برچسب: وزرا

 
هر چند اخبار مرتبط با معرفي كابينه دوازدهم و رأي اعتماد وزرا طي روزهاي اخير بخش اعظم تيترهاي رسانه‌ها را به خود اختصاص داده‌است، اما ماجراي آزار و اذيت كودك 15 ماهه و دختر بچه 10 ساله آنقدر دردناك بود كه در ميان اين همه خبر از جنس اظهارات موافقان و طرفداران وزراي پيشنهادي لابه‌لاي تيترهاي خبري براي خودش جا باز كند و مايه اظهار تأسف و اظهار‌نظرهاي گوناگون كارشناسان و صاحبنظران شود و حتي دوباره پاي لايحه حمايت از كودكان را به رسانه‌ها باز كند تا خبرنگاران يك بار ديگر سرنوشت اين لايحه را پيگيري كنند؛‌ لايحه‌اي كه با پشت سر گذاشتن هشت سالگي هنوز تعيين‌تكليف نشده است.

از سوي ديگر حتي با تعيين‌تكليف نهايي لايحه حمايت از كودك و نوجوان هيچ‌چيز تغيير نمي‌كند، زيرا تجربه ثابت كرده قوانين در كشور ما ضمانت اجرايي ندارد و از آن مهم‌تر بايد با زمينه‌هاي ظهور و بروز جرائمي همچون كودك آزاري مبارزه كرد. تا زماني كه فقر و اعتياد وجود دارد، تنها چيزي كه تغيير مي‌كند، نام قهرمانان تراژدي تلخ كودك‌آزاري است و اين حكايت دنباله‌دار با تغييرات جزئي در شكل ادامه مي‌يابد.
 

لايحه حمايت از حقوق كودك

قوه قضائيه لايحه‌اي با عنوان «حمايت از كودكان و نوجوانان» را در 22 ارديبهشت ماه سال 88 در قالب 54 ماده تقديم دولت كرد. پس از ارسال لايحه حمايت از كودكان و نوجوانان به دولت، مواد اين لايحه به 49 ماده كاهش يافت و در تاريخ 10 مرداد 1390 در كميسيون لوايح دولت دهم به تصويب رسيد و در بيست‌وهشتم آبان ماه همان سال، به مجلس ارسال شد.  پس از گذشت حدود شش سال از ارسال لايحه حمايت از كودكان و نوجوانان به مجلس، اين لايحه همچنان در دست بررسي بوده‌است و نتوانسته به صحن علني وارد شود و رأي نمايندگان را كسب كند. 

در اين لايحه به مواردي مانند سرپرستي، فرار از خانه، زنداني والدين، خشونت مستمر، عدم ثبت ولادت، سوءرفتار، بهره‌كشي، ناديده‌گرفتن عمدي سلامت و بهداشت رواني و جسمي كودكان، ممانعت از تحصيل آنها، خريد و فروش كودكان و فعاليت مجرمانه به وسيله كودك اشاره و مقرر شد دفتري با عنوان «حمايت قضايي از كودكان و نوجوانان» تحت نظر دادستان پيش‌بيني شود و دستگاه‌هايي مانند سازمان بهزيستي، سازمان اقدامات تأمين تربيتي، وزارت آموزش و پرورش، وزارت كار و نيروي انتظامي وظايفي را در اين خصوص برعهده گيرند كه اين وظايف عبارتند از: شناسايي كودكان در معرض خطر، توانمندسازي، برقراري امنيت و معرفي به مراجع قضايي يا حمايتي براي برداشتن خطر از كودك.  با تمام اينها كودك آزاري معلول رشد آسيب‌هاي اجتماعي است و بديهي است كنترل آن با لايحه و قانون‌هاي اينچنيني امكانپذير نيست، بلكه عزم جزم براي مبارزه با آسيب‌ها را مي‌طلبد.

