دسته: دسته‌بندی نشده

وی ادامه داد: بنابراین از آنجا هفته آینده اعم از اینکه مرخصی درخواست شده و یامرخصی هماهنگ شده یا خیر، همه مرخصی‌ها لغو شده است. لذا همکاران برنامه‌ریزی کنند تا هفته آینده در خدمتشان باشیم.

با فرا رسیدن موعد سفر رئیس جمهور ایران به فرانسه، سرعت این رفت و آمدها زیادتر شده و در جدیدترین سفرها، شب گذشته دو نفر از مدیران ارشد ایران خودرو برای فراهم کردن مقدمات امضای قرارداد بازگشت پژو به ایران به فرانسه رفته‌اند و قرار است امشب نیز هاشم یکه زارع، مدیرعامل ایران خودرو به این کشور غربی سفر کند.

طرف ایرانی در حالی برای بازگرداندن شریک بدقول خود تلاش می‌کند که برخلاف وعده قبلی یکه زارع، تاکنون خبری از جبران خسارت ایجاد شده از سوی پژو برای ایران نشده و فرانسوی‌ها با خیال راحت و به دور از هر سختی، بازار پر سود خودرو ایران را در اختیار می‌گیرند.

زیرکی فرانسوی‌ها برای جبران خسارت 800 میلیون یورویی با یک سوم آن

در این شرایط و با وجود خسارت 800 میلیون یورویی (3.2 تریلیون تومانی) وارد شده از سوی پژو به ایران، مدیرعامل ایران خودرو از سرمایه‌گذاری 250 میلیون یورویی پژو در ایران خبر داده است. این در حالی است که در متن پیش نویس قرارداد هیچ اشاره‌ای به این رقم نشده و عددی به عنوان سرمایه‌گذاری مشترک دو شرکت اعلام نشده است.

حتی اگر این عدد هم در مراحل نهایی در متن قرارداد گنجانده شود باز هم نشان از زیرکی فرانسوی‌ها دارد چرا که پژو با خروج یک شبه خود از ایران معادل 800 میلیون یورو خسارت به ایران وارد کرد و حالا قصد دارد این خسارت را با یک سوم آن یعنی 250 میلیون یورو جبران کند!

در عین حال، مشخص نیست این رقم در چه بخشی سرمایه‌گذاری خواهد شد، در طراحی محصول، عرضه پلت فرم، صادرات، داخلی‌سازی یا بخش‌های دیگر؟

برخی منابع عنوان می‌کنند که اگر پژو حاضر به سرمایه‌گذاری شود، این رقم در زمینه توسعه محصول روی پلت‌فرم پژو 307 هزینه خواهد شد که مربوط به 10 سال پیش است.

هرچند صنعت خودرو ایران نیازمند در اختیار داشتن یک پلت‌فرم و توسعه آن است اما در متن پیش‌نویس قرارداد ایران خودرو و پژو مشخص نشده که سرمایه‌گذاری پژو به چه اندازه و در چه بخشی خواهد بود.

تجربه نشان داده که پژو حاضر به امضای قرارداد شفاف نیست و حتی اگر در قرارداد جدید با این شرکت، بدون ذکر عدد، به لزوم سرمایه‌گذاری پژو در ایران اشاره شود هیچ ضمانتی برای عملی شدن آن نخواهد بود و فرانسوی‌ها زیر بار نخواهند رفت.

* فرار دوباره پژو از داخلی سازی محصولاتش در ایران

یکی دیگر از مسائلی که پژو در طول 23 سال حضور خود در ایران همواره مقابل آن سنگ‌اندازی می‌کرد داخلی سازی قطعات محصولاتش در ایران بود.

از آنجا که طبق بخشنامه وزارت صنعت، در همکاری مشترک با خودروسازان خارجی باید حداقل 40 درصد داخلی سازی در شروع تولید صورت گیرد، در پیش‌نویس قرارداد جدید با پژو تنها به همین نکته بسنده شده که هر محصول تولیدی باید به حداکثر ساخت داخل برسد!

اما در این مورد عددی ذکر نشده و همین مسئله راه فراری را پیش روی فرانسوی‌ها قرار می دهد تا باز هم به داخلی سازی محصولاتشان در ایران تن ندهند.

