برچسب: غذا

پیامبر اکرم(ص) فرمود: «خداوند عزّوجلّ به موسى بن عمران وحى فرستاد که غذا را با نمک آغاز کن و با نمک پایان ده» (دانش نامه احادیث پزشکی، جلد 1، صفحه 330)

همچنین درباره شروع غذا با نمک از امام رضا(ع) نقل شده است که مردى در خراسان خدمت امام رضا علیه‌السلام  رسید، غذایى براى آن حضرت آوردند که با آن سرکه و نمک بود، آن حضرت آغاز غذا را با سرکه شروع کردند، آن مرد گفت‌: قربانت گردم ، شما به ماها امر کردید با نمک شروع کنیم‌! آن حضرت فرمودند: «این مثل آن است‌، بدرستى که سرکه ذهن را قوى و عقل را زیاد مى‌کند.»

امام رضا‌(ع) درباره خواص نمک به نقل از پدران گرامی خویش از رسول اکرم (ص) خطاب به امیر‌المومنین (ع) می‌فرماید: عَلَیکَ بِالمِلحِ ؛ فَإِنَّهُ شِفاءٌ مِن سَبعینَ داءً ؛ أدناهَا الجُذامُ ، وَالبَرَصُ ، وَالجُنونُٰ؛ بر تو باد نمک چرا که در آن‌، شفاى 70 درد است که کمترین آنها جذام‌، پیسى و دیوانگى است‌.(صحیفة الإمام الرضا علیه‏السلام صفحه 249 ، حدیث 165)
جالب اینکه شاید تا چند دهه پیش از این اگر کسی از فواید و خواص متعدد نمک می‌گفت، در مجامع علمی نه تنها اعتنایی به این مسئله نمی‌شد بلکه دفاع از مصرف نمک طعام طبیعی در حکم مخالفت با علم و دست‌یافته‌های علم پزشکی بود!! اما امروزه و با گسترش دامنه علم بشری و با تحقیقات مختلفی که درباره نمک طعام صورت گرفته است، گوشه‌هایی از حقایق بیان شده از لسان مبارک بنی مکرم اسلام و ائمه اطهار درباره «فواید نمک طعام» در حال آشکار شدن است که در ادامه به یک نمونه از این تحقیقات که در قالب کتاب مستقلی به نام Hygienic ruler in Islam منتشر شده، اشاره شده است:

«دکتر تومانیانس» در این کتاب فواید مصرف نمک پیش از غذا را اینگونه بیان کرده است:
1. بنابر یافته‌های علوم پزشکی، دهان محل تجمع انواع میکروبها است که در اثر استعمال نمک در پیش از غذا، آنها بر طرف می‌شوند.
2. آب دهان (بزاق) از چشمه‌هایی به نام غدد بزاقی جاری می شوند که هر چه با غذا مخلوط شوند، غذا زودتر از گلو پایین می‌رود و زودتر هضم می‌شود؛ ورود نمک در دهان، غده‌های اطراف دهان را تحریک و به ترشح آنها سرعت می‌بخشد، از این رو، غذا را زودتر هضم و برای فرو بردن حاضر می‌سازد.
3. زمانی که نمک وارد معده خالی از غذا می‌شود، غده معده را تحریک می‌کند و ترشحات زیادتری به وجود می‌آورد؛ پس «اسفیورت» نمک سبب زود فرو بردن و زود هضم شدن غذا می‌شود.
4. از آنجا که نمک پیش از غذا تحریک‌کننده غده‌های هاضمه است، در اثر تحریک آنها، انسان میل به غذا خوردن می‌یابد بنابراین، نمک سبب زیاد شدن اشتها می‌شود.
5. چنانچه مواد شیمیایی، بیش از اندازه معمول در معده ترشح شود، موجب سوء‌هاضمه می‌شود و نمک پیش از غذا، به دلیل دارا بودن اثر اسیدی، آن را خنثی و بی‌اثر و سوء‌هاضمه را برطرف می‌کند.
6. در بدن و خون و ساختمان جسم مقدار معینی نمک وجود دارد که اگر این مقدار کاهش یابد، موجب امراض مختلفی در اعضاء بدن می‌شود اما وقتی نمک پیش از غذا وارد معده شود، مقدار مورد نیاز را برای کمبود خود نگه می‌دارد و در حقیقت، مقدار از دست رفته را جبران می‌‌کند.
7. بدن انسان به منظور برطرف کردن نمک، به آب نیاز دارد و استعمال نمک، پیش از غذا و نوشیدن آب، سبب افزایش «ادرار» و شستشوی کلیه و مثانه با آب نمک می‌شود.
8. در اثر نمک خوردن، مقداری از آب بدن از روزنه‌های پوست بیرون می‌آید و به این ترتیب، سوارخ‌های تنفسی پوستی، پاک و پاکیزه می‌شوند.
9. خوردن نمک پس از صرف غذا نیز، غدد بزاقی را تحریک می‌کند و باعث زیاد شدن آب دهان می شود بنابراین، انسان ناگزیر به فرو بردن یا بیرون کردن آن از دهان می‌شود که در هر دو صورت، چربی یا غذای باقی مانده در دهان و بین دندان به همراه آب دهان برطرف می‌شود.
10. اگر انسان غذایی بخورد که نمک آن کم باشد یا در معده ترشحات مواد نمکی نباشد، غذا دیرتر هضم می‌شود و این، سبب بروز سوء هاضمه می‌شود؛ خوردن نمک، پیش از غذا، این آسیب را برطرف می‌کند.