فقر و اعتياد ترجيع‌بند تراژدي‌هاي اين روزها

رشد آسيب‌هاي اجتماعي واقعيتي است كه از سوي مسئولان نيز مورد انكار قرار نمي‌گيرد و خودشان به اين مسئله اذعان دارند. يكي از اين افراد انوشيروان محسني بندپي، رئيس سازمان بهزيستي كشور است كه مي‌گويد:«سيماي آسيب اجتماعي در كشور روندي رو به رشد دارد.»

 
از سوي ديگر مادر ستون خانواده ايراني است و صلابت حضور مادر آسيب‌ديده‌ترين خانواده‌ها را هم از گزند فرو افتادن در سياهچاله آسيب‌هاي اجتماعي باز مي‌دارد، اما اين تا زماني است كه خود مادر آسيب‌ديده نباشد. طبق آماري كه شهيندخت مولاوردي معاون سابق زنان و خانواده و دستيار رئيس‌جمهور در امور حقوق شهروندي ارائه كرده 10 درصد معتادان را زنان تشكيل مي‌دهند، در حالي كه اين رقم در سال 85، 5 درصد بوده است. زنان جزو نخستين قربانيان آسيب و انحرافات اجتماعي به ويژه اعتياد هستند، اما حلقه آسيب‌هاي اجتماعي به گونه‌اي است كه وقتي كسي در درونش قرار مي‌گيرد مي‌تواند خود عامل بروز جرائم بيشتري بشود. حالا بازگرديم به تراژدي كودك آزاري‌هاي اخير، وجه اشتراك آزار و اذيت كودك 15 ماهه و دختر بچه 10 ساله اعتياد مادر است. آنطور كه رئيس اورژانس اجتماعي كشور مي‌گويد، پدر كودك 15 ماهه به دليل قاچاق موادمخدر در زندان به سر مي‌برد و مادر دچار اعتياد است. مادر كودك 10 ساله هم معتاد به ماده مخدر شيشه است.

وعده‌هايي كه بر آسيب‌ها دميد

پديده كودك‌آزاري در كشور ناشي از معضلات اجتماعي، مشكلات اقتصادي، اعتياد و خلأ قانوني و مسائل روحي و رواني و تبعات ناشي از آن و نظاير آن است. اگر به سراغ آمار و ارقام مرتبط با اشتغال برويم، بخش ديگري از پازل تراژدي كود ك آزاري كامل مي‌شود. تعداد شاغلان در سال ۹۴ چيزي حدود ۲۱ميليون و ۸۶۰ هزار و ۸۳۶ نفر اعلام شده كه اين رقم در ابتداي دولت تدبير و اميد چيزي حدود ۲۲ميليون و ۱۹۱هزار و ۱۴۴ نفر بوده است. اين آمار و ارقام از بيكار شدن خالص چيزي حدود 330 هزار نفر در سال‌هاي اخير حكايت دارد. با يك حساب سرانگشتي درباره ميزان اشتغالزايي در دولت يازدهم مي‌توان متوجه شد 330 هزار نفر بيكارشده 6 درصد كل افراد شاغل جامعه هستند و عدد 6/6 درصد ميزان اشتغال خالص در دولت يازدهم است. 

اين در حالي است كه وعده ايجاد سازمان كارآفريني 16 آبان ماه سال 92 توسط علي ربيعي، وزير تعاون كار و رفاه اجتماعي داده شد. ربيعي در آن سال گفت‌:«تجليل از كارآفرينان تنها دادن لوح و تشويق لحظه‌اي نيست، بلكه بايد به كارآفريني نگاه عميق‌تر و بيناتري داشته باشيم تا كارآفريني به عنوان يك فرهنگ رايج در جامعه ما شناخته شود.» البته موضوع ايجاد سازمان كارآفريني تنها وعده‌اي نبود كه رنگ واقعيت به خود نگرفته است، بلكه وعده‌ ايجاد يك سازمان در حوزه مهارتي و بنيادي براي تشويق جوانان به حوزه مهارت نيز همچنان در انتظار اقدام و عمل مسئولان وزارت كار است. 5 تا 11 ميليون بيكار و اضافه شدن هر ساعت حدود 150 نفر به جمعيت بيكاران فقر و شكاف اقتصادي را محتمل‌تر مي‌كند.  با تمام اينها علي ربيعي، وزير تعاون كار و رفاه اجتماعي با مهر تأييد 191 نماينده مجلس چهار سال ديگر فرصت دارد تا همه امكاناتش را براي مبارزه با تكرار تراژدي‌هاي كودك‌آزاري و ديگر آسيب‌ها به كار بگيرد؛ همچون حسن قاضي‌زاده، ‌مسعود سلطاني‌فر و عبد‌الرضا رحماني فضلي، اما بي‌ترديد بخشي از مسئوليت تراژدي‌هاي اين روزها روي دوش كساني است كه مي‌توانستند از آنها پيشگيري كنند،اما نكردند.