* شروع تولید مشترک با محصول قدیمی پژو 207

قرارداد همکاری مشترک ایران خودرو و پژو در شرایطی در مراحل پایانی خود قرار گرفته که قرار است حضور فرانسوی‌ها در بازار پرسود ایران با محصول قدیمی پژو 207 آغاز شود. پژو 207 آی در سال 88 یعنی 6 سال پیش در ایران آغاز شد و حال قرار است دوباره این خودرو در ایران تولید شود. جالب اینجاست که در زمان طراحی و تولید این خودرو برخی کارشناسان نسبت به معرفی آن به عنوان یک محصول جدید معترض بودند و عنوان می‌کردند که این خودرو همان پژو 206 است که بدنه آن کمی تغییر کرده است.

پژو 207 قرار است در تیر یا مرداد سال آینده یعنی حدود 6 ماه بعد از امضای قرارداد جدید به تولید برسد و قیمت نوع دستی آن 40 میلیون تومان و نوع اتوماتیک آن حدود 46 میلیون تومان پیش‌بینی می شود.

* تولید سه محصول قدیمی پژو در ایران از اواخر سال آینده

علاوه بر این خودرو، قرار است پژو 2008، 208 و 301 نیز در همکاری جدید ایران خودرو با پژو به تولید برسند که این خودروها نیز قدیمی هستند و جزء محصولات جدید پژو محسوب نمی شوند.

پژو 2008 حدود 5 سال پیش به تولید رسیده که پیش‌بینی می شود قیمت آن در ایران حدود 70 میلیون تومان باشد. پژو 208 نیز متعلق به حدود 8 سال پیش است که برآورد قیمتی ان بین 60 تا 65 میلیون تومان است.

در مورد پژو 301 هم باید گفت که این خودرو فقط مخصوص بازار چین تولید شده و هم اکنون فقط در این کشور تولید می شود. حدود 4 سال از تولید این محصول می‌گذرد و قیمت آن در ایران نزدیک به 50 میلیون تومان برآورد شده است.

با توجه به اینکه برای تولید این سه محصول باید خط تولید جدید در ایران ایجاد شود، پیش بینی می‌شود احداث خط تولید آنها حدود یک سال زمان ببرد و به همین دلیل تولید آنها از اواخر سال آینده امکان‌پذیر خواهد بود.

در مورد میزان داخلی سازی این خودروها نیز باید گفت با توجه به اینکه پژو 207 دارای قطعات مشترک با پژو 206 است دستیابی به داخلی سازی بالای 40 درصدی در این خودرو به راحتی امکان پذیر خواهد بود اما این کار در مورد سه خودروی دیگر با فراز و فرود بیشتری همراه خواهد بود.

از سویی، صادرات محصولات تولیدی مشترک یکی از دغدغه‌های صاحب نظران در صنعت خودرو بوده است که در طول 23 سال حضور پژو در ایران عملی نشد و تنها 30 هزار دستگاه پژو 206 صندوق‌دار در طی سال‌های 86، 87 و 88 از ایران صادر شد.

در حال حاضر نیز فرانسوی‌ها مقابل این مسئله مقاومت می‌کنند و باید دید آیا در قرارداد جدید عدد و رقمی در مورد صادرات محصولات پژو تولید شده در ایران ذکر خواهد شد یا خیر؟

در هر حال پرونده سیاه پژو در ایران جایی برای ارفاق دوباره به این شرکت فرانسوی باقی نمی گذارد و مسئولان و به ویژه رئیس جمهور در انعقاد قرارداد جدید با این شرکت نباید بدقولی‌، سنگ اندازی‌ و عهد شکنی پژو را از یاد ببرند تا مبادا قرارداد ترکمنچای دیگری به امضا برسد. آنها نماینده مردم و بیت المال هستند و از این بابت وظیفه سنگینی را بر دوش دارند …
منبع:فارس

ما ایرانی‌ها عادت داریم یا از این سوی بام می‌افتیم یا از آن سو. آن زمان که تیم امید نیازمند نوشدارو بود به بهانه حمایت از تیم مدیریتی و کادر فنی یا رفاقت مهر بر لب زدیم و حال که دیگر هیچ عکس‌العمل افراطی ما را به دوحه بازنمی‌گرداند، باز هم همان حرف‌های تکراری و طی همان راهی که هرگز ما را به مقصد نمی‌رساند، در حال طی شدن است.