البته در خاتمه تذکر این نکته ضروری است که «نمک طعام طبیعی» چنین خواصی دارد و نه نمک شیمیایی ید‌دار.

پیامبر اکرم(ص) فرمود: «خداوند عزّوجلّ به موسى بن عمران وحى فرستاد که غذا را با نمک آغاز کن و با نمک پایان ده» (دانش نامه احادیث پزشکی، جلد 1، صفحه 330)

همچنین درباره شروع غذا با نمک از امام رضا(ع) نقل شده است که مردى در خراسان خدمت امام رضا علیه‌السلام  رسید، غذایى براى آن حضرت آوردند که با آن سرکه و نمک بود، آن حضرت آغاز غذا را با سرکه شروع کردند، آن مرد گفت‌: قربانت گردم ، شما به ماها امر کردید با نمک شروع کنیم‌! آن حضرت فرمودند: «این مثل آن است‌، بدرستى که سرکه ذهن را قوى و عقل را زیاد مى‌کند.»

امام رضا‌(ع) درباره خواص نمک به نقل از پدران گرامی خویش از رسول اکرم (ص) خطاب به امیر‌المومنین (ع) می‌فرماید: عَلَیکَ بِالمِلحِ ؛ فَإِنَّهُ شِفاءٌ مِن سَبعینَ داءً ؛ أدناهَا الجُذامُ ، وَالبَرَصُ ، وَالجُنونُٰ؛ بر تو باد نمک چرا که در آن‌، شفاى 70 درد است که کمترین آنها جذام‌، پیسى و دیوانگى است‌.(صحیفة الإمام الرضا علیه‏السلام صفحه 249 ، حدیث 165)
جالب اینکه شاید تا چند دهه پیش از این اگر کسی از فواید و خواص متعدد نمک می‌گفت، در مجامع علمی نه تنها اعتنایی به این مسئله نمی‌شد بلکه دفاع از مصرف نمک طعام طبیعی در حکم مخالفت با علم و دست‌یافته‌های علم پزشکی بود!! اما امروزه و با گسترش دامنه علم بشری و با تحقیقات مختلفی که درباره نمک طعام صورت گرفته است، گوشه‌هایی از حقایق بیان شده از لسان مبارک بنی مکرم اسلام و ائمه اطهار درباره «فواید نمک طعام» در حال آشکار شدن است که در ادامه به یک نمونه از این تحقیقات که در قالب کتاب مستقلی به نام Hygienic ruler in Islam منتشر شده، اشاره شده است:

«دکتر تومانیانس» در این کتاب فواید مصرف نمک پیش از غذا را اینگونه بیان کرده است:
1. بنابر یافته‌های علوم پزشکی، دهان محل تجمع انواع میکروبها است که در اثر استعمال نمک در پیش از غذا، آنها بر طرف می‌شوند.
2. آب دهان (بزاق) از چشمه‌هایی به نام غدد بزاقی جاری می شوند که هر چه با غذا مخلوط شوند، غذا زودتر از گلو پایین می‌رود و زودتر هضم می‌شود؛ ورود نمک در دهان، غده‌های اطراف دهان را تحریک و به ترشح آنها سرعت می‌بخشد، از این رو، غذا را زودتر هضم و برای فرو بردن حاضر می‌سازد.
3. زمانی که نمک وارد معده خالی از غذا می‌شود، غده معده را تحریک می‌کند و ترشحات زیادتری به وجود می‌آورد؛ پس «اسفیورت» نمک سبب زود فرو بردن و زود هضم شدن غذا می‌شود.
4. از آنجا که نمک پیش از غذا تحریک‌کننده غده‌های هاضمه است، در اثر تحریک آنها، انسان میل به غذا خوردن می‌یابد بنابراین، نمک سبب زیاد شدن اشتها می‌شود.
5. چنانچه مواد شیمیایی، بیش از اندازه معمول در معده ترشح شود، موجب سوء‌هاضمه می‌شود و نمک پیش از غذا، به دلیل دارا بودن اثر اسیدی، آن را خنثی و بی‌اثر و سوء‌هاضمه را برطرف می‌کند.
6. در بدن و خون و ساختمان جسم مقدار معینی نمک وجود دارد که اگر این مقدار کاهش یابد، موجب امراض مختلفی در اعضاء بدن می‌شود اما وقتی نمک پیش از غذا وارد معده شود، مقدار مورد نیاز را برای کمبود خود نگه می‌دارد و در حقیقت، مقدار از دست رفته را جبران می‌‌کند.
7. بدن انسان به منظور برطرف کردن نمک، به آب نیاز دارد و استعمال نمک، پیش از غذا و نوشیدن آب، سبب افزایش «ادرار» و شستشوی کلیه و مثانه با آب نمک می‌شود.
8. در اثر نمک خوردن، مقداری از آب بدن از روزنه‌های پوست بیرون می‌آید و به این ترتیب، سوارخ‌های تنفسی پوستی، پاک و پاکیزه می‌شوند.
9. خوردن نمک پس از صرف غذا نیز، غدد بزاقی را تحریک می‌کند و باعث زیاد شدن آب دهان می شود بنابراین، انسان ناگزیر به فرو بردن یا بیرون کردن آن از دهان می‌شود که در هر دو صورت، چربی یا غذای باقی مانده در دهان و بین دندان به همراه آب دهان برطرف می‌شود.
10. اگر انسان غذایی بخورد که نمک آن کم باشد یا در معده ترشحات مواد نمکی نباشد، غذا دیرتر هضم می‌شود و این، سبب بروز سوء هاضمه می‌شود؛ خوردن نمک، پیش از غذا، این آسیب را برطرف می‌کند.

البته در خاتمه تذکر این نکته ضروری است که «نمک طعام طبیعی» چنین خواصی دارد و نه نمک شیمیایی ید‌دار.

* اساس گوارش سالم

برای اینکه بفهمیم چرا آب باعث اختلال گوارش می‌شود، اول باید بدانیم فرایند طبیعی گوارش چگونه است.

گوارش از دهان شروع می‌شود، به محض این که شروع به جویدن غذا می‌کنیم.

جویدن به غدد بزاقی پیام می‌دهد که ترشح بزاق را شروع نمایند، که حاوی آنزیم‌هایی برای کمک به تجزیه غذا می‌باشد.

بزاق به نرم کردن غذا نیز کمک کرده و آن را برای پایین رفتن در مسیر مری و به داخل معده نرم می‌نماید.

در معده، غذا با اسید معده ترکیب شده و بیشتر تجزیه می‌گردد و مایعی غلیظ به نام کیموس تولید می‌گردد.

کیموس در پایان به سمت اولین بخش روده کوچک می‌گردد.

در روده کوچک، کیموس با آنزیم‌های گوارشی از لوزالمعده و اسید صفراوی کبد ترکیب می‌گردد.

این تجزیه‌ی بیشترِ کیموس، هر ماده مغذی را برای جذب در خون آماده می‌کند.

بیشتر مواد مغذی با ورود کیموس به روده کوچک جذب می‌شوند.

تنها بخش کوچکی باقی می‌ماند که به محض ورود به روده بزرگ جذب خون می‌گردد.

مواد مغذی بعد از جذب شدن در خون به نواحی مختلف بدن فرستاده می‌شوند.

گوارش زمانی پایان می‌یابد که مواد باقی مانده از روده بزرگ توسط مقعد به خارج دفع می‌شوند.