 
هر چند اخبار مرتبط با معرفي كابينه دوازدهم و رأي اعتماد وزرا طي روزهاي اخير بخش اعظم تيترهاي رسانه‌ها را به خود اختصاص داده‌است، اما ماجراي آزار و اذيت كودك 15 ماهه و دختر بچه 10 ساله آنقدر دردناك بود كه در ميان اين همه خبر از جنس اظهارات موافقان و طرفداران وزراي پيشنهادي لابه‌لاي تيترهاي خبري براي خودش جا باز كند و مايه اظهار تأسف و اظهار‌نظرهاي گوناگون كارشناسان و صاحبنظران شود و حتي دوباره پاي لايحه حمايت از كودكان را به رسانه‌ها باز كند تا خبرنگاران يك بار ديگر سرنوشت اين لايحه را پيگيري كنند؛‌ لايحه‌اي كه با پشت سر گذاشتن هشت سالگي هنوز تعيين‌تكليف نشده است.

از سوي ديگر حتي با تعيين‌تكليف نهايي لايحه حمايت از كودك و نوجوان هيچ‌چيز تغيير نمي‌كند، زيرا تجربه ثابت كرده قوانين در كشور ما ضمانت اجرايي ندارد و از آن مهم‌تر بايد با زمينه‌هاي ظهور و بروز جرائمي همچون كودك آزاري مبارزه كرد. تا زماني كه فقر و اعتياد وجود دارد، تنها چيزي كه تغيير مي‌كند، نام قهرمانان تراژدي تلخ كودك‌آزاري است و اين حكايت دنباله‌دار با تغييرات جزئي در شكل ادامه مي‌يابد.
 

لايحه حمايت از حقوق كودك

قوه قضائيه لايحه‌اي با عنوان «حمايت از كودكان و نوجوانان» را در 22 ارديبهشت ماه سال 88 در قالب 54 ماده تقديم دولت كرد. پس از ارسال لايحه حمايت از كودكان و نوجوانان به دولت، مواد اين لايحه به 49 ماده كاهش يافت و در تاريخ 10 مرداد 1390 در كميسيون لوايح دولت دهم به تصويب رسيد و در بيست‌وهشتم آبان ماه همان سال، به مجلس ارسال شد.  پس از گذشت حدود شش سال از ارسال لايحه حمايت از كودكان و نوجوانان به مجلس، اين لايحه همچنان در دست بررسي بوده‌است و نتوانسته به صحن علني وارد شود و رأي نمايندگان را كسب كند. 

در اين لايحه به مواردي مانند سرپرستي، فرار از خانه، زنداني والدين، خشونت مستمر، عدم ثبت ولادت، سوءرفتار، بهره‌كشي، ناديده‌گرفتن عمدي سلامت و بهداشت رواني و جسمي كودكان، ممانعت از تحصيل آنها، خريد و فروش كودكان و فعاليت مجرمانه به وسيله كودك اشاره و مقرر شد دفتري با عنوان «حمايت قضايي از كودكان و نوجوانان» تحت نظر دادستان پيش‌بيني شود و دستگاه‌هايي مانند سازمان بهزيستي، سازمان اقدامات تأمين تربيتي، وزارت آموزش و پرورش، وزارت كار و نيروي انتظامي وظايفي را در اين خصوص برعهده گيرند كه اين وظايف عبارتند از: شناسايي كودكان در معرض خطر، توانمندسازي، برقراري امنيت و معرفي به مراجع قضايي يا حمايتي براي برداشتن خطر از كودك.  با تمام اينها كودك آزاري معلول رشد آسيب‌هاي اجتماعي است و بديهي است كنترل آن با لايحه و قانون‌هاي اينچنيني امكانپذير نيست، بلكه عزم جزم براي مبارزه با آسيب‌ها را مي‌طلبد.