سوال این است، اکنون انتقادها از محمد خاکپور، محمد مایلی‌کهن، حبیب کاشانی و سایر اعضای کادر فنی و مدیریتی تیم امید چه دردی را از غمنامه امیدها در دوحه درمان می‌کند؟ آن زمان که لازم بود و عد‌ه‌ای فریاد می‌زدند که خاکپور و کادر فنی‌اش تجربه لازم و کافی را برای هدایت این تیم ندارد چرا مثلث سئول‌نشین‌ (فدراسیون فوتبال،‌ کمیته المپیک و وزارت ورزش) به این روزها فکر نکرد؟

این چه سنت ناروایی است که باید به بهانه حمایت از تیم‌ها آن زمان که ضعف‌ها را می‌بینیم و به آشکار لمس‌شان می‌کنیم پنبه در گوش بگذاریم و نقاب به چشم بزنیم تا مبادا تیم را به حاشیه برانیم و تمرکزش را کم کنیم یا مبادا با برچسب ناروایی به انتقاد کورکورانه متهم شویم و به حضور در جبهه مخالف معروف شویم. آن هم درباره تیمی که در حضور برخی از اعضای کادرش، در بطن حاشیه دست و پا می‌زد.

ای کاش به یک سال قبل بازگردیم و همین فشاری که در ساعات گذشته بر تیم امید و کادرش وارد شده را آن زمان ایجاد می‌کردیم. کاش یاد بگیریم که باید قبل از مرگ برای زنده ماندن تلاش کنیم نه اینکه پس از مردن شیون کنیم و زجه بزنیم، این مرثیه، شیون‌ها و مصیبت‌ خواندن‌ها هیچ جسم بی‌جانی را حیات دوباره نمی‌بخشد.

از دیشب آغاز کنیم و تا چهار سال دیگر به کادر مدیریتی و فنی تیم امید بتازیم، سوال این است آیا به المپیک می‌رویم؟ آیا هواپیمای تیم دوباره به دوحه بازمی‌گردد؟ آیا این نسل یک دوره دیگر برای حضور در المپیک شانس پیدا می‌کنند؟

گویی ما را به نقد بعد از مرگ محکوم کرده‌اند، همان فرهنگ ستایش پس از مردن. این دو اتفاق درست شبیه هم هستند دو جاده که به یک خانه می‌رسند. تا دیروز که بهزادی و احدی در بستر بیماری بودند، دوستان مسئول و مدعی که سنگ به سینه می‌زنند، کجا بودند؟ بلایی که بر سر فوتبال ایران و این روزهای تیم امید هم آمده دقیقا مشابه همان فرهنگی است که در ستایش مردگان داریم.

ضعف فوتبال ایران به ساختار بازمی‌گردد؛ ساختاری که سازندگانش از دیشب باز هم همچون کبک سر در برف فرو خواهند برد و دقایق نزدیک به انتخابی المپیک 2020 توکیو هشیار خواهند شد. کمای فوتبال ایران مربوط به المپیک و جام جهانی نیست، ما سال‌هاست که با عدم مدیریت صحیح تصمیم گیرندگان محکوم به شکست شده‌ایم.

لبخندهای ملیح آقای کفاشیان به روزهای تلخ، برون سپاری تیم امید و واگذاری صفر تا صد کار با شخصی بیرون از بدنه فدراسیون، چالش میان رییس فدراسیون و خاکپور به عنوان سرمربی تیم امید، و عدم نظارت پیوسته وزارتخانه و عدم پیگیری کمیته ملی المپیک همه بخشی از درد‌هایی است که درمانش در هیاهیوی فریاد‌های پس از حذف گم شده است.

آیا فدراسیون فوتبال به وظیفه‌اش در قبال تیم امید درست عمل کرده است؟ آیا ساختار فوتبال ایران 40 سال پس از اولین ناکامی و عدم صعود به المپیک آسیب‌شناسی شده است؟ آیا فدراسیون فوتبال درد این همه ناکامی را درک کرده و برنامه‌ای برای جبران نزدیک به نیم قرن افول فوتبال امید که ریشه تیم بزرگسالان است، دارد؟

آیا کمیته ملی المپیک که حامی کسب سهمیه المپیک است به وظیفه‌اش در قبال کسب سهمیه فوتبال به خوبی عمل کرده است؟ و آیا وزارت ورزش به نظارت هدفمندش برای رفع مشکلات تیم امید به خوبی عمل کرده است؟

تحریم المپیک از سوی بیگانگان برای فوتبال ایران اعمال نشده بلکه این عمل مدیران ما بوده که تحریم المپیک را بر فوتبال ایران تحمیل کرده‌ است.

