینکه در سال‌های گذشته تسهیلاتی نگرفته‌ایم. همچنین سطح بدهی و دیون ارزی ما در حد استانداردهای بین‌المللی نیست. حساب‌های کوتاه‌مدت هم حجم بالایی ندارند. اتفاق خوب در این زمینه رشد قابل‌توجه صادرات کالاهای غیرنفتی است که کمک بزرگی به یکسان‌سازی نرخ ارز به حساب می آید.
کامیاب، حذف کالاهای وارداتی از لیست کالاهای ، تغییر برخی قوانین، ایجاد سیستم مکانیزه معاملات ارزی بین بانکی و مجاز کردن بانک ها به خرید و فروش ارز به نرخ آزاد را از جمله اقدامات بانک مرکزی برای فراهم کردن شرایط یکسان سازی نرخ ارز برشمرده و معتقد است: در بانک مرکزی دو سال است کار کردیم و برای یکسان سازی آماده ایم اما زمانی که کارگزاری را طوری برقرار کنیم تا بانک ها به راحتی عملیات خزانه داری ارزی را انجام دهند این عمل صورت خواهد گرفت پیش بینی ما هم این است که تا پایان امسال بتوانیم به چنین درجه ای از روابط کارگزاری برسیم.

یکسان سازی نرخ ارز موجب می شود دولت با فروش دارایی های خود به قیمت واقعی کسری بودجه را تا حد زیادی جبران کند ضمن اینکه تقاضاهای کاذب در بازار ارز کاهش می یابد. ضمن اینکه تک نرخی شدن ارز علاوه بر عدالت در توزیع ارز و فراهم کردن زمینه رقابت برای سرمایه گذاران سبب کوتاه شدن دست برخی ویژه خواران از ارزهای دولتی می شود.

پشت‎ پرده تاخیر سه ساله در یکسان سازی نرخ ارز

به گزارش جهان نیوز به نقل از صداوسیما؛ هادی مهدویان کارشناس اقتصاد می گوید: برخی ها معتقدند رشد قیمت ارز همراه با نوسانات با در نظر گرفتن رشد اقتصادی طبیعی است اما آمار اذعان دارد که از سال 81 تا 95 رشد اقتصادی ما 54 درصد بود در حالی که مصرف ارزی ما 115 درصد یعنی بیش از 2 برابر رشد داشت بنابر این اگر تعدیلی صورت نگیرد و نخواهیم به سمت ارز تک نرخی حرکت کنیم افزایش مصرف ارز بیشتری را شاهد خواهیم بود.

در شرایط کنونی با توجه به اجرای برجام و ساماندهی صادرات نفت خام و صادرات غیرنفتی و همچنین ورود منابع خارجی به کشور به نظر می رسد ظرفیت های عرضه ارز در اقتصاد رو به افزایش است و می توان به سمت یکسان سازی نرخ ارز حرکت کرد امری که کوروش پرویزیان رئیس کانون بانک های خصوصی و رئیس کمیسیون بازار پول و سرمایه اتاق بازرگانی ایران معتقد است این الزامات شرایط مورد نیاز برای مدیریت نرخ ارز است زیرا عامه مردم، تولیدکنندگان و مصرف کنندگان باید از مزایای یکسان سازی نرخ ارز سود ببرند.

در صورت اجرای سیاست تک نرخی کردن ارز ، زمینه سرمایه گذاری در کشور فراهم می شود طوری که می توان اقتصادی با قابلیت پیش بینی بالا داشت در مقابل تاخیر در اجرای این سیاست و دوگانگی در نرخ ارز ، فضایی مبهم از اقتصاد کشور پیش روی سرمایه گذاران داخلی و خارجی ترسیم کرده که اصلا به سود فضای کسب و کار نیست. در این باره فریال مستوفی رئیس کمیسیون سرمایه گذاری اتاق بازرگانی ایران معتقد است: در برنامه ششم توسعه پیش بینی کردیم سالانه باید 50 میلیارد دلار سرمایه گذاری جذب کنیم آیا می شود بدون یکسان سازی نرخ ارز چنین کاری کرد؟ سرمایه گذاری که پول می آورد قرار است با چه نرخی آن را ببرد؟

حرکت به سوی ارز تک نرخی اگرچه سیاست اصولی دولت طی سه سال گذشته بوده اما مداقه در این سیاست نشان می دهد درباره آن بیشتر صحبت شده تا عمل، شرایطی که به نظر می رسد رانتی پنهان رادر اختیارویژه خواران قرار داده است.