فقر و اعتياد ترجيع‌بند تراژدي‌هاي اين روزها

رشد آسيب‌هاي اجتماعي واقعيتي است كه از سوي مسئولان نيز مورد انكار قرار نمي‌گيرد و خودشان به اين مسئله اذعان دارند. يكي از اين افراد انوشيروان محسني بندپي، رئيس سازمان بهزيستي كشور است كه مي‌گويد:«سيماي آسيب اجتماعي در كشور روندي رو به رشد دارد.»

 
از سوي ديگر مادر ستون خانواده ايراني است و صلابت حضور مادر آسيب‌ديده‌ترين خانواده‌ها را هم از گزند فرو افتادن در سياهچاله آسيب‌هاي اجتماعي باز مي‌دارد، اما اين تا زماني است كه خود مادر آسيب‌ديده نباشد. طبق آماري كه شهيندخت مولاوردي معاون سابق زنان و خانواده و دستيار رئيس‌جمهور در امور حقوق شهروندي ارائه كرده 10 درصد معتادان را زنان تشكيل مي‌دهند، در حالي كه اين رقم در سال 85، 5 درصد بوده است. زنان جزو نخستين قربانيان آسيب و انحرافات اجتماعي به ويژه اعتياد هستند، اما حلقه آسيب‌هاي اجتماعي به گونه‌اي است كه وقتي كسي در درونش قرار مي‌گيرد مي‌تواند خود عامل بروز جرائم بيشتري بشود. حالا بازگرديم به تراژدي كودك آزاري‌هاي اخير، وجه اشتراك آزار و اذيت كودك 15 ماهه و دختر بچه 10 ساله اعتياد مادر است. آنطور كه رئيس اورژانس اجتماعي كشور مي‌گويد، پدر كودك 15 ماهه به دليل قاچاق موادمخدر در زندان به سر مي‌برد و مادر دچار اعتياد است. مادر كودك 10 ساله هم معتاد به ماده مخدر شيشه است.

وعده‌هايي كه بر آسيب‌ها دميد

پديده كودك‌آزاري در كشور ناشي از معضلات اجتماعي، مشكلات اقتصادي، اعتياد و خلأ قانوني و مسائل روحي و رواني و تبعات ناشي از آن و نظاير آن است. اگر به سراغ آمار و ارقام مرتبط با اشتغال برويم، بخش ديگري از پازل تراژدي كود ك آزاري كامل مي‌شود. تعداد شاغلان در سال ۹۴ چيزي حدود ۲۱ميليون و ۸۶۰ هزار و ۸۳۶ نفر اعلام شده كه اين رقم در ابتداي دولت تدبير و اميد چيزي حدود ۲۲ميليون و ۱۹۱هزار و ۱۴۴ نفر بوده است. اين آمار و ارقام از بيكار شدن خالص چيزي حدود 330 هزار نفر در سال‌هاي اخير حكايت دارد. با يك حساب سرانگشتي درباره ميزان اشتغالزايي در دولت يازدهم مي‌توان متوجه شد 330 هزار نفر بيكارشده 6 درصد كل افراد شاغل جامعه هستند و عدد 6/6 درصد ميزان اشتغال خالص در دولت يازدهم است. 