چه کفاشیان و مدیریت خندانش، چه دادگان و غضب‌هایش، چه فراهانی و مدیریت برنامه محورش و چه مصطفوی و سایر آقایان با مدیریت ناصحیح در فوتبال ایران، آیا تاکنون توپ زدن زیر حلقه‌های پنج گانه را برای ما به واقعیت تبدیل کرده‌اند؟

واقعیت این است که این بار نیز موج انتقاد از تیم امید و مسئولانش یک هفته‌ای بیش جریان نخواهد داشت، پس از آن باز هم همه باهم به خواب اصحاب کهفی فرو خواهیم رفت تا خود را برای دست و پا زدن برای صعود به المپیک 2020 آماده کنیم.

فوتبال پایه ایران حتی اگر نیازمند پیامبری برای هدایت و خروج از تاریکی بود باید در 40 سالگی تولدش را جشن می‌گرفت اما گویا تا امتی خود نخواهد، هرگز به راه راست هدایت نخواهد شد. این واقعیت تلخ فوتبال ایران است.

بعد از اجرایی شدن برجام، رئیس‌جمهور چین اولین مقام بلندپایه در سطح رئیس‌جمهور کشورهای خارجی به ایران بود. او به ایران آمده بود تا بار دیگر از حضور پررنگ چینی‌ها در اقتصاد و سیاست و عرصه‌های مختلف ایران بگوید و بر این نکته تاکید کند که اقتصاد ایران یک شریک تجاری برای چین به شمار می‌رود و البته چین هم شریک اول تجاری ایران است. او هم این نکته را مورد تاکید قرار داد که قرار است حداقل هر سال ۶۰ میلیارد دلار روابط با چینی‌ها را تجربه کند.  

تجارت ایران و چین ۱۵ برابر می‌شود

آمارهای گمرک نشان می‌دهد که هم اکنون اقتصاد ایران و چین، راه تعامل ۴۰ میلیارد دلاری را در پیش گرفته‌اند. شراکتی تجاری که البته کاهش قیمت نفت، سایه سنگینی بر سر روابط تجاری دو کشور که بخش عمده‌ای از آن را نفت و فرآورده‌های نفتی تشکیل می‌دهد، انداخته است.  

در این میان مجیدرضا حریری، نایب رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین گفت: هم اکنون تبادلات تجاری ایران و چین ۴۰ میلیارد دلار است که قرار است با قول و قرار روسای جمهور دو کشور، ۲۵ تا ۳۰ درصد افزایش یابد، این در شرایطی است که بنا بر این برنامه‌ریزی، روابط ایران و چین باید ظرف ده سال آینده به ۶۰۰ میلیارد دلار برسد که این رقم معادل تبادلات تجاری حداقل ۶۰ میلیارد دلاری در هر سال است.

او می‌افزاید: روابط ایران و چین سال گذشته که قیمت نفت حدود ۵۰ دلار در هر بشکه بود، به ۵۲ میلیارد دلار رسیده بود اما اکنون با کاهش قیمت نفت، این روابط به ۴۰ میلیارد دلار رسیده است، بنابراین اگر قیمت نفت، تکانی بخورد، آنگاه روابط به راحتی می‌تواند به ۵۰ میلیارد دلار برسد، پس هدفگذاری رسیدن به سالانه ۶۰ میلیارد دلار تبادلات تجاری، چیزی دور از ذهن نیست.

حریری گفت: براساس توافقی که میان ایران و چین صورت گرفته، قرار است راه آهن پرسرعت میان تهران و مشهد از سوی چینی‌ها و در همکاری مشترک با ایران احداث شود که در این صورت، فاصله زمانی میان دو شهر به ۳.۵ ساعت خواهد رسید، ضمن اینکه چینی‌ها در توافق‌نامه ای که میان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با مقامات چینی به امضا رسید، تعهد کرده‌اند که کل ایران را مجهز به فیبر نوری کنند و حتی خدمات فیبر نوری را تا درب منازل شهروندان برسانند.
وی اظهار داشت: در سایه همین توافق‌نامه‌هایی که در جریان سفر رئیس‌جمهور چین به ایران به امضا رسید، بخش خصوصی نیز فعال خواهد شد.

