وی تصریح کرد: در منطقه خاورمیانه سهم ایران و ترکیه در تولید خودرو به 84 درصد می‌رسد و پیش‌بینی می‌شود میزان تقاضا در این منطقه تا سال 2025 از 4.4 دستگاه به 6.7 میلیون دستگاه خودرو برسد.

یکه‌زارع تصریح کرد: پیش‌بینی می‌شود در سال 2025 در بازار ایران 2 میلیون و 300 هزار دستگاه خودرو فروخته شود.

به گفته وی، در حال حاضر 2.7 میلیون دستگاه خودرو در منطقه خاورمیانه تولید می‌شود که این رقم در سال 2.25 به 5.8 میلیون دستگاه خواهد رسید و قرار است صنعت خودروی ایران سهم 3 میلیون دستگاه از این رقم داشته باشد.

یکه‌زارع افزود: به این ترتیب پتانسیل جدید تولید و فروش یک میلیون و 700 هزار دستگاه خودرو در منطقه وجود دارد که می‌توانیم از آن استفاده کنیم.

مدیرعامل ایران خودرو با بیان اینکه در سال 2014 حدود 25 درصد از رشد ناخالص داخلی به بخش صنعت اختصاص داشته است، گفت: سهم صنعت خودروسازی از این رقم 2.7 درصد بود که پیش‌بینی می‌شود تا سال 2025 به 4.1 درصد برسد.

وی ادامه داد: در ایران برای تولید 2 میلیون و 150 هزار دستگاه خودرو ظرفیت‌سازی صورت گرفته که یک میلیون و 800 هزار دستگاه متعلق به خودروی سواری است که 83 درصد سهم دارد.

یکه‌زارع با اشاره به فروش 19 میلیون دستگاه خودرو از سال 1966 تاکنون در ایران گفت: 93 درصد خودروهای فروخته شده به تولیدات داخلی اختصاص داشته است.

به گفته وی، در سال 2014 میزان فروش خودرو و لوازم یدکی در ایران 23 میلیارد دلار بوده است که این رقم تا سال 2025 به 40 تا 50 میلیارد دلار خواهد رسید.

مدیرعامل ایران خودرو با بیان اینکه 10 میلیون دستگاه خودروی فرسوده باید از رده خارج شود، گفت: این کار سالانه یک میلیون مورد تقاضای جدید برای خرید خودرو ایجاد می‌کند.

یکه‌زارع اظهار داشت: با توجه به شرایط اقتصادی خانواده‌های ایرانی مردم ایران به دنبال خرید خودروهای کمتر از 15 هزار دلار هستند و طبق آمارها 85 درصد خودروهای عرضه شده در ایران قیمت کمتر از 15 هزار دلار داشته‌اند.

وی در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر این گروه خودروسازی 7 میلیارد دلار ارزش دارد، گفت: در حال حاضر 54 درصد سهم بازار خودروی ایران به این شرکت اختصاص دارد.

مدیرعامل ایران خودرو در پایان با اشاره به همکاری ایران‌خودرو با شرکت‌های رنو، بنز، سوزوکی و پژو گفت: مذاکره برای همکاری با شریک پنجم ایران خودرو نیز در حال انجام است و البته ممکن است شریک ششم نیز داشته باشیم.

به گزارش فارس، مهدی جمالی مدیرعامل سایپا نیز در این مراسم با بیان اینکه ارزش گروه خودروسازی سایپا 7 میلیارد دلار است، گفت: ارزش سهام سایپا طی ماه گذشته 145 درصد رشد داشته است.

وی افزود: ظرفیت تولید 82 دستگاه خودرو توسط سایپا در سوریه، عراق، ونزوئلا، سودان و الجزایر ایجاد شده و در حال حاضر طراحی دو پلت‌فرم در مرکز تحقیقات سایپا در حال انجام است که 20 محصول برپایه این دو پلت‌فرم عرضه خواهد شد.

جمالی با بیان اینکه 8 ماه پیش و در زمان ورودم به سایپا، این شرکت با هزار و 66 میلیون دلار زیان انباشته روبه‌رو بود، گفت: از اضمحلال شرکت سایپا جلوگیری کردیم که این اقدامات با حمایت شخص وزیر صنعت صورت گرفت.