اين در حالي است كه وعده ايجاد سازمان كارآفريني 16 آبان ماه سال 92 توسط علي ربيعي، وزير تعاون كار و رفاه اجتماعي داده شد. ربيعي در آن سال گفت‌:«تجليل از كارآفرينان تنها دادن لوح و تشويق لحظه‌اي نيست، بلكه بايد به كارآفريني نگاه عميق‌تر و بيناتري داشته باشيم تا كارآفريني به عنوان يك فرهنگ رايج در جامعه ما شناخته شود.» البته موضوع ايجاد سازمان كارآفريني تنها وعده‌اي نبود كه رنگ واقعيت به خود نگرفته است، بلكه وعده‌ ايجاد يك سازمان در حوزه مهارتي و بنيادي براي تشويق جوانان به حوزه مهارت نيز همچنان در انتظار اقدام و عمل مسئولان وزارت كار است. 5 تا 11 ميليون بيكار و اضافه شدن هر ساعت حدود 150 نفر به جمعيت بيكاران فقر و شكاف اقتصادي را محتمل‌تر مي‌كند.  با تمام اينها علي ربيعي، وزير تعاون كار و رفاه اجتماعي با مهر تأييد 191 نماينده مجلس چهار سال ديگر فرصت دارد تا همه امكاناتش را براي مبارزه با تكرار تراژدي‌هاي كودك‌آزاري و ديگر آسيب‌ها به كار بگيرد؛ همچون حسن قاضي‌زاده، ‌مسعود سلطاني‌فر و عبد‌الرضا رحماني فضلي، اما بي‌ترديد بخشي از مسئوليت تراژدي‌هاي اين روزها روي دوش كساني است كه مي‌توانستند از آنها پيشگيري كنند،اما نكردند.

وی ادامه داد: زندگی امام یازدهم به ما می‌آموزد که تحریم، در حصر و محاصره بودن به چه معناست، آن امامی که تمام دوران زندگی خود را در حصر و محاصره سربازان تا پایان زندگی خود سپری کرد.

رئیس‌جمهور با سلام و درود بر امام یازدهم و پیامبر عظیم‌الشأن اسلام و ائمه اطهار و سپاس و سجده در پیشگاه خدای بزرگ که هر آنچه داریم از لطف و عنایت اوست،‌ خاطرنشان کرد: شاید هم برای ما و هم برای شما رسیدن به این روز ساده و آسان نبود.

وی ادامه داد: همه شما می‌دانید که در موضوعی بس پیچیده و در هم‌تنیده که یک سرش توطئه‌های استکبار و صهیونیسم بود و سمت دیگر آن متأسفانه رقبای نااهل و خصم نااهل در این دیار و این منطقه بود و در قلب آن افراد افراطی که همواره تلاش می‌کردند که در واشنگتن و نیویورک هرگز نگذارند این روز در تاریخ ثبت شود.

روحانی خاطرنشان کرد: خیلی‌ها خواستند 23 تیرماه 94 نباشد، خیلی‌ها خواستند روز 26 دی ماه 94 نباشد، خیلی‌ها خواستند پایان مذاکرات موفقیت‌آمیز نباشد، با هواپیمای اختصاصی به ژنو و وین رفتند، حرف زدند و گفتند قیمت نفت را پایین می‌آوریم و ایران را به زانو درخواهیم آورد، صبر کنید و چند ماه دیگر به ما فرصت دهید.

وی ادامه داد:‌ به سازمان ملل رفتند و در مجمع عمومی حرف زدند و بمب را روی تابلو به نمایندگان ملل جهان نشان دادند و گفتند به ایران اعتماد نکنید، خیلی‌ها تلاش کردند تا وسوسه شیطانی ناامیدی را در دل‌ها مستقر کنند.

روحانی تصریح کرد: گفتند مذاکره و مذاکره با خصم و دشمن، خیلی‌ها آمدند و گفتند هر وقت مذاکره کردیم کلاه بر سر ما رفت و هیچ گاه مذاکره ما را به جایی نمی‌رساند بلکه این فلسفه بافتند و تاریخ را به استناد آوردند و گفتند مگر پرهیز از رویارویی و جنگ با شیطان امکان‌پذیر است و ما راهی جز جنگیدن و جنگ نداریم.

وی افزود: فرازونشیب این 30 ماه بماند برای کتاب خاطرات در آینده.