روایت آماری از تبادلات تجاری ایران و چین

بر اساس آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران میزان واردات ایران از چین در نه ماهه منتهی به آذرماه امسال، معادل ۷ میلیارد و ۶۶۹ میلیون و ۴۲۸ هزار و ۵۲۰ دلار بوده که در مقابل، چینی‌ها از ایران، ۵ میلیارد و ۵۰ میلیون و ۸۲۴ هزار و ۳۶۳ دلار کالا وارد کرده‌اند. البته حجم صادرات نفت و فرآورده‌های نفتی که از سوی ایران به چین صورت می‌گیرد سبب شده تا تراز تجاری دو کشور به نفع ایران مثبت باشد.

این میزان تبادل تجاری در شرایطی رخ داده است که آذر ۹۲ در یک شب سرد پاییزی، حسن روحانی چند ماه بیشتر نبود که بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زده بود اما حرف‌هایی زد که حداقل تا چند روز، تیتر داغ روزنامه‌ها شد. از رکود شدید و عمیق اقتصاد ایران گرفته تا آمارهایی مبنی بر اشتغال‌زایی. البته این بار جنس آمارهای اشتغالزایی، روایتی از ایجاد شغل برای ایرانی‌ها نبود بلکه صحبت از اعداد و ارقامی به میان می‌آمد که حکایت از شغل‌های ماندگار و سودآور برای چشم بادامی‌های کره‌ای و چینی بود.

آن شب، حسن روحانی وقتی در قامت رئیس‌جمهور تازه کار و دیپلمات کهنه کار، جلوی لنز دوربین‌هایی قرار گرفت که مخاطبانش مردم ایران بودند، این گونه گفت: «دولت قبل شغل ایجاد کرد، اما برای چینی‌ها. درسال‌های اخیر، شغل زیاد درست کردیم، منتها برای چینی‌ها و کره‌‌‌ای‌ها مرتب شغل اضافه کردیم.» همین یک جمله کافی بود تا بازار تحلیل‌ها در این رابطه را گرم کند. کم کم موضوع داشت به دست فراموشی سپرده می‌شد که این بار، توپ انتقاد از اقتصاد چینی توسط دولت یازدهم، از جانب معاون اول به سمت چینی‌ها پرتاب شود.

این بار اسحاق جهانگیری، معاون اول حسن روحانی بود که کمتر از شش ماه از سخنان جنجال برانگیز رئیس کابینه یازدهم در مورد اشتغالزایی برای چینی‌ها، برگ دیگری را برای تائید حرف‌های رئیس خود رو کرد. جهانگیری درست ۵ اردیبهشت ماه سال ۹۳، صحبت از اشتغالزایی ۷۰۰ میلیارد دلاری برای چینی‌ها با پول نفت ایران کرد.  

جهانگیری گفت: «در دو دوره گذشته، ۷۰۰ میلیارد دلار پول مملکت خرج واردات کالا به کشور شد، در دو دوره قبل پیش و پس از مصرف ۷۰۰ میلیارد دلار، تعداد شاغلین در کشور ۲۰ میلیون نفر بوده است و این به آن معناست که این میزان پول رفته و موجب اشتغال جوانان چینی و کشورهای دیگر شده است.»
 
جدول مقایسه ای حجم و ارزش دلاری واردات کالا از چین

ردیف
سال
واردات (دلار)
صادرات (دلار)
مجموع تجارت (دلار)