بسته به چیزی که می‌خورید، این فرایند کلی گوارش می‌تواند از 24 تا 72 ساعت طول بکشد.

* آیا مایعات سبب مشکلات گوارشی می‌شوند؟

. نوشابه‌های اسیدی تأثیر منفی روی بزاق دارند

روی این موضوع بحث وجود دارد که نوشیدنی‌های اسیدی همراه غذا موجب خشک شدن بزاق شده و هضم غذا را برای بدن سخت‌تر می‌کنند.

این موضوع تا حدودی حقیقت دارد. الکل جریان بزاق را 10 تا 15 درصد کاهش می‌دهد.

اما در مورد نوشیدنی‌های اسیدی، به نظر می‌رسد که موجب افزایش ترشح بزاق می‌شوند.

نتیجه این که هنوز پشتوانه علمی دقیقی وجود ندارد که آیا مصرف متعادل نوشابه‌های اسیدی همراه غذا، تأثیر منفی روی گوارش یا جذب مواد مغذی دارند یا خیر.

* آب، اسید معده و آنزیم‌های گوارشی

بسیاری عقیده دارند نوشیدن آب همراه با غذا سبب تضعیف اسید معده و آنزیم‌های گوارشی می‌شود و هضم غذا را برای بدن دشوار می‌نماید.

این ادعا دلالت بر این دارد که سیستم گوارش شما قادر به تطبیق ترشحاتش با غلظت و چگالی غذا نیست که ادعای نادرستی می‌باشد.

* مایعات و سرعت گوارش

بحث معروف دیگری که در مورد نوشیدن آب همراه غذا وجود دارد می گوید مایعات موجب افزایش سرعت گوارش شده و در نتیجه غذاهایی جامد و نرم نشده وارد معده می‌شوند.

یعنی زمان تماس غذا با اسید و آنزیم‌های معده کاهش یافته و گوارش به طور ناقص انجام می‌شود.

شاید این ادعا منطقی به نظر برسد اما پشتوانه علمی ندارد.

آزمایش‌هایی که سرعت گوارش معده را تجزیه و تحلیل کرد نشان داد، با این که مایعات سریع‌تر از جامدات سیستم گوارشی را طی می‌کنند اما تأثیری روی هضم غذاهای جامد ندارند.

* در بعضی موارد مایعات می‌توانند به گوارش کمک کنند

مایعات می‌توانند به خُرد کردن تکه‌های بزرگ غذا کمک کنند و پایین رفتنشان را به سمت مری و معده راحت‌تر نمایند.

مایعات همچنین حرکت غذا را نرم‌تر کرده و از نفخ و ورم معده جلوگیری می‌کنند.

* آب ممکن است اشتها و در نتیجه دریافت کالری را کمتر نماید

نوشیدن آب با غذا می‌تواند به ایجاد فاصله میان برداشتن لقمه‌ها کمک کند، و به شما فرصت دهد سیگنال‌های گرسنگی و سیری‌تان را چک کنید.

در نتیجه دچار پرخوری نمی‌شوید و وزن کم می‌کنید.

ضمناً یک مطالعه 12 هفته‌ای نشان داد افرادی که پیش از غذا 500 میلی‌لیتر آب نوشیده بودند، نسبت به آنهایی که این کار را نکرده بودند، 2 کیلوگرم بیشتر وزن کم کرده بودند.

همچنین تحقیقات نشان داد نوشیدن آب می تواند متابولیسم تان را حدود 24 کالری به ازای هر 500 میلی لیتر آبی که مصرف می کنید تسریع کند.

جالب است بدانید وقتی آب نوشیده شده هم دما با بدن بوده است، میزان کالری سوخت شده کاهش پیدا کرده بود.

دلیل آن شاید به این خاطر باشد که بدن شما برای هم دما کردن آب سرد با بدن مجبور است انرژی بیشتری صرف کند.

با این وجود، مشاهداتی که درباره تأثیرات آب روی متابولیسم صورت گرفته کلی و تعمیم پذیر نبوده و تأثیرات آن در بهترین حالت فرعی هستند.

مهم است که بدانید این موضوعات شامل آب می شوند نه نوشابه‌هایی که حاوی کالری هستند.

در تحقیقی، دریافت کالری کلی افرادی که نوشابه‌های شیرین، شیر یا آب میوه همراه غذا نوشیده بودند، 8 تا 15 درصد بیشتر بوده است.