وی ادامه داد: شرکت سایپا در روز 25 اسفند امسال به عنوان سومین شرکت از لحاظ سرمایه بعد از فولاد مبارکه و بانک صادرات معرفی خواهد شد.

پارامترهای زیادی وجود دارد که نتیجه انتخابات روز 7 اسفند را معین خواهد کرد. می‌توان فهرست بلندی در این زمینه تهیه کرد: نحوه حمایت برندها و چهره‌های محبوب سیاسی، دینی و اجتماعی از کاندیداها، شهرت، تبلیغات انبوه در فضای واقعی و مجازی، تولید شوک، مداخله عوامل پیش‌بینی نشده و نهایتاً الگوی رأی‌دهی.

از این میان من تصور می‌کنم هیچ چیز به‌اندازه الگوی ر‌أی‌دهی و مشخصاً این مسئله که رأی دهندگان لیستی رأی خواهند داد یا نه، مهم نیست.

در هفته‌های گذشته، به‌ویژه در محافل انقلابی و میان جوانان دوستدار و علاقمند به جریان اصولگرا، بحثهای جدی وجود داشته است در این باره که آیا باید لیستی رأی داد یا نه. من تصور می‌کنم در این حدود 48 ساعت باقی‌مانده تا انتخابات، انقلابیون تکلیفی مهمتر از این ندارند که موضع خود را در قبال این پرسش روشن کنند. این تعیین تکلیف به‌قدری مهم است که می‌تواند نتیجه این انتخابات را کاملاً دگرگون کند.

من در این روزها، مکرراً در معرض این پرسش بوده‌ام که چه باید کرد. آنچه در اینجا می‌نویسم صرفاً یک روایت برادرانه است از استدلال‌هایی که مرا متقاعد کرده باید در انتخابات روز 7 اسفند با فرمول 30+16-1+1 رأی داد؛ برای مجموعه دوستانی که شاید شنیدن این روایت مختصر کمکی به آنها بکند.

ابتدا اجازه بدهید مقصود از آن عبارت عددی را روشن کنم. این اعداد بدان معناست که من به فهرست کامل 30نفره ائتلاف بزرگ اصولگرایان در تهران به‌اضافه فهرست کامل جامعه مدرسین برای انتخابات خبرگان در تهران منهای آقای حسن روحانی و به‌اضافه یک فرد دیگر ــ که باید از میان 3ــ2 گزینه انتخاب شود ــ رأی خواهم داد.

اصلی‌ترین استدلال‌های پشتیبان این ترکیب‌بندی چنین است:

1 ــ من فکر می‌کنم باید عبارت کاندیدای اصلح را از این به بعد با احتیاط به کار برد. تئوری سیاسی رهبر معظم انقلاب اسلامی به ما می‌گوید بهتر آن است که از لیست اصلح سخن بگوییم. علت هم این است که اصلحیت از دید من یک مفهوم پیچیده است که آن را صرفاً از انطباق با اصول نمی‌توان نتیجه گرفت. همان‌قدر که انطباق با اصول لازم است و نمی‌توان از یک کف معین عدول کرد، برای کسانی که بالاتر از آن کف معین قرار می‌گیرند، دو متغیر رأی‌آوری و اجماع مؤمنین را هم باید لحاظ کرد تا روشن شود که واقعاً چه‌کسی اصلح است. تصریح رهبر معظم انقلاب اسلامی به اینکه در انتخابات شورای شهر چهارم به «سی و یک نفر یکی از همین لیست‌های موجود» رأی داده‌اند، دقیقاً به این معناست که اجماع مؤمنین می‌تواند تولید حجت کند ولو در جزئیات قلت و ان‌قلتی وجود داشته باشد که البته همیشه وجود دارد.