۱
۹۰
۷۴۴۳۲۱۷۴۰۷
۵۵۵۷۴۲۵۰۱۲
۱۳۰۰۰۶۴۲۴۱۹

۲
۹۱
۸۱۸۱۴۴۲۸۸۴
۵۵۱۳۱۸۳۲۴۳
۱۳۶۹۴۶۲۶۱۲۷

۳
۹۲
۹۷۸۶۷۶۷۶۰۹
۷۴۵۸۱۶۶۰۲۲
۱۷۲۴۴۹۳۳۶۳۱

۴
۹۳
۱۲۷۳۲۷۴۷۱۴۷
۹۳۸۸۹۰۸۱۰۱
۲۲۱۲۱۶۵۵۲۴۸

۵
۹ ماهه ۹۴
۷۶۶۹۴۲۸۵۲۰
۵۰۵۰۸۲۴۳۶۳
۱۲۷۲۰۲۵۲۸۸۳

وی افزود: در بازپرسی مواردی را مطرح کردند و ما نیز کامل پاسخ دادیم و در این زمینه منتظر هستیم تا تصمیم خود را اعلام کنند.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه در خصوص پرونده کرسنت در مرحله بازپرسی هستم، اظهار داشت: من در مرحله بازپرسی گفتم که کلیه سخنانم در مورد پرونده کرسنت درست بوده و تمامی اظهاراتم مستند است.

زاکانی همچنین خاطرنشان کرد: اکنون مبتنی بر صلاحدیدی که بازپرس محترم دارد بنده مشتاق هستم به دادگاه بروم و در آنجا مواردی که هست و باید را بگویم.

وی در خاتمه علت اصلی احضار خود به دادگاه را بحث و صحبت پیرامون پرونده نفتی کرسنت اعلام کرد.

پس از اینکه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شنبه گذشته پایبندی ایران به تعهدات مندرج در توافقنامه هسته‌ای را تأیید کرد، تحریم‌های سازمان ملل و اتحادیه اروپا همچنین بخشی از تحریم‌های ایالات متحده برداشته شدند.

برداشتن تحریم‌ها به ایرانی‌ها اجازه می‌دهد تا تولیدات نفتی خود را بار دیگر به بازارهای جهانی وارد کنند.

ظریف در گفتگو با اسپوتنیک گفت: «من باور دارم که ما سهمی در بازار داریم که از ما گرفته شده است. حال ما باید سهم خود را بازگردانیم و بازار باید (متناسب با آن) تطبیق یابد».

طبق گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، انتظار می‌رود که صادرات نفتی ایران تا نیمه سال 2016 میلادی روزانه 600 هزار بشکه نسبت به میزان کنونی افزایش یابد.
 

وی ادامه داد: زندگی امام یازدهم به ما می‌آموزد که تحریم، در حصر و محاصره بودن به چه معناست، آن امامی که تمام دوران زندگی خود را در حصر و محاصره سربازان تا پایان زندگی خود سپری کرد.

رئیس‌جمهور با سلام و درود بر امام یازدهم و پیامبر عظیم‌الشأن اسلام و ائمه اطهار و سپاس و سجده در پیشگاه خدای بزرگ که هر آنچه داریم از لطف و عنایت اوست،‌ خاطرنشان کرد: شاید هم برای ما و هم برای شما رسیدن به این روز ساده و آسان نبود.

وی ادامه داد: همه شما می‌دانید که در موضوعی بس پیچیده و در هم‌تنیده که یک سرش توطئه‌های استکبار و صهیونیسم بود و سمت دیگر آن متأسفانه رقبای نااهل و خصم نااهل در این دیار و این منطقه بود و در قلب آن افراد افراطی که همواره تلاش می‌کردند که در واشنگتن و نیویورک هرگز نگذارند این روز در تاریخ ثبت شود.

روحانی خاطرنشان کرد: خیلی‌ها خواستند 23 تیرماه 94 نباشد، خیلی‌ها خواستند روز 26 دی ماه 94 نباشد، خیلی‌ها خواستند پایان مذاکرات موفقیت‌آمیز نباشد، با هواپیمای اختصاصی به ژنو و وین رفتند، حرف زدند و گفتند قیمت نفت را پایین می‌آوریم و ایران را به زانو درخواهیم آورد، صبر کنید و چند ماه دیگر به ما فرصت دهید.

وی ادامه داد:‌ به سازمان ملل رفتند و در مجمع عمومی حرف زدند و بمب را روی تابلو به نمایندگان ملل جهان نشان دادند و گفتند به ایران اعتماد نکنید، خیلی‌ها تلاش کردند تا وسوسه شیطانی ناامیدی را در دل‌ها مستقر کنند.