مهدی پورقاضی رئیس کمیسیون صنعت اتاق تهران در این باره می گوید: یک لابی قدرت است که از مابه التفاوت قیمت ارز استفاده می کند موضوعی که شوخی بردار نیست و این رانت خواران به هیچ قیمتی از 500 تومان اختلاف در 3 هزار و 700 تومان که سود سرشاری است نمی گذرند آنوقت ما داریم برای چند درصد سود ناچیز در تولید خودمان را می کشیم.

حجم بالای سپرده های بانکی و سود سرشار ناشی از آن از عواملی است که به گفته فعالان اقتصادی مانعی بر سر راه تک نرخ شدن ارز است موضوعی که محسن حاجی بابا عضو اتاق بازرگانی ایران معتقد است: وقتی هزار و 200 میلیارد تومان سپرده بانکی در بانک هاست که 22 درصد معادل سالانه 240 هزار میلیارد تومان هم سود به آن تعلق می گیرد امکان ندارد ارز را یکسان سازی کنیم.

فعالان بازار ارز اما واسطه گری ها و دست های پنهان را عامل اصلی در اجرایی نشدن سیاست یکسان سازی نرخ ارز می دانند و معتقدند بانک مرکزی از همه نقل و انتقالات ارزی و دست های پشت پرده فعال در این بازار آگاه است و اگر عزم کافی وجود داشته باشد ارز تک نرخی و کوتاه شدن دست واسطه ها و دلالان ارزی که چهره زشتی هم به بازار ارز داده اند امکان پذیر خواهد بود.

در مقابل مسئولان بانکی اگرچه از آمادگی برای اجرای یکسان سازی نرخ ارز خبر می دهند اما نبود روابط کارگزاری با بانک های خارجی را مانعی بر سر عملیاتی شدن این طرح می دانند ضمن اینکه معتقدند باید شرایط تداوم سیاست تک نرخی شدن ارز هم فراهم شود زیرا اگر یکسان سازی نرخ ارز پس از اجرا تداوم نداشته باشد 20 سال دیگر هم نمی توان به این امر اقدام کرد.

غلامعلی کامیاب معاون ارزی بانک مرکزی با برشماری تاریخچه اقدام بانک مرکزی در یکسان سازی نرخ ارز می گوید: برای اولین بار در سال 72 و زمانی دیون ارزی رقمی بالغ‌بر 30 تا 40 میلیارد دلار بود یکسان سازی نرخ ارز کلید خورد اما از آنجا که ذخایر ارزی ما در پایین‌ترین سطح ممکن قرار داشت، همچنین اقتصادی کاملاً تک‌محصولی و وابسته به نفت داشتیم طرح یکسان‌سازی نرخ ارز در آن سال موفق نشد و مشکلات زیادی برای فعالان اقتصادی ایجاد کرد سپس یک دهه طول کشید تا گام بعدی یکسان سازی نرخ ارز در سال 1381 برداشته شود. در آن زمان تعهدات بیشتر بلندمدت بودند و اقتصاد ما هم ازنظر تک‌محصولی بودن وضعیت بهتری داشت. همچنین برای اولین بار در کشور اوراق قرضه بین‌المللی با موفقیت منتشر شد که این انتشار هم نشانه مثبتی بود از این رو یکسان‌سازی نرخ ارز در سال 81 به‌صورت کاملاً دقیق اجرا و طی چند سال بعدی رعایت شد اما متأسفانه در سال‌های بعد تصمیمات نادرست اقتصادی باعث شد این سیاست ادامه پیدا نکند.

کامیاب بابیان اینکه از سال 92 تا به امروز دولت همچنان به دنبال یکسان‌سازی نرخ ارز است، می افزاید: ما این موضوع را یک سیاست لازم می‌دانیم اما یکسان‌سازی نرخ ارز در جایی مناسب و کارآمد است که پایدار و ادامه‌دار باشد. در حال حاضر اگر به‌صورت ناقص یکسان‌سازی را اجرا کنیم و موفقیتی حاصل نشود تا چند سال دیگر هم نمی‌توانیم این یکسان‌سازی را اصلاح کنیم.