وی ادامه داد:‌ملت ما در 24 خرداد 92 به تمام افکار و سخنان مهر باطل زد و در انتخابات خرداد 92 اعلام کرد ما خواهان تعامل سازنده با جهان هستیم و تردید نداشته باشید هر آنچه امروز داریم و فردا خواهیم داشت از آن ملت غیور، صبور و در صحنه و میدان داشتیم و داریم و خواهیم داشت.

روحانی در ادامه سخنانش با بیان اینکه امروز مشکل اصلی ما بیکاری، رکود و نبود رونق است، گفت:‌ چقدر سخت است وزرا این بنگاه‌ها را رها کنند و دودستی چسبیده‌اند.

رئیس‌جمهور در ادامه تصریح کرد: ملت همه توان خود را به کار گرفت و سختی‌ها کشید و در نهایت به پیروزی رسید. این ملت این امید را در دل داشت و توسلش به حضرت حق بود و می‌دانست 23 تیر و 26 دی به وجود خواهد آمد.

روحانی با بیان اینکه توافق هسته‌ای کار بسیار سخت و سنگینی بود، گفت: شما می‌دانید وقتی می‌خواهید با یک جمع اروپایی صحبت کنید (البته ظاهرش اتحادیه اروپا است) اما وقتی با دو یا سه نفر از آن کشورها صحبت می‌کنید مشاهده می‌کنید که رقابت‌ها و فاصله‌های درونی آنها چقدر زیاد است.

وی تصریح کرد: سال‌های 82 تا 84 که با آقای ظریف با سه کشور اروپایی مذاکره می‌کردیم از نزدیک دیدیم چقدر فاصله و رقابت بین آن وجود دارد. حسادت‌هایی که گاهی در زندگی‌های خصوصی می‌بینیم و تعجب می‌کنیم به یک صورت دیگر در میان دولت‌ها و کشورهای پیشرفته هم وجود دارد. یک کشور قهر می‌کرد و می‌گفت چرا این پیشنهاد را آن کشور داده است، قرار بود با هم بگوییم!

رئیس‌جمهور ادامه داد: در یک جلسه که ما گفتیم این کشور ریاست را بر عهده دارد جلسه به هم خورد و گفتند ما رئیس نداریم. چرا شما گفتید این آقا رئیس است. ما سه با هم هستیم و رئیس نداریم. این نشان می‌دهد کار چقدر سخت و مشکل بود. حال تصور کنید که اروپا بخواهد به یک قدرت بزرگتر از خودش یعنی آمریکا ضمیمه شود. حال این‌ها با روس و چین هم ضمیمه شوند و این 6 کشور دور هم جمع شوند و بخواهند سخن بگویند.

روحانی در همین خصوص عنوان کرد: چقدر سخت است برای یک کشوری که از دید آنها در حال توسعه است و آنها خودشان را از لحاظ قدرت نظامی، اقتصادی، سیاسی و فنی برتر می‌دانند، با آنان صحبت کند. آن هم با کسانی که یک پشتوانه‌ای را داشتند و فکر می‌کردند ما بدون پشتوانه هستیم.

وی با بیان اینکه 1+5 پشتوانه خود را قطعنامه‌های شورای امنیت می‌دانست، گفت: می‌گفتند سازمان ملل 6 قطعنامه در فصل هفتم علیه شما دارد و 12 قطعنامه را شورای حکام آژانس علیه شما دارد و ادعا می‌کردند و به لفظ می‌گفتند که جامعه جهانی علیه شما است.

رئیس‌جمهور اضافه کرد: در این کارزار و در وسط بحران و جنگ و رقابت آنچه آدم انتظار ندارد از همسایه و مسلمان و بنام برادر این است که آنها هم پول خرج کنند و تا این مذاکرات به نتیجه نرسد. عده‌ای هم در داخل بذر ناامیدی را بیفشانند و در اینجا مذاکرات کار بسیار سختی بود.