2 ــ لیست ائتلاف بزرگ اصولگرایان در تهران بدون شک با لحاظ این 3 معیار، لیست اصلح است. درست است که ممکن است به طور فردی یک نفر از بیرون از این لیست بتوان یافت که از یک فرد دیگر که نام او درون فهرست نهاده شده صالح تر باشد، اما من به جد عقیده دارم ایجاد یک ترکیب، بهتر از این که اکنون هست مشروط به اینکه دو ملاک دیگر یعنی اجماع جریان اصولگرا و انقلابی و همچنین رای آوری حفظ شده باشد، با لحاظ جمیع محدودیت ها، مقدور نبوده است. به عبارت دیگر از حیث فردی شاید بتوان بهتر از اینها که اکنون در لیست هستند پیدا کرد، ایجاد یک ترکیب به گونه ای که همچنان انسجام لیست برقرار بماند، مقدور نبوده است. بنابراین، من تصور می کنم، رای دهی به این لیست، نه یک امر اضطراری و مصلحتی، بلکه اقدامی کاملا از سر دلبستگی سفت و سخت به اصول سیاست ورزی انقلابی است.

3- به شیوه های مختلف می توان استدلال کرد شکستن فهرست اصولگرایان در تهران، می تواند به عواقبی بسیار فاجعه بارتر از آنکه برخی تصور می کنند ختم شود، همچنانکه رای دهی لیستی می تواند پیروزی شگفت آوری خلق کند. بهترین شکل استدلال، استفاده از الگوهای تحلیل آماری است. خلاصه استدلالی که من همه برادران و خواهران انقلابی خود را به تامل در آن دعوت می کنم این است که اگر لیست به هر نحوی شکسته شود، یعنی کسانی تصمیم بگیرند یک یا چند نفر را از فهرست حذف کرده و نام افرادی خارج از لیست را به جای آن بگذارند، از آنجا که الگوی شکستن لیست بین همه آنها که لیست را می شکنند یکسان نخواهد بود، یعنی من به روشی لیست را اصلاح می کنم، شما به روشی دیگر، نفر سوم به روشی غیر از ما دو نفر و … ، اتفاقی که می تواند بیفتد این است که اگر درصدی از رای دهندگان طرف مقابل تصمیم گرفته باشند لیستی رای بدهند، آن وقت این احتمال به طور جدی وجود دارد که حتی کسانی که همه درباره آنها اجماع دارند هم رای نیاورند. همچنانکه اگر عکس این عمل شود، یعنی همه اصولگرایان در تهران لیستی رای بدهند، این احتمال هست که حتی یک نفر هم از فهرست مقابل انتخاب نشود. در واقع الگوی رای دهی لیستی الگویی است که وضعیت های میانه را حذف می کند و احتمال پیروزی –والبته شکست- را بسیار بالا می برد. بر این اساس است که با احترام به همه دوستانی که با نیات خیر توصیه به شکستن لیست می کنند عرض می کنم که حذف هر یک نفر از این لیست، مستقیما به معنای رای دادن به یک نفر از فهرست مقابل است.

4- این انتخابات فرصتی است برای گذار جریان اصولگرا از اختلافات گاه بسیار نگران کننده ای که در سال های گذشته اسیر آن شده و همین اختلافات فرصت های بزرگی مانند انتخابات 92 را از آن ستانده است. اکنون نیمی از این راه پیموده شده و بزرگان جریان انقلابی اختلافات خود را تا حد زیادی کنار گذاشته و به یک لیست واحد رسیده اند. پیمودن نیمه دیگر راه وظیفه بدنه جریان انقلابی است که از قضا همیشه از بزرگان خود مطالبه وحدت و پرهیز از تفرقه داشته است. حال که راس به اجماع رسیده، روا نیست که بدنه اجماع را بشکند بویژه که انقلابیون برای مبارزه دشوار سال 96 سخت به این همدلی و همکاری نیازمندند.

5- قصد قربت و عمل به حجت ملاک اصلی است که باید همواره آن را پیش چشم داشت. دشمنان انقلاب اسلامی طمع کرده اند که در این انتخابات توفیقی به دست خواهند آورد. خنثی کردن پروژه دشمن بسیار مهم تر از آن است که خود و دوستانمان راضی نگه داریم. فردای انتخابات فرصتی برای جبران وجود نخواهد داشت.

رهبر کره شمالی در سخنان خود که روز دوشنبه از سوی خبرگزاری رسمی این کشور منتشر شد، از متخصصان و دانشمندان کشورش خواست بدون توجه به تهدید دشمنان، تلاش کنند تا کره شمالی در زمینه قدرت فضایی دشمنان را مایوس کند.