* بعضی از افراد نباید همراه غذا مایعات بنوشند

برای بیشتر اشخاص، نوشیدن مایعات با غذا، مضر است.

اگر از مشکل برگشت اسید معده رنج می‌برید، نباید همراه غذا مایعات مصرف کنید.

زیرا مایعات موجب افزایش حجم معده شده و در نتیجه فشار زیادی به آن وارد می‌شود، یعنی همان اتفاقی که با مصرف یک وعده غذای حجیم می‌افتد.

این حالت می‌تواند در مورد کسانی که بیماری ریفلاکس دارند موجب تشدید عوارض شود.

* انتخاب خودِ شماست!

در مورد این که همراه غذا مایعات بنوشید یا نه، بر اساس احساسی که دارید تصمیم بگیرید.

اگر مصرف مایعات همراه غذا برایتان دردناک بوده و احساس نفخ برایتان به جا گذاشته یا ریفلاکس‌تان را بدتر می‌کند، پیش از غذا یا بین وعده ها مایعات بنوشید.

در واقع نوشیدن کمی آب به همراه غذا مشکل حادی ایجاد نمی کند اما این که به همراه هر قاشق مقداری آب بنوشید و یا این که از آب بسیار یخ در بین غذا و یا بلافاصله پس از غذا استفاده کنید دچار مشکلاتی خواهید شد.

* اساس گوارش سالم

برای اینکه بفهمیم چرا آب باعث اختلال گوارش می‌شود، اول باید بدانیم فرایند طبیعی گوارش چگونه است.

گوارش از دهان شروع می‌شود، به محض این که شروع به جویدن غذا می‌کنیم.

جویدن به غدد بزاقی پیام می‌دهد که ترشح بزاق را شروع نمایند، که حاوی آنزیم‌هایی برای کمک به تجزیه غذا می‌باشد.

بزاق به نرم کردن غذا نیز کمک کرده و آن را برای پایین رفتن در مسیر مری و به داخل معده نرم می‌نماید.

در معده، غذا با اسید معده ترکیب شده و بیشتر تجزیه می‌گردد و مایعی غلیظ به نام کیموس تولید می‌گردد.

کیموس در پایان به سمت اولین بخش روده کوچک می‌گردد.

در روده کوچک، کیموس با آنزیم‌های گوارشی از لوزالمعده و اسید صفراوی کبد ترکیب می‌گردد.

این تجزیه‌ی بیشترِ کیموس، هر ماده مغذی را برای جذب در خون آماده می‌کند.

بیشتر مواد مغذی با ورود کیموس به روده کوچک جذب می‌شوند.

تنها بخش کوچکی باقی می‌ماند که به محض ورود به روده بزرگ جذب خون می‌گردد.

مواد مغذی بعد از جذب شدن در خون به نواحی مختلف بدن فرستاده می‌شوند.

گوارش زمانی پایان می‌یابد که مواد باقی مانده از روده بزرگ توسط مقعد به خارج دفع می‌شوند.

بسته به چیزی که می‌خورید، این فرایند کلی گوارش می‌تواند از 24 تا 72 ساعت طول بکشد.

* آیا مایعات سبب مشکلات گوارشی می‌شوند؟

. نوشابه‌های اسیدی تأثیر منفی روی بزاق دارند

روی این موضوع بحث وجود دارد که نوشیدنی‌های اسیدی همراه غذا موجب خشک شدن بزاق شده و هضم غذا را برای بدن سخت‌تر می‌کنند.

این موضوع تا حدودی حقیقت دارد. الکل جریان بزاق را 10 تا 15 درصد کاهش می‌دهد.

اما در مورد نوشیدنی‌های اسیدی، به نظر می‌رسد که موجب افزایش ترشح بزاق می‌شوند.

نتیجه این که هنوز پشتوانه علمی دقیقی وجود ندارد که آیا مصرف متعادل نوشابه‌های اسیدی همراه غذا، تأثیر منفی روی گوارش یا جذب مواد مغذی دارند یا خیر.

* آب، اسید معده و آنزیم‌های گوارشی

بسیاری عقیده دارند نوشیدن آب همراه با غذا سبب تضعیف اسید معده و آنزیم‌های گوارشی می‌شود و هضم غذا را برای بدن دشوار می‌نماید.

این ادعا دلالت بر این دارد که سیستم گوارش شما قادر به تطبیق ترشحاتش با غلظت و چگالی غذا نیست که ادعای نادرستی می‌باشد.

* مایعات و سرعت گوارش

بحث معروف دیگری که در مورد نوشیدن آب همراه غذا وجود دارد می گوید مایعات موجب افزایش سرعت گوارش شده و در نتیجه غذاهایی جامد و نرم نشده وارد معده می‌شوند.

یعنی زمان تماس غذا با اسید و آنزیم‌های معده کاهش یافته و گوارش به طور ناقص انجام می‌شود.

شاید این ادعا منطقی به نظر برسد اما پشتوانه علمی ندارد.

آزمایش‌هایی که سرعت گوارش معده را تجزیه و تحلیل کرد نشان داد، با این که مایعات سریع‌تر از جامدات سیستم گوارشی را طی می‌کنند اما تأثیری روی هضم غذاهای جامد ندارند.

* در بعضی موارد مایعات می‌توانند به گوارش کمک کنند

مایعات می‌توانند به خُرد کردن تکه‌های بزرگ غذا کمک کنند و پایین رفتنشان را به سمت مری و معده راحت‌تر نمایند.

مایعات همچنین حرکت غذا را نرم‌تر کرده و از نفخ و ورم معده جلوگیری می‌کنند.

* آب ممکن است اشتها و در نتیجه دریافت کالری را کمتر نماید

نوشیدن آب با غذا می‌تواند به ایجاد فاصله میان برداشتن لقمه‌ها کمک کند، و به شما فرصت دهد سیگنال‌های گرسنگی و سیری‌تان را چک کنید.

در نتیجه دچار پرخوری نمی‌شوید و وزن کم می‌کنید.

ضمناً یک مطالعه 12 هفته‌ای نشان داد افرادی که پیش از غذا 500 میلی‌لیتر آب نوشیده بودند، نسبت به آنهایی که این کار را نکرده بودند، 2 کیلوگرم بیشتر وزن کم کرده بودند.

همچنین تحقیقات نشان داد نوشیدن آب می تواند متابولیسم تان را حدود 24 کالری به ازای هر 500 میلی لیتر آبی که مصرف می کنید تسریع کند.

جالب است بدانید وقتی آب نوشیده شده هم دما با بدن بوده است، میزان کالری سوخت شده کاهش پیدا کرده بود.

دلیل آن شاید به این خاطر باشد که بدن شما برای هم دما کردن آب سرد با بدن مجبور است انرژی بیشتری صرف کند.

با این وجود، مشاهداتی که درباره تأثیرات آب روی متابولیسم صورت گرفته کلی و تعمیم پذیر نبوده و تأثیرات آن در بهترین حالت فرعی هستند.

مهم است که بدانید این موضوعات شامل آب می شوند نه نوشابه‌هایی که حاوی کالری هستند.

در تحقیقی، دریافت کالری کلی افرادی که نوشابه‌های شیرین، شیر یا آب میوه همراه غذا نوشیده بودند، 8 تا 15 درصد بیشتر بوده است.

* بعضی از افراد نباید همراه غذا مایعات بنوشند

برای بیشتر اشخاص، نوشیدن مایعات با غذا، مضر است.

اگر از مشکل برگشت اسید معده رنج می‌برید، نباید همراه غذا مایعات مصرف کنید.

زیرا مایعات موجب افزایش حجم معده شده و در نتیجه فشار زیادی به آن وارد می‌شود، یعنی همان اتفاقی که با مصرف یک وعده غذای حجیم می‌افتد.

این حالت می‌تواند در مورد کسانی که بیماری ریفلاکس دارند موجب تشدید عوارض شود.

* انتخاب خودِ شماست!

در مورد این که همراه غذا مایعات بنوشید یا نه، بر اساس احساسی که دارید تصمیم بگیرید.

اگر مصرف مایعات همراه غذا برایتان دردناک بوده و احساس نفخ برایتان به جا گذاشته یا ریفلاکس‌تان را بدتر می‌کند، پیش از غذا یا بین وعده ها مایعات بنوشید.

در واقع نوشیدن کمی آب به همراه غذا مشکل حادی ایجاد نمی کند اما این که به همراه هر قاشق مقداری آب بنوشید و یا این که از آب بسیار یخ در بین غذا و یا بلافاصله پس از غذا استفاده کنید دچار مشکلاتی خواهید شد.