معاون ارزی بانک مرکزی ادامه می دهد: حجم تعهدات ارزی برای یکسان‌سازی نرخ ارز بسیار مهم است که در حال حاضر بسیار پایین است ضمن اینکه در سال‌های گذشته تسهیلاتی نگرفته‌ایم. همچنین سطح بدهی و دیون ارزی ما در حد استانداردهای بین‌المللی نیست. حساب‌های کوتاه‌مدت هم حجم بالایی ندارند. اتفاق خوب در این زمینه رشد قابل‌توجه صادرات کالاهای غیرنفتی است که کمک بزرگی به یکسان‌سازی نرخ ارز به حساب می آید.
کامیاب، حذف کالاهای وارداتی از لیست کالاهای ، تغییر برخی قوانین، ایجاد سیستم مکانیزه معاملات ارزی بین بانکی و مجاز کردن بانک ها به خرید و فروش ارز به نرخ آزاد را از جمله اقدامات بانک مرکزی برای فراهم کردن شرایط یکسان سازی نرخ ارز برشمرده و معتقد است: در بانک مرکزی دو سال است کار کردیم و برای یکسان سازی آماده ایم اما زمانی که کارگزاری را طوری برقرار کنیم تا بانک ها به راحتی عملیات خزانه داری ارزی را انجام دهند این عمل صورت خواهد گرفت پیش بینی ما هم این است که تا پایان امسال بتوانیم به چنین درجه ای از روابط کارگزاری برسیم.

یکسان سازی نرخ ارز موجب می شود دولت با فروش دارایی های خود به قیمت واقعی کسری بودجه را تا حد زیادی جبران کند ضمن اینکه تقاضاهای کاذب در بازار ارز کاهش می یابد. ضمن اینکه تک نرخی شدن ارز علاوه بر عدالت در توزیع ارز و فراهم کردن زمینه رقابت برای سرمایه گذاران سبب کوتاه شدن دست برخی ویژه خواران از ارزهای دولتی می شود.

پشت‎ پرده تاخیر سه ساله در یکسان سازی نرخ ارز

فرمانده سپاه: فتنه ۸۸ عقبه ۱۰ ساله داشت/ فتنه‌گران به دروغ می‌گویند دنبال اصلاح هستیم

فرمانده سپاه: فتنه ۸۸ عقبه ۱۰ ساله داشت/ فتنه‌گران به دروغ می‌گویند دنبال اصلاح هستیم

به گزارش تسنیم، سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی  در فرهنگسرای بهمن با اشاره به سالروز ٩ دی اظهار کرد: دشمنان با دهان و جنگ نرمشان می‌خواهند ما راه شهدا را گم کنیم. انقلاب اسلامی به دنبال یاری دین خداست، هدف ما هم باید قرار گرفتن در مسیر انقلاب باشد.
جعفری اظهار کرد: مجاهدت فقط جنگ سخت و جنگیدن نیست همانظور که رهبری فرمودند مجاهدت در عرصه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نیز لازم است.
فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ادامه داد: ارزش‌های دینی بسیار گسترده است، حماسه ٩ دی محقق شدن وعده الهی درباره مجاهدت‌ها بود. ٩ دی یک روز بود اما عقبه چند ماه و یا به نوعی ۱۰ و ١٢ سال داشته، فتنه بزرگی از سال ٧٨ شروع شد و ۱۰ سال بعد به اسم فتنه ٨٨ بروز کرد. به‌وحود آوردن این فتنه و صحنه‌گردانان چه کسانی بودند؟ آنها دنبال چه بودند؟ چرا میگوییم حماسه ٩ دی؟ وقتی مردم در فتنه ٨٨ پیروز شدند چرا خداوند نصرت الهی را نصیب ما کرد چون بصیرت بود چون نگاهمان به یک راه بود.
سرلشکر جعفری با طرح این سوال که جایگاه ولی فقیه در جامعه چیست؟ گفت: ولی فقیه فرمانهای الهی را روی زمین هدایت می‌کند و چراغ راه الهی برای انقلاب اسلامی است. فتنه گران می‌خواستند ولی فقیه را تضعیف کننند تا نتواند راه الهی را به جامعه نشان دهد.
وی ادامه داد: تمام دشمنان خارجی چه با تابلو چه بدون تابلو و در رأس همه آمریکای جنایتکار از فتنه حمایت کردند تا چراغ الهی را در ایران خاموش کنند، اما مردم ما آگاهانه از این فتنه بزرگ به سلامت عبور کردند، عبور از فتنه ٨٨ سخت‌تر از عبور از دفاع مقدس بود و خداوند هم وعده خود را محقق کرد و توسعه بیداری اسلامی فتح بزرگی است که بعد از فتنه ٨٨ در داخل رخ داد، امروز امنیت بی‌نظیری در کشور داریم، هر اقدام ناامنی که از بیرون برنامه‌ریزی می‌شود با بن‌بست روبرو شده و دشمنان هم اغراق می‌کنند که ایران جزیره امنی است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: فتنه ٨٨ با هدف تضعیف جایگاه ولی فقیه طرح شد اما آنها (فتنه‌گران) خودشان قبول نمی‌کنند و می‌گویند ما دنبال اصلاح هستیم اما همه می‌دانند این یک فساد است و مردم هم به آن پی بردند و جای تبریک دارد به ملت ایران و خودمان.