روحانی با بیان اینکه همراه اراده ملت، دست خدا و لطف خدا قرار گرفت و باعث شد ما راه موفقیت را قدم به قدم طی کنیم، گفت: ما در مسیر مذاکرات به توافق موقت ژنو رسیدیم. امروز کمتر کسی دو سال پیش را به خاطر می‌آورد. آن روزی که بنا بود تحریم‌های جدید بر ما تحمیل شود و آن تحریم‌ها را در کنگره تصویب کرده بودند و آماده اجرا بود، توافق موقت ابتدا جلوی تحریم‌های جدید را گرفت و برخی از تحریم‌ها را نیز برداشت.

وی افزود: همان 700 میلیون دلارهایی که آزاد می‌شد آن هم در شرایط سختی که ما قرار داشتیم و راه را برای یک ماجرای قوی که منجر به توافق نهایی شود، باز کرد. از توافق موقت ژنو به توافق لوزان در فروردین 94 رسیدیم. در 13 فروردین امسال مردم ما به خوبی حس کردند که مذاکرات در سرازیری توفیق قرار گرفتند و این مذاکرات ادامه یافت تا 23 تیر و روز توافق.

رئیس‌جمهور با بیان اینکه 6 ماه برای اجرای برجام تا 26 دی ماه چقدر سخت بود، گفت: وقتی خداوند خیری را نسبت به جمعی اراده می‌کند وسایل آن را نیز فراهم می‌کند. اگر رئیس تیم مذاکره کننده هسته‌ای (آنچه من می‌فهمم) غیر از آقای ظریف بود مذاکرات به اینجا نمی‌رسید.

روحانی افزود: مسئولیت‌های من به گونه‌ای بود که با همه دیپلمات‌های کشور سر و کار داشتم و از وقتی که رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس بودم تا وقتی که مسئول دبیرخانه بودم، در همه مراحل با دیپلمات‌های کشور سر و کار داشتم.

وی اضافه کرد: با همه شناختی که من در طول بعد از انقلاب نسبت به دیپلمات‌های کشور دارم، بی‌شک قوی‌ترین فردی را که در این زمینه من فکر می‌کردم این بار مسئولیت را می‌تواند به مقصد برساند برای وزارت خارجه و به عنوان وزیر خارجه برگزیدم و این یکی از توفیقات الهی بود.

رئیس‌جمهور در ادامه ضمن قدردانی از رهبر معظم انقلاب به خاطر اعتمادشان به وزیر امور خارجه گفت: در کنار این از رهبر انقلاب تشکر می‌کنم به خاطر اینکه پیشنهاد من را قبول کرد که امر مذاکره با 6 قدرت را از دبیرخانه شورای امنیت به وزارت خارجه ببرم و اگر این هم نمی‌شد کار ما سخت بود.

روحانی افزود: من خدمت رهبری گفتم وقتی من موضوع را از دبیرخانه شورای امنیت به وزارت خارجه می‌برم یک پیام به دنیا می‌دهم و آن این است که موضوع هسته‌ای موضوع امنیتی نیست بلکه سیاسی است و این حرکت در این راه به ما بسیار کمک می‌کند تا به موفقیت برسیم. حال اینکه در این مذاکرات 30 ماهه چه سختی‌هایی گذشت بماند برای کتاب خاطرات در آینده.

وی در ادامه با اشاره به تلاش‌های آقای صالحی در مذاکرات هسته‌ای گفت: در این مسیر خداوند ما را یاری کرد و برادری را کنار آقای ظریف قرار داد که از لحاظ فنی کمک شایانی به ما کرد. چرا که این کار یک کار فنی، حقوقی، سیاسی،‌اقتصادی و پیجیده‌ای بود و انصافا از لحاظ فنی آقای صالحی؛ همان مردی که در خانه ملت عقده گشود و سخن‌ها گفت به ما بسیار کمک کرد.

رئیس‌جمهور تصریح کرد: آقای صالحی در کنار جایگاه معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی، از لحاظ دانش هسته‌ای هم یکی از سرآمدهای کشور است و شاید هم در رشته خود بهترین باشد.

ادامه دارد…
منبع:فارس