این سخنان در حالی از سوی رهبر کره شمالی مطرح می شود که تنش ها در شبه جزیره کره پس از آزمایش چهارم هسته ای این کشور و پرتاب یک ماهواره به فضا طی هفته های اخیر بالا گرفته و آمریکا و کره جنوبی نیز در حال بررسی منطقه ای برای استقرار سامانه موشکی «تاد» هستند.

کره شمالی 17 بهمن ماه جاری یک موشک دوربرد حامل یک ماهواره را به فضا پرتاب کرد که این اقدام که چند هفته پس از یک آزمایش هسته ای این کشور صورت می گرفت با محکومیت غرب و همسایگان پیونگ یانگ روبرو شد.

به نوشته ارگان رسمی حزب حاکم کره شمالی، «کیم جونگ اون» همچنین در این دیدار تاکید کرده است که متخصصان این کشور باید با تقویت برنامه های علمی خود، ضمن هدفگذاری موفقیت های بیشتر در حوزه فعالیت های هوا فضا، از شرایط موجود به عنوان سکوی پرتاب جهت پیروزی های بیشتر در آینده بهره برداری کنند.

رهبر کره شمالی در عین حال مخالفت «دشمنان» و «از کوره در رفتن آنها» را در روند تحقیقات علمی کره شمالی بی تاثیر دانست و تصریح کرد که روند تحقیقات و پژوهش های علمی کشورش به هر صورت باید ادامه یابد.

رهبر کره شمالی همچنین گفت: به رغم فشارهای بین المللی و تحریم ها، توسعه فناوری فضایی همچنان در دستور کار قرار دارد و پیونگ یانگ بدون توجه به کارشکنی ها و مخالفت های برخی کشورهای مغرض، هرگز برنامه های توسعه فضایی خود را رها نمی کند.

این در حالی است که خبرگزاری یونهاپ کره جنوبی روز گذشته – یکشنبه – به نقل از منابع دولتی سئول اعلام کرد که پیونگ یانگ واحد موشکی KN-08 را با هدف استقرار و توسعه موشک های بالستیک متحرک قاره پیما (ICBM) راه اندازی کرده است.

مقام های کره جنوبی اعلام کردند که این واحد نظامی یکی از زیرشاخه های واحدهای استراتژیک کره شمالی است که بر تمامی فعالیت های موشکی پیونگ یانگ نظارت خواهد داشت.

واحد نظامی KN-08 نخستین بار در آوریل 2012 و در یک رژه نظامی به مناسبت یکصدمین سالگرد تولد «کیم ایل سونگ» اولین رهبر کره شمالی رونمایی شده بود.

«کیم راک کیوم» فرمانده واحدهای استراتژیک کره شمالی اعلام کرد که این واحد فرماندهی چهار واحد استراتژیکی و تاکتیکی را در اختیار دارد و کره شمالی در حال توسعه و تقویت برنامه های موشکی است.

براساس گزارش پنتاگون، موشک های KN-08 نزدیک به 10 هزار کیلومتر برد دارند.

براساس همین گزارش، کره شمالی بیش از 300 موشک نودونگ با 1200 کیلومتر برد و 30 موشک موسودان با برد سه هزار کیلومتر در اختیار دارد و می تواند پایگاه های نظامی آمریکا در ژاپن و کره جنوبی را مورد هدف قرار دهد.

کره شمالی آذر ماه سال 92 ماهواره ای را با یک فروند راکت حامل به نام «اونها – 3» به سوی مدار زمین پرتاب کرد.

این کشور هشت ماه قبل از این پرتاب (اردیبهشت ماه سال 92) نیز یک موشک ماهواره بر سه مرحله ای را آزمایش کرد اما این راکت بلافاصله بعد از پرتاب منفجر شد.

پس از این آزمایش فضایی، آمریکا با ایجاد موج تبلیغاتی و طرح این ادعا که اقدام کره شمالی برای آزمایش موشک دوربرد بوده قطعنامه ای علیه پیونگ یانگ در شورای امنیت به تصویب رساند.