فرمانده سپاه: فتنه ۸۸ عقبه ۱۰ ساله داشت/ فتنه‌گران به دروغ می‌گویند دنبال اصلاح هستیم

(image)

به گزارش تسنیم، سرلشکر محمدعلی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی  در فرهنگسرای بهمن با اشاره به سالروز ٩ دی اظهار کرد: دشمنان با دهان و جنگ نرمشان می‌خواهند ما راه شهدا را گم کنیم. انقلاب اسلامی به دنبال یاری دین خداست، هدف ما هم باید قرار گرفتن در مسیر انقلاب باشد.
جعفری اظهار کرد: مجاهدت فقط جنگ سخت و جنگیدن نیست همانظور که رهبری فرمودند مجاهدت در عرصه‌های مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نیز لازم است.
فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ادامه داد: ارزش‌های دینی بسیار گسترده است، حماسه ٩ دی محقق شدن وعده الهی درباره مجاهدت‌ها بود. ٩ دی یک روز بود اما عقبه چند ماه و یا به نوعی ۱۰ و ١٢ سال داشته، فتنه بزرگی از سال ٧٨ شروع شد و ۱۰ سال بعد به اسم فتنه ٨٨ بروز کرد. به‌وحود آوردن این فتنه و صحنه‌گردانان چه کسانی بودند؟ آنها دنبال چه بودند؟ چرا میگوییم حماسه ٩ دی؟ وقتی مردم در فتنه ٨٨ پیروز شدند چرا خداوند نصرت الهی را نصیب ما کرد چون بصیرت بود چون نگاهمان به یک راه بود.
سرلشکر جعفری با طرح این سوال که جایگاه ولی فقیه در جامعه چیست؟ گفت: ولی فقیه فرمانهای الهی را روی زمین هدایت می‌کند و چراغ راه الهی برای انقلاب اسلامی است. فتنه گران می‌خواستند ولی فقیه را تضعیف کننند تا نتواند راه الهی را به جامعه نشان دهد.
وی ادامه داد: تمام دشمنان خارجی چه با تابلو چه بدون تابلو و در رأس همه آمریکای جنایتکار از فتنه حمایت کردند تا چراغ الهی را در ایران خاموش کنند، اما مردم ما آگاهانه از این فتنه بزرگ به سلامت عبور کردند، عبور از فتنه ٨٨ سخت‌تر از عبور از دفاع مقدس بود و خداوند هم وعده خود را محقق کرد و توسعه بیداری اسلامی فتح بزرگی است که بعد از فتنه ٨٨ در داخل رخ داد، امروز امنیت بی‌نظیری در کشور داریم، هر اقدام ناامنی که از بیرون برنامه‌ریزی می‌شود با بن‌بست روبرو شده و دشمنان هم اغراق می‌کنند که ایران جزیره امنی است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: فتنه ٨٨ با هدف تضعیف جایگاه ولی فقیه طرح شد اما آنها (فتنه‌گران) خودشان قبول نمی‌کنند و می‌گویند ما دنبال اصلاح هستیم اما همه می‌دانند این یک فساد است و مردم هم به آن پی بردند و جای تبریک دارد به ملت ایران و خودمان.