روحانی تصریح کرد: گفتند مذاکره و مذاکره با خصم و دشمن، خیلی‌ها آمدند و گفتند هر وقت مذاکره کردیم کلاه بر سر ما رفت و هیچ گاه مذاکره ما را به جایی نمی‌رساند بلکه این فلسفه بافتند و تاریخ را به استناد آوردند و گفتند مگر پرهیز از رویارویی و جنگ با شیطان امکان‌پذیر است و ما راهی جز جنگیدن و جنگ نداریم.

وی افزود: فرازونشیب این 30 ماه بماند برای کتاب خاطرات در آینده.

وی ادامه داد:‌ملت ما در 24 خرداد 92 به تمام افکار و سخنان مهر باطل زد و در انتخابات خرداد 92 اعلام کرد ما خواهان تعامل سازنده با جهان هستیم و تردید نداشته باشید هر آنچه امروز داریم و فردا خواهیم داشت از آن ملت غیور، صبور و در صحنه و میدان داشتیم و داریم و خواهیم داشت.

روحانی در ادامه سخنانش با بیان اینکه امروز مشکل اصلی ما بیکاری، رکود و نبود رونق است، گفت:‌ چقدر سخت است وزرا این بنگاه‌ها را رها کنند و دودستی چسبیده‌اند.

رئیس‌جمهور در ادامه تصریح کرد: ملت همه توان خود را به کار گرفت و سختی‌ها کشید و در نهایت به پیروزی رسید. این ملت این امید را در دل داشت و توسلش به حضرت حق بود و می‌دانست 23 تیر و 26 دی به وجود خواهد آمد.

روحانی با بیان اینکه توافق هسته‌ای کار بسیار سخت و سنگینی بود، گفت: شما می‌دانید وقتی می‌خواهید با یک جمع اروپایی صحبت کنید (البته ظاهرش اتحادیه اروپا است) اما وقتی با دو یا سه نفر از آن کشورها صحبت می‌کنید مشاهده می‌کنید که رقابت‌ها و فاصله‌های درونی آنها چقدر زیاد است.

وی تصریح کرد: سال‌های 82 تا 84 که با آقای ظریف با سه کشور اروپایی مذاکره می‌کردیم از نزدیک دیدیم چقدر فاصله و رقابت بین آن وجود دارد. حسادت‌هایی که گاهی در زندگی‌های خصوصی می‌بینیم و تعجب می‌کنیم به یک صورت دیگر در میان دولت‌ها و کشورهای پیشرفته هم وجود دارد. یک کشور قهر می‌کرد و می‌گفت چرا این پیشنهاد را آن کشور داده است، قرار بود با هم بگوییم!

رئیس‌جمهور ادامه داد: در یک جلسه که ما گفتیم این کشور ریاست را بر عهده دارد جلسه به هم خورد و گفتند ما رئیس نداریم. چرا شما گفتید این آقا رئیس است. ما سه با هم هستیم و رئیس نداریم. این نشان می‌دهد کار چقدر سخت و مشکل بود. حال تصور کنید که اروپا بخواهد به یک قدرت بزرگتر از خودش یعنی آمریکا ضمیمه شود. حال این‌ها با روس و چین هم ضمیمه شوند و این 6 کشور دور هم جمع شوند و بخواهند سخن بگویند.

روحانی در همین خصوص عنوان کرد: چقدر سخت است برای یک کشوری که از دید آنها در حال توسعه است و آنها خودشان را از لحاظ قدرت نظامی، اقتصادی، سیاسی و فنی برتر می‌دانند، با آنان صحبت کند. آن هم با کسانی که یک پشتوانه‌ای را داشتند و فکر می‌کردند ما بدون پشتوانه هستیم.

وی با بیان اینکه 1+5 پشتوانه خود را قطعنامه‌های شورای امنیت می‌دانست، گفت: می‌گفتند سازمان ملل 6 قطعنامه در فصل هفتم علیه شما دارد و 12 قطعنامه را شورای حکام آژانس علیه شما دارد و ادعا می‌کردند و به لفظ می‌گفتند که جامعه جهانی علیه شما است.

رئیس‌جمهور اضافه کرد: در این کارزار و در وسط بحران و جنگ و رقابت آنچه آدم انتظار ندارد از همسایه و مسلمان و بنام برادر این است که آنها هم پول خرج کنند و تا این مذاکرات به نتیجه نرسد. عده‌ای هم در داخل بذر ناامیدی را بیفشانند و در اینجا مذاکرات کار بسیار سختی بود.

روحانی با بیان اینکه همراه اراده ملت، دست خدا و لطف خدا قرار گرفت و باعث شد ما راه موفقیت را قدم به قدم طی کنیم، گفت: ما در مسیر مذاکرات به توافق موقت ژنو رسیدیم. امروز کمتر کسی دو سال پیش را به خاطر می‌آورد. آن روزی که بنا بود تحریم‌های جدید بر ما تحمیل شود و آن تحریم‌ها را در کنگره تصویب کرده بودند و آماده اجرا بود، توافق موقت ابتدا جلوی تحریم‌های جدید را گرفت و برخی از تحریم‌ها را نیز برداشت.

وی افزود: همان 700 میلیون دلارهایی که آزاد می‌شد آن هم در شرایط سختی که ما قرار داشتیم و راه را برای یک ماجرای قوی که منجر به توافق نهایی شود، باز کرد. از توافق موقت ژنو به توافق لوزان در فروردین 94 رسیدیم. در 13 فروردین امسال مردم ما به خوبی حس کردند که مذاکرات در سرازیری توفیق قرار گرفتند و این مذاکرات ادامه یافت تا 23 تیر و روز توافق.

رئیس‌جمهور با بیان اینکه 6 ماه برای اجرای برجام تا 26 دی ماه چقدر سخت بود، گفت: وقتی خداوند خیری را نسبت به جمعی اراده می‌کند وسایل آن را نیز فراهم می‌کند. اگر رئیس تیم مذاکره کننده هسته‌ای (آنچه من می‌فهمم) غیر از آقای ظریف بود مذاکرات به اینجا نمی‌رسید.

روحانی افزود: مسئولیت‌های من به گونه‌ای بود که با همه دیپلمات‌های کشور سر و کار داشتم و از وقتی که رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس بودم تا وقتی که مسئول دبیرخانه بودم، در همه مراحل با دیپلمات‌های کشور سر و کار داشتم.

وی اضافه کرد: با همه شناختی که من در طول بعد از انقلاب نسبت به دیپلمات‌های کشور دارم، بی‌شک قوی‌ترین فردی را که در این زمینه من فکر می‌کردم این بار مسئولیت را می‌تواند به مقصد برساند برای وزارت خارجه و به عنوان وزیر خارجه برگزیدم و این یکی از توفیقات الهی بود.

رئیس‌جمهور در ادامه ضمن قدردانی از رهبر معظم انقلاب به خاطر اعتمادشان به وزیر امور خارجه گفت: در کنار این از رهبر انقلاب تشکر می‌کنم به خاطر اینکه پیشنهاد من را قبول کرد که امر مذاکره با 6 قدرت را از دبیرخانه شورای امنیت به وزارت خارجه ببرم و اگر این هم نمی‌شد کار ما سخت بود.

روحانی افزود: من خدمت رهبری گفتم وقتی من موضوع را از دبیرخانه شورای امنیت به وزارت خارجه می‌برم یک پیام به دنیا می‌دهم و آن این است که موضوع هسته‌ای موضوع امنیتی نیست بلکه سیاسی است و این حرکت در این راه به ما بسیار کمک می‌کند تا به موفقیت برسیم. حال اینکه در این مذاکرات 30 ماهه چه سختی‌هایی گذشت بماند برای کتاب خاطرات در آینده.

وی در ادامه با اشاره به تلاش‌های آقای صالحی در مذاکرات هسته‌ای گفت: در این مسیر خداوند ما را یاری کرد و برادری را کنار آقای ظریف قرار داد که از لحاظ فنی کمک شایانی به ما کرد. چرا که این کار یک کار فنی، حقوقی، سیاسی،‌اقتصادی و پیجیده‌ای بود و انصافا از لحاظ فنی آقای صالحی؛ همان مردی که در خانه ملت عقده گشود و سخن‌ها گفت به ما بسیار کمک کرد.

رئیس‌جمهور تصریح کرد: آقای صالحی در کنار جایگاه معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی، از لحاظ دانش هسته‌ای هم یکی از سرآمدهای کشور است و شاید هم در رشته خود بهترین باشد.

ادامه دارد…
منبع